“Bunlar nasıl olabilirdi hayat benim yüzüme hiç gülmemişti ama ağlayarak veya bu düşünceler içerisinde oturarak bir şey yapamazdım annemi öldürenlerin intikamını alacaktım onlarla yüzleşecektim.

Gözlerimi açmıştım odamdaydım ne olduğunu hatırlamıyordum ama başım çok ağrıyordu gece olmuştu sabahtan beri yanımda durmuştu Ateş denilen adam belki de iyi biriydi belki de mafya değildi yataktan kalktım üstümde benim üstlerim yoktu üstümde bir bol tişört ve ve şort vardı -benim üstümü kim değiştirdi ki?- su içmeye yöneldim sessizce yürümeye çalıştım mutfağı bulmak zor olmamıştı bir bardak su içtim ve camdan bir göz attım evin her yeri koruma doluydu tek bir yer bile korumasız değildi bunların hepsi beni korumak için miydi? odama gitmek için camdan arkamı döndüm ve arkamda Ateş vardı bağıracaktım ama ağzımı elleriyle kapatmıştı “Korkma benim seni yatakta görmeyince korktum” dedi “Su almak için kalkmıştım dedim kendimi iyi hissetmiyorum” aramızda mesafeler oldukça azdı “Söylesene sen gerçekten mafya mısın?” dedim o ise şu şekil yanıtladı “Hayır tabiki de ben sadece seni korumaya çalıştım sana görünmemeye çalıştım ve senin peşinde olan adamları öldürdüm” dedi bunca zamandır meğersem bu adam benim etrafımdaymış “Peki beni neden bu kadar korumak istiyorsun ben senin için neyim ki?” dedim çünkü daha önce kimse tarafından bu kadar değer görmemiştim “Senin hikayeni öğrendiğimde üzüldüm ve seninde annen baban gibi ölmene izin veremezdim hayat onlar için bitse de senin için devam ediyor Lavin” dedi bende gülümsedim “Teşekkür ederim bu zamana kadar beni koruduğun için:)” dedim ve sarıldım o da bana sarıldı ve ayrılıp şunu sordum “Benim üstlerimi kim değişti çünkü bu benim üstlerim değil” dedim Ateş ise “Orasını boşver:)” dedi. Benim odama doğru ilerledik ve yatağa uzandım uykuya daldım,sabah olmuştu başımda ateş yoktu kalktım ve yüzümü yıkadım saçlarımı düzelttim ve aşağıya gittim aşağıda kocaman bir kahvaltı vardı Ateş “Uykucu hanım sonunda kalkabildin mi hadi gel kahvaltı yapalım” hiç bir şey yiyesim yoktu ama çok az yemeye çalıştım ve dedim ki “Ben o adamlar ile yüzleşmek istiyorum annemi babamı öldüren adamlarla onlardan intikam almak istiyorum” dedim ve Ateş ise “ Onlar farklı diyarda adamlar yani buralarda değiller Solarya denilen diyardalar ve oraya gitmek biraz zor ama gideceğiz yapacak bir şey yok” dedi ve bende “Korkuyorum” dedim “Korkma Lavin ben yanında olduğum sürece hiçbir kimse sana bir şey yapamaz” bu cümle beni güvende hissettirdi daha sonra yemeği yedik ve masadan kalktık “Yarın oraya gitmeye hazır ol bizi büyük bir macera bekliyor” dedi “Ben çoktan hazırım diyerek yanıt verdim” onlar ile yüzleşecektim annemin babamın intikamını onlardan alacağım hiç bir şey bundan sonra beni durduramazdı Ateş ile akşam yemeğine kadar bahçede dolaştık bahçe harikaydı yemeğe doğru ilerledik masaya oturduk ve en merak ettiğim soruyu sordum “Senin ailene ne oldu?” dedim Ateş ise “Evimiz seneler önce bir yangın ile karşı karşıya kaldı o yangında Annem babam ve kardeşim maalesef öldüler keşke bende ölseydim” dedi ve ben de şunu söyledim “Öyle düşünmemelisin mesela sen olmasaydın beni bu pisliklerden kim kurtaracaktı?” dedim birbirimize karşı gülümsedik “ Ateş “Haklısın” dedi yemekten kalktık ve oturma odasına yöneldik benim yanımda oturuyordu salonun karşısında ki aynadan kendime baktım epey kötüleşmiştim kahverengi gözlerim morarmış saçlarım cansızlaşmıştı ben aynaya bakar ken Ateş şunu dedi “Sen zaten her halinle güzelsin bakmana ne gerek var?” bu cümleyi söylediğinde mutlu olmuştum ve “Sende her halinle çok yakışıklısın dedim ve yanağına bir öpücük kondurdum çok utanmıştım o ise şaşırmıştı ve bana karşı gülümsedi yatağa doğru ilerledik ve şunu dedim “Bunlarla mı yatacağım yine?” dedim ve bana dolabımın kapağını açtı “Teşekkürler:)” dedim. Göz attım ve bu pijamalar baya kısaydı bu pijama daeğil gecelikti ama yapacak bişey yoktu giydim ve yatağa uzandım Ateş kapıya girdi ve kapının ucundan bana göz gezdirdi “İyi geceler:)” diyerek odadan çıktı yarın büyük gündü ve o yüzden hemen uykuya daldım…