Artık benim giyimime karışmayacaksın." Ses annemden geliyordu. Babamın sesi ise oda da yankılanmaya devam ediyordu. "Ben sana karışmassam milletin adamlarına gideceksin değil mi?" Gürültüden ellerimi başıma kulaklarımı kapatmak için kavuştur-

dum. "İstersem giderim istemezsem gitmem sana mı soracağım?" " Evet bana soracaksın!" Bu defa babamın sesi daha çok çıkmıştı. Babam sinirlenince gözü dönüyordu. Ve elinin uzandığı gibi masada ki bıçağı alıp anneme döndü.

Annem artık bıçaklanmış olarak yerde yatarken, yerdeki bıçağı elime almıştım. O küçücük yaşımda annemin intikamını aynı şekilde almıştım. Çok kolaydı. Sadece babamın tam kalbinden bıçakladım. Çünkü adalet sadece duvarda yazılan bir söz değildi.

İkiside yerde yatarken kendimi zafer kazanmış gibi hissettim. Sonra kapı çaldı. Açamadım. Boyum yetmiyordu. Sonra bir anahtar sesi duydum. Kapı ince bir tıkırtı ile açıldı. Gelen karşı komşumuzdu. Daha önce çok bize gelip gittiği için tanıdım. Önce diğer odaları gezdi. Ses çıkarmadım. Bizim kavga sesini duyduğu için gelmiş olmalıydı. Bizim odanın önüne gelince saklandım. Koltuğun arkasında beni göremezdi. Odanın içinde büyük bir çığlık sesi ile evi terk etti.

Çığlık sesini duyan komşular bizim evin önünde toplanmıştı. Hala olduğum yerden çıkmamıştım. Çığlık atarak çıkan komşu dış kapıyı açık bırakmıştı. Onun sayesinde komşulardan biri içeri girdi. Annem ve babamın kalp atışına baktı. Atmıyordu. Zaten atması imkânsızdı. İkiside geberip gitmişti. Öksürük sesimle sessizlik bozulmuştu. Bana döndü iki çift göz... Benim yerimin nerede olduğunu anladı. Yanıma geldi. Beni kucağına alıp diğer bir komşumuzun kucağına verdi. Ama bu teyzeyi hiç görmemiştim.

Beni bir arabaya bindirip okul gibi bir yere götürdüler. Bir sürü benden büyük abiler ablalar ve bebekler vardı. Buranın neresi olduğunu anlamaya çalışırken bir ses duydum.

" Selam tatlım, adın ne senin?" Merakla arkamı döndüğümde çok güzel bir kadın gördüm. Çok büyüleyici bir güzelliği vardı. Kibarlığı gözlerinden okunuyordu. "Sizi tanımıyorum..." Kadın cevap verdi. " Ben artık sesin öğretmenin sayılırım. Artık seninle ilgileneceğim. Adım Gökçe. Senin adın ne bakalım?"

"Kelebek." Çok değişik bir şekilde baktı. "Daha önce böyle bir isim duymamıştım." Duyma banane, ben mi dedim sana duyma diye? "Adımı annem koymuş." "Güzel isim ama."

"Ben burada ne kadar kalacağım?"

" Çok uzun yıllar tatlım. 18 yaşına kadar..."