@mo_onlight
|
Bırakmak, boş vermek, zamana bırakmak bunlar benim için zor şeylerdi. Ama şimdi her şeyi, bütün yaşanmışlıkları bir tarafa bırakıp uzun zaman sonra gerçekten nefes almaya odaklanacaktım. Bundan emindim. Valizimi hazırlamış evden çıkmak için son kontrolleri yapıyordum. Öğlen yemeği için küçük bir kafede durdum. Kahve ve bir sandviç alarak kafeden çıktım. Arabama binip tekraradan yola koyuldum karışık şarkı listemden doin' time çalmaya başladı bu şarkıyı çok seviyordum yolculuguma bu şarkıyı dinleyerek devam ettim. Az da olsa kendimi iyileşmeye başlamış hissediyordum... Yaklaşık 5 saat sonucunda yolculuğumu tamamlamış kalacağım otele gelmiştim. Arabayı park edip valizimi de alarak otele doğru ilerledim. Otelin girişine ilerledikçe cok tanıdık oldugunu fark etmem uzun sürmedi. Burası eski sevgilimle birlikte geldiğimiz oteldi. Gerçekten mi? Bunu nasıl fark edememiş olabiliriz? Neyse, yapacak bir şey yok. Düşüncelerimden kurtulup otele girdim. Otelin girişi taşlı bir merdivenden oluşuyordu, ön bahçesinde bir kaç tane oturma yeri vardı çok büyük bir otel değildi ama küçükte değildi. İdeal bir oteldi ve güzel dizayn edilmişti. İçeri girdigimde çalışanlar etraftaydı. Bir çalışan yanıma gelerek Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Önceki bölüme göre bir az kısa oldu ama elimden geldiğince yazdım. Bölümde beğenmediğiniz yerler varsa kibar bir dille söyleyebilirsiniz oy verirseniz çok sevinirim, okuduğunuz için teşekkürlerr. |
0% |