Yanağına , saçlarıma , boynuma kısacası yüzümün her yerine düşen ufak öpücüklerle açtım gözlerimi.

Vücudumun her yerinde agri hissetsem de beli etmemek için elimden geleni yapıyorum..

Toygar gözlerimin içine bakıyordu. Gözlerinde ki o parıltı beni her defasında büyülüyordu.

Bana sanki dünyada ki en değerli parcaymisim gibi davranmaktan asla vazgeçmedi .

Son durak olarak alnımdan öptü ve geriye çekildi.

- Hadi kalk bakalım uyuyan güzelim bu kadar yeterli .dedi

Gözlerimi tekrar yumdum.

- Biraz daha söz veriyorum ne istersen yaparım. Dedim ve iyice kendisine sokuldum .

Çünkü gerçekten her yerim ağrıyordu .

- Bu ne kadar güzel bir teklif olsa da olmaz güzelim . Hadi aç gözlerini. Dedi ve göz kapaklarımı nazikçe öptü .

Derin bir iç çekerek gözlerimi açtım.

- İşte böyle. Dedi ve yanağından öptü.

Yataktan kalktı ve ne ara geldiğini bile bilmediğim kahvaltılikları yanıma getirdi.

- Önce kahvaltı sonra yürüyüş yapacağız. Dedi

Başımla onayladım. Tam yataktan kalkmaya çalışırken kolum kaydı. Toygar beni havada yakaladı.

- Ne yapiyosun yavrum. Bi şeyin var mı bisey oldu mu ? Dedi beni soru yağmuruna tuttu.

Saçlarımı geriye verdi ve gözlerine bakmaya zorladı.

Gülmeme engel olamadım.

- Elim kaydı sevgilim bisey yok .dedim ve gülmeye devam ettim.

Beni yatağa tekrar oturttu ve önümde diz çöktü.

- Böyle ani hareketler yapma güzelim . Ne alacaksan bana söyle ben sana veririm. Dedi aklını kaçırmış gibi gözlerimin içine bakıyordu.

Elimi elini üzerine koydum . Yanağını ufak bir öpücük kondurdum.

- Sakin ol bebegim. Bisey almaya kalkmadım . Lavaboya gidecektim. Dedim

Yüzündeki şok yavaş yavaş kayboldu. Ellerimi öptü ve ayağa kalktı.

- Neden bana söylemedin. Dedi ve burnumun ucuna hafifçe vurdu.

Bir kolunu bacağımın altından geçirdi. Diğer kolunuda belime sabitledi ve beni kucağına aldı.

- Aşkım gerek yok ben giderim .dedim ama bana bakıp sadece sırıttı.

Lavaboya geldik . Yavaşça yere indirdi.

- Sana yardım etmemi ister misin sevgilim. Dedi

- Teşekkür ederim kocacım ama ben hallederim. Dedim gülümseyerek

- Öyle olsun karıcım. Dikkatli ol .dedi ve kapıyı açtı.

Yavaşça içeriye girdim . Kapıyı kapatmadan önce

- Burda bekliyorum meleğim. Dedi

- Tamam bebeğim. Dedim

Kapıyı kapatınca hızlıca işlerimi halletmeye çalıştım . Elimi yüzümü yıkadım soğuk su iyi gelmişti.

Ağar adımlarla kapıya gittim. Toygar hemen bana döndü.

- Tamam mı güzelim. Dedi

- Evet canım. Dedim

Yanıma yaklaştı ve beni yine kucağına aldı. Yatağan üzerine yerleştirdi kahvaltılikların olduğu masayı yanima çekti .

- Hadi bakalım her şey bitecek. Dedi gülümseyerek

- Ama bu çok fazla. Dedim yüzümü buruşturarak.

- İtiraz istemiyorum küçük hanım. Dedi ve beni eleriyle beslemeye başladı.

Sonunda kahvaltım bitti.

- Sıra sende . dedim

Yavaş yavaş kendi elerimle onu yerdim . Halinden memnun görünüyordu.

Sonunda ikimizin de kahvaltısı bitmişti. Masayı hafifçe geriye çekti. Beni yavaşça yatağa yerleştirdi. Kendisi de yanıma uzandı.

Elini karnıma attı.

- Doydun mu oğlum? Canın bisey istiyormu bakalım? Dedi

Tam o esnada karnımda bir hareket hissettim.

Bir anda doğruldum .

- Toygar sende hissettin mi ? Dedim

Toygar şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordu.

- Neyi güzelim? Dedi

- Hareket etti. Galiba tekme attı. Dedim

Toygar elini karnıma attı tekrar.

- Hadi oğlum bir kere daha at bakalım. Dedi

Gerçekten de tekme attı. İkimizde şok olmuş şekilde birbirimize bakıyorduk.

Toygar gülümseyerek karnıma eğildi. Yavaşça öptü.

- Aferim benim oğluma. Dedi

Gülümsememe engel olamıyordum.

- Bak ya babaci çıktı başıma. Dedim gülerek.

Toygar hafifçe doğruldu ve yanağımdan öptü.

- Kızma annesi o daha çok küçük senin ne kadar mükemmel bir insan olduğunu büyüdükçe anlayacak. Dedi gülümseyerek.

Bende yanağından öptüm. Eray içeriye girince yavaşça ayrıldık.

Eray: Oooo bakıyorum keyifler yerinde .dedi

Toygar hala gülüyordu.

- En güzel anlarin katilisin Eray!!.Ama olsun hiç bir şey modumu bozmaz. Dedi ve tekrar karnımı okşadı.

Eray göz devirdi ve

Eray: Senin için gelmedim zaten . Nasılsın bakalım yengecim ? Dedi

Yüzümü buruşturarak

- Hala ağrılarım var .dedim

Eray gülümsedi ve

Eray : Bu o kadar kolay olmayacak yengecim. Bu yüzden zaten seni burada tutuyorum . Ama şimdi hemşireye söylerim, sana uygun bir ağrı kesici seruma ekletiririm.dedi

Minnetle gözlerine baktım.

- Teşekkür ederim. Bebeğe zarar vermez değil mi ? Dedim

Elini omuzuma attı. Güven verircesine

Eray : Merak etme yengecim hersey kontrolüm altında. Dedi

Eray :Tamam o zaman ben gidiyorum. Bisey olursa ... lafini keserek

- Seni çağırıyoruz .dedim gülerek

Eray: Aynen öyle. Dedi ve göz kırptı

Toygarın arkadan hırladıgını duydum.

Eray yavaşça arkasını döndü ve yavaşça odadan çıktı.

Toygara döndüm. Kollarını iki yanıma koydu . Burunlarımiz birbirine deyiyordu. Boğuk bir sesle

- O neydi öyle? Dedi karanlık bir tonda

Ne diyeceğimi bilemedim . Kekelemeye başladım .

- B- bben yani b-biz . Sadece şaka .dedim

Kendimi çok çaresiz hisseddim kollarının arasında resmen hapsolmuştum . Boğuk hiriltilarını hala duyabiliyordum.

Gözlerine kapattı ve derin derin nefes aldı. Biraz olsun sakinleşince gözlerini geri açtı.

Burnunu burnuma sürttü

- Özür dilerim sevgilim. Seni korkutmak istemedim ama baskasini seninle bu şekilde konuşması hoşuma gitmedi .dedi

Gereğince yutkundum . Sakinlesmeye çalıştım.

- Önemli değil sevgilim. Dedim

Bir anda ne olmuştu gerçekten anlamamıştım.

Yüzümü ellerinin arasına aldı ve dudaklarımı öpmeye başladı. O kadar sert öpüyordu ki dudaklarımı cürüteceğinden korktum . Sonunda nefessiz kaldigimi fark edince geriye çekildi.

- Sen sadece benimsin .dedi gülümseyerek

Kafam iyice karışmıştı ne yaptık ki biz bu kadar sinirlendi?

Bizi birbirimizden telefon sesi ayırdı.

- Ben böyle işin.....dedi agizini kapattım .

- Küfür atma .dedim

Gülümsedi. Ve alnımdan öptü

- Tamam sevgilim. Dedi

Beni kucağına yerleştirdi telefonu eline aldı. Arayan kişi Ardaydı

Toygar agizinda biseyler mırıldandı ve telefonu açtı.

- Efendim kardeşim. Dedi dişlerini sıkarak

- Senin doğru zamanın var mı oğlum? Dedi

- Ne oldu ? dedi

- Olmaz .dedi sert bir şekilde

- Bu zamana kadar nerdeymiş? Dedi

- Hayır göremez? Dedi

Belimi sıktığını fark ettim .

- ÇÜNKÜ BEN ÖYLE İSTİYORUM. dedi bağırarak

Bir anda bağırınca geriye sıçradım. Ama belimi kavrayan kolu beni iyice sardı. Yüzüme baktı ve alnımdan öptü.

- Özür dilerim. Dedi fisildayarak tekrar telefona döndü.

- Arda bir daha söylemicem Hayır!! Dedi tartışmaya yer bırakmayacak şekilde.

- Güzel . Şimdi beni iyi dinle bizim eve git ve bize giyilecek bir şeyler getir .dedi

- Haa bir de sana dediğim o şeyide getirmeyi sakin unutma .dedi

- Tamam dikkatli ol. Dedi ve kapattı.

Derin bir iç çekti . Beni iyice kendine çekti ve kafasını boynuma gömdü.

- Sevgilim ne oldu ? Neden kızdın?dedi

Kafasını boynumdan hiç kaldırmadan homurdandı.

Bu yaptığıyla ufaktan gidiklanmiştim ve kendimi tutamadım gülmeye başladım.

Onunda güldüğünü hissedebiliyorudum. Boynunu öpmeye başladı .

- İyi ki benim karımsın. İyi ki benim kadınımsın. Dedi

Kollarımı boynuna sarıldım. Kafasını kaldirdi ve dudaklarıma ufak bir öpücük kondurdu.

Boğuk bir sesle

- Biraz yürüyelim mi? Dedi

Başımı salladım. Beni yavaşça yere indirdi. Kendiside yataktan indi .

Hastanenin odasında bir ileri bir geri yürümeye başladık . Toygar tetikte bekliyordu . Kolunu belime sarmış attığım her adıma eşlik ediyordu. Düşmemem için.

Sonunda yorulduğumu hisseddim ve yatağa doğru gittim. Ama Toygar engel oldu .

- Biraz daha meleğim lütfen. Dedi

İtiraz edemedim bir kaç tur daha attıktan sonra atık gerçekten düşmek üzereydim.

Toygar bunu fark eder etmez beni kucağına aldı.

- Bu kadar yeter meleğim. Dedi ve alnımdan öptü.

Minnetle gözlerine baktım. Çünkü ayaklarım resmen parçalanıyormuş gibi hissediyordum.

Beni nazikçe yatağa yerleştirdi. Kendiside yanıma oturdu.

- Söylicek misin artık? Dedim

Elerini saclarima attı ve parmak uçlarıyla hafifçe geriye attı.

- Neyi güzelim? Dedi

- Yapma sevgilim bisey olduğu çok belli . dedim

Elinin üzerine elini koydum .

- Lütfen anlat bana .dedim

Gözlerimin içine baktı biraz düşündü ve

- Söylicem ama sakin olacaksın anlaştık mı ? Dedi ciddi bir şekilde

- Tamam seni dinliyorum. Dedim

- Annen gelmiş bizim eve .dedi

- NE ? dedim

- Sen ciddi misin ? Dedim

Başını salladı ve elini karnıma attı.

- Seni görmek istiyormuş. Dedi

Gözlerini benden kaciriyordu . Duyduklarımın etkisiyle biraz şoka girdim. Çünkü en son annemle konuşmaya gittiğimizde bizi kovmaktan beter etti.

Toygar tekrar gözlerini bana dikti. Derince bir nefes aldı. İyice yanıma yaklaştı ve elimi avucunun içine aldı.

Hafifçe öptü .

- Esra bak güzelim sakin benden böyle bisey isteme . Çünkü seni kırmak istemiyorum. En son gittiğimizde neler olduğunu hatırlıyorsun değil mi? Dedi

Hafifçe başımı salladım. Burnumun direği sızlıyordu resmen kafamı önüme egdim . Gözlerimin dolduğunu hisseddim.

Neden neden normal bir aile olmayı başaramadık ki ? Diye geçirdim içimden.

- Bu yüzden onu reddettim .dedi

Biraz durdu ve elini çeneme attı kafamı kaldırdı. Göz yaşlarımı nazikçe sildi ve alnımdan öptü.

- Hadi ama üzme beni.!! Dedi ve gözlerimin içine baktı.

Kollarımı boynuna doladım ve sıkıca sarıldım.

- Beni sakin bırakma tek ailem sensin .dedim sesim fısıltı gibi çıkmıştı ama o beni duydu.

Kollarını belime doladı.

- Asla!!! Bizi ancak ölüm ayırır. Dedi ve daha sıkı sardı.

- Böyle söyleme. Dedim ve sırtına hafifçe vurdum.

Kıpırdadı. Geriye çekildi ve yüzüme baktı.

- Seni seviyorum ve sonsuza kadarda seni sevicem. Dedi ve tekrar alnımdan öptü.

- Bende seni seviyorum. Dedim

Burnuma Ardanın kokusu geldi .

Gülümsedim ve

- Sanirim ziyaretçimiz var. dedim .

Toygar burnuma hafifçe vurdu ve

- Evet bebeğim. Dedi ayağa kalktı.

Hızlı adımlarla kapıya gitti ve

- Nerde kaldın oğlum...dedi

Sözü yarim kaldı. Sanki ruh görmüş gibi karşısındaki kişiye bakıyordu .