Onu o şekilde görmek gözümün dönmesine yetti. Erdem ısrarla beni tutmaya çalişsada başaramıyordu. İçimdenki kurtu kontrol edemiyorumdum . Sinirden deliye döndüm . Tam koştum bebeğimi kurtarmak için , arkasından Eda çıktı.

Saçlarından tutu benim dokunmaya kıyamadığım saçlarını tutup geriye doğru hızlıca çekti.

Eda : Eger bir adım daha atarsan onun bu nazik boynunu kırarım!!.dedi

Sanki delirmiş gibiydi onunda her yerinde kanlar akıyordu .

Eda dilini yavaşça Esranın yanağına yaklaştirdı ve sanki bundan keyif arıyormuş gibi bana bakarak onun kanını yaladı ve sonra yavaşça çekilerek ağzındaki kanı yere tükürdü. Saçlarını tekrar ellerine doladı . Gözlerini gözlerime dikerek

Eda: Bu zavallı et parçasında olupta bende olmayan şey ne ? dedi ağlamaklı bir sesle

Toygar: Kendini hiç acındırma bu yaptıklarının bedelini çok ağır ödeyeceksin. dedim

Erdem anlatiyor:

Abimi hiç bu kadar sinirli görmemiştim resmen gözlerinin beyazi gitmişti . Eğer Eda burdan bir an önce kaçmassa abimin onu acı çektirerek öldüreceginden adım kadar emindim . Gözü resmen dönmüştü Esraya baktıkça damarları dahada zorlanıyordu. Ama eğer insan formunu terk ederse Esrada ölebilirdi . Çünkü biz kurt olduğumuz zaman arzularımız önce geliyor . Yavaşça abime yaklaştım

- Abi sakin ol yenge için .dedim ama beni resmen duymuyordu Edaya odaklanmış öylece bakıyordu. Tıpkı bir ava bakar gibi

Toygardan devam :

Toygar: Eğer o ellerini birdaha saçlarına dolarsan seni o parmaklarını kırarım.

Eda : Hahaha bu sürtük için mi ? dedi .

Esranin boynunu iyice geriye çekti ve:

Eda : Acaba boynunu kırsam mi. dedi bana bakıp sırıtıyodu .

Tam o sırada Timuru fark ettim .Edanın arkasından yavaşça yaklaşiyordu . Ama Edanın Timuru fark etmemesi için dikkatini dağıtmam gerekiyordu.

Toygar : Tamam sen kazandın. Onu bırak burdan çıkalım. dedim Elimi uzatarak .O ise hiç inanmamışa benzemiyordu .

Eda : Yalan söylüyorsun sen beni hiç sevmedin bu sürtük ölmedikçe sen benim olmayacaksın .dedi ve Tam boynun çevirecekken Timur onu yakaladı.

Koşarak Esra nın yanına gittim . Kollarımın arasına aldım. Çok kötü görünüyordu. Aralıklı nefes alıyordu. Buda demek oluyor ki Her an kollarımın arasında ölebilir

- ERDEM KOŞ ERAYI ÇAGIR ERDEM KOŞ dedim sert bir sesle sevdiğim kadın kollarımın arasından kayıp gidiyordu ve benim elimden hiç bir şey gelmiyordu.

Eray bizim sürünün doktoru. Yaklaşık bir iki dakika sonra koşarak geldi .

Eray: Herkes dışarı çabuk .dedi bağırarak

Dışarıya çıktım bir ağacın altına oturdum. O ölürse ben ne yaparım diye düşünürken gözüm Edaya çarptı . Koşarak yanına yaklaştım saçlarından tuttuğum gibi Onu fırlattım . Gizem geldi

Gizem: Abi dur yapma !!. dedi ağlamaklı bir sesle

Herkes beni tutuyordu çünkü biliyorlardı. Onu öldürmeden durmayacaktım.

Savaş: Abi dur yapma . dedi

Bende bağırarak Edayla konuşuyordum

Toygar: Demek bu yüzden ava gelmedin . Eğer senin böyle bisey yapacağını bilseydim evde seni bekler ve o boynunu oracıkta koparırdım . dedim sesim çok sert çıkmıştı .

Toygar: Dua et bisey olmasın yoksa sana neler yaşatırım inan aklin almaz . dedim oda sadece bakmakla yetindi . Arda geldi , Eda nin kolundan tutu

Arda : Git burdan yoksa bende kendimi tutamayacam. dedi ama Eda inatla oturduğu yerden kımıldamıyordu .

Yaklaşık bir yarim saat geçti. Eray içeriden çıktı ve

Eray: Toygar. dedi bağırarak. Koşarak yanına gittim.

Eray : Simdilik iyi ama burdan bir an önce çıkarmalıyız yoksa enfeksiyon kapar . dedi koştum içeriye girdim bebeğimi kucağıma aldım yavaşça ve dışarıya çıktım Savaş a bakarak Edayı gösterdim.

Toygar: Onu götür bizim oraya ben gelicem !! dedim

Savaş : Ama Abi!! dedi

Toygar: Savaş hadi oğlum gelicem ben . dedim ve babamın eski evine sürdüm arabayı

Eve geldik ev o kadar büyük değildi ama şimdilik bizi idare ederdi . Burayı iki yıl önce dekore ettim . Bebeğimi bu şekilde buraya getirmek planlarımda yoktu ama yapacak bisey de yok.

Eray : Önemli bi şeyi yok ama yinede çok yorma yengemi. dedi göz kırparak

Toygar : Ben onu hiç yorarmiyim bebek gibi bakicam ona . dedim

Eray: Oğlum ne kadar kötüsün yengemle beni tanıştırma şekline bak !! dedi ve omuzuma vurup hafifçe gülümsedi

Toygar: O bir iyileşsin karar verdim bütün sürüyle tanıştırıcam .

Eray : Toygar bak seni bir Abi bir kardeş gibi gördüğümü bilirsin . Belki benim haddim değil ama Edayı bırak gitsin . Sürüden birini öldürmek bize yakışmaz. dedi

Kafamı hafiften önüme eğerek

Toygar : Eğer ben onu öylece bırakırsam herkes bir baş çekmeye başlayacak.

Toygar: Oğlum kadın evime girmiş az kalsın karımı öldürecek ti . Sen bana onu öldürme diyosun?? dedim gözlerinin içine bakarak

Eray : Doğru söylüyorsun ama bence öldürme bu iş duyurursa çok kötü şeyler olabilir. dedi

Toygar : Peki sen ne yapmami önerirsin ?? dedim o da kafasını hafifçe kaşiyip bana baktı ve

Eray: Sürgün et !! Başka klanlar da zaten kabul etmez bence iyi bir ceza dedi . Haklıydı bu gerçekten iyi bir cezaydı

Biz tam konuşurken arkadan meleğimin sesi geldi

-Toygar!! dedi hemen odaya koştuk

Gözlerini açmış öylece cipil cipil bana bakıyordu. Ağlamamak için kendini zor tuttuğu çok belliydi. Yanına yaklaştım sarıldım kokumu içine çekti. Sonra yavaşça geriye çekildi.

- Beeen ben niye böyle oldu anlamadım. dedi kendini suçluyordu benim meleğim o caniyi parçalamak için bi sebep daha yanına yanaştım iyice yorganı kaldırdım ve bende yanına uzandım

- Senin bi suçun yok bebeğim benim sen dinlen . dedim başını okşayarak

Eray tam karşımızda bizi izliyordu hafifçe bebeğimin kulağına yaklaştım

- Bak yavrum bu bizim sürünün doktoru senide o kurtardı zaten sana can borçluyum kardeşim . dedim Eraya bakıp

Eray : Çok memnun oldum yenge ben Toygara söyledim ama sana yine söyleyeyim! Kendini yormak yok anlaştık mı?

Esra : Tamam . dedi başını salayarak . Böyle yapınca onu ısırmak istiyorum gözüme çok masum geliyor.

Eray : Ben artık çıkayım. dedi arkasını döndü tekrar Esraya bakarak

Eray: Haa yenge bir süreliğine bu hıyarı yanına yaklaştırma . dedi

Masada ne bulduysam fırlattım. Uyuza sonra bebeğimi yatağa yerleştirdim uyumasını bekledim benimde yavaş yavaş gozlerim kapandı.....