 |
Tür Kategorileri
|
Oturumu Başlat | Yeni Üyelik |
 @miyorininkitaplari
|
1 ay sonra : yazarın analtımıyla alev cezaevindeydi her gün ateşin nerede olduğunu düşünüyordu ölmüş olması ihtimali bile yoktu onun için diğerleri alevin yapmadığını kanıtlamak için her yolu deniyordu ve ateşi arıyorlardı Ve bunu yaparken hepsinin canından can gidiyordu Ateşi nereye gittiyseler kime sorsalarda hala bulamamışlardı hepsi alevle birlikte yok oluyordu
- ne demek kamera çıkmış kim koymuş ? - nasıl bir ay sonra bulabiliyorlar ! - ateş koymuş dedi aleyna " alevin yapmadığı belli ama bu görüntüyü aleve izletmemiz gerek görüşmeye gidiyorum ve ateş öyle bir yere saklamışkı polisler bile son incelemede buldu " - kesin ailesi yaptı dedi aras delirmek üzerelerdi - alev demirel ziyaretçin var ! alev yavaş adımlarla oraya gitti ruhun ölmüşken yaşamak neyse alevde oydu aleyna hızla aleve sarıldı alev sarılmadı - sen yapmadın biliyoruz yapmadın dedi hızla - ateşi buldunuz mu ? aleyna çaresizce başını iki yana salladı videoyu açtı alevin gözleri videoya kaydı ilk başta bir kaç adam giriyordu içeri ateşin kanını alıp yatağa damlatıyorlardı ardından ateşi taşıyorlardı bu kadardı alevin gözleri doldu - yaşıyor mu ? - bilmiyorum ama yarın ki mahkemeden sonra çıkacaksın tamam mı ? - umrumda değil benim durumumu bırakında sevgilimim bulun bana ! dedi alev sinir krizi geçiyordu - alev ! ... mahkeme bittikten bir saat sonra : - Abla ! dedi alya ve hemen aleve sarıldı bu bir ay içerisinde sadece aleynayla görüşmüştü diğerleri geldiğinde bir şeyler bahane etmişti ona baktılar çok kilo vermişti yorgun gözüküyordu ve artık neşeyle bakan gözleri yoktu bir şeyler düşünüyor gibiydi zeynep ve yıldız kendini tutamadan ağlayarak ona sarıldılar - bırakın dedi alev " ateşi bulacağım bundan sonra beni unutun " - ne demek unutun ! diye haykırdı zeynep - yokum ben artık duydunuz mu ? - alev ! dedi hakan kızıl demedi - canım yanıyor yemin ederim canım öyle bir yanıyorki dedi " içimdeki yangını bir tek o söndürebilir ve eğer bana dokunursanız sizde yanarsınız " - başkalarıyla boş durmaktansa senle yanacağız alev ! - asır dedi alev " herkesi topla işimiz var " asır sadece başını salladı - alevim diyen sesi duyduğundaa yerinde durdu deniz hızla onu kendine çekti alev ona sarılmadı ama dinlendi ardından okyanus onu sıkıca sardı arasla bakıştılar gözleriyle anlaştılar
alev onun yüzüne bakmadı - yapma ! - eğer bir gün yolumuz kesirşe görüşürüz okay arslan dedi alev onun duyguuları ateşe aitti ve ateşle birlikte duyguları da yok olmuştu arabasını gördü anahtarı aras ona attı ve birlikte arabaya bindiler kimse sesini çıkaramadı - nereye gidiyoruz ? dedi aras - önce eve dedi alev " sonra diğerleriyle buluşacağız " evini gördü alev elleri titremeye başladı o günü hatırladı içeri yavaş yavaş girdi yavaş adımlarla evi gezmeye başladı mutfağa girdi birlikte yemek yapmışlardı burada ardından salona geçti burada birlikte televizyona bakmışlardı yukarı yönelip terasa çıktı burada birlikte sigara içmişlerdi sohbet etmişlerdi istemsizce göz yaşları kendini bıraktı ve işte o korktuğu yer yatak odasına girdi o günü hatırladıkça ağlaması hızlandı dolabı açtı ateşin kıyafetlerine baktı ve hızla aralarından birini aldı kokusunu içine çekti yere çöktü ve t-shirte sarıldı - gidelim dedi aras " üzerini değiştir ben aşağıda bekliyorum " alev kendi pantolonunu giydi ama ateşin t-shirtini üzerine geçirdi siyah kabanını da alıp aşağı indi arabaya binip gittiler ...... - şüpheliler kimler ? dedi alev masanın en ucunda otururken - ilk şüpheli vedat dedi ceyda " ikinci şüpheli servet ve sonuncu ailesi " - başka yok mu ? - yok dedi asır - ilk vedatı öldürüyoruz heryeri dağıtıyoruz aranmamış tek bir mekanı kalmayacak dedi " en sona ailesini bırakacağız önce onları bulacağız " herkes ayağa kalktı - benim işim var beş dakikaya geliyorum dedi alev ve ateşin burada ki odasına gitti çalışma masasına geçip bir kağıt ve kalem aldı " bu gün bir ay oldu sevgilim ama sen yoksun neden yoksun ? ve sen yoksan ben bir hiçmişim ateş sen yoksanda bende yokmuşum" " bir gün geleceksin biliyorum bu satırları okuyacaksın ama o zaman ben burda olur muyum bilmiyorum canım çok acıyor ateş neredesin ? yardım et titriyorum bu cümleyi ilk defa duyacaksın benden ama korkuyorum " " alevde korkabiliyormuş değil mi ? " kağıtı katlayıp çekmeceye attı ve aşağı indi ...... saat 03.56ydı vedatın gezilmemiş yeri öldürülmemiş adamı kalmamıştı ateş ortada yoktu alev her saat her saniye biraz daha yok oluyordu evindeydi tek başınaydı sigarasını içiyordu salona indi koltuğa oturdu ateşin yastığına sarıldı ağlıyordu öyle bir içi acıdı öyle bir içi yandı ki öyle bir bağırdı ki ses tellerinin yerlerinden koptuğunu hisssetti ellerini saçlarına geçirdi önüne gelen her şeyi deviriyordu murat bir anda içeri daldı - alev dur ! dediğinde onu tuttu arkasından defne girdi hızla çantasından sakinleştirici iğneyi çıkarttı - eğer o şey bana değerse bozuşuruz defne ! defne durdu yapmadı sakinleştikten sonra oraları topraladılar - bulacağız onu tamam mı ? dedi murat cevap vermedi alev - kuşum ne olursun bir şeyler ye çok fazla kilo kaybettin alev cevap vermedi ..... sabah : alevin anlatımıyla gözlerimi yeni bir güne açtım ama açmasaydım da olurdu ayağa kalktım defne yanımda uyuyakalmıştı aynadan kendime baktım bu benmiydim ? yaklaşık on kilo kaybetmiştim yüzüm çökmüştü berbat görünüyordum ama bu umrumda değildi ateşi bulsam yeterdi
sizce ateş yaşıyor mu ? ikinci kitabımızın girişini yaptıkk oy verip yorum yapmayı unutmayınn
|
| 0% |
