🎵🎶5.BÖLÜM🎶🎵

~Canım yanıyor, beni sevme diyor~

Sabah gözlerimi bildirim sesiyle açtım. Kızlardan ve Karandan mesaj gelmişti. Önce kızların mesajına girdim.

Sare ve Köleleri💅🏼😎

Aşk Böcüğüm: Ayzacığım

Aşk Böcüğüm: Bize son haberleri ne zaman vermeyi düşünüyordun acabası

Siz: Şeyy…

Siz: Düşünmüyordum 👉🏻👈🏻

Aşk Böcüğüm: NASIL DÜŞÜNMÜYORDUN YA

Aşk Böcüğüm: MERAKTAN ÇATLADIM BEN

Sevdiim: Sare kızı rahat mı bıraksam

Sevdiim: Önemli bir olay olsa anlatırdı zaten

Aşk böcüğüm: Ama

Siz: Ya bişi olmadı ki zaten

Aşk Böcüğüm: İyi tamam

yazdı Sare ondan sonra gruptan çıkıp Karanın mesajına baktım.

Karan: Günaydın

Karan: Bugün bir işin yoksa buluşalım mı?

Siz: Dersim var bugün

Siz: Ama dersten önce buluşalım istersen

Karan: Olur

Karan: Fakültene yakın bir yer de olur hatta benim için sorun olmaz

Siz: Tamam, ben sana konum atarım

yazıp çıktım ve saate baktım. Saat daha 07.00 idi. Dersim ise öğleden sonraydı bu yüzden biraz daha uyumaya karar verdim ve telefonu kenara koyup yattım. 2 saat daha uyuduktan sonra kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim. Babam çoktan işe gitmişti, annem ise mutfaktaydı. Arkadan annemin boynuna sarılıp yanağına bir buse kondurdum ve gülerek:

+Günaydın sultanımm.

-Günaydın deli kız. Hadi otur sofraya da kahvaltını yap.

+Tamamm, sen yaptın mı?

-Yaptım.

dedi annem. Ona gülümsedim ve zaten hazır olan masaya oturup kahvaltımı yaptım. Kahvaltım bittikten sonra kalktım ve sofrayı toplayıp odama çıktım. Biraz telefonla ilgilenmeye karar verdim ve telefonumu elime adım. Ekranı açtığımda bilinmeyen numaradan bir mesaj olduğunu gördüm.

0535: Günaydın ay ışığı (08.30)

Siz: Günaydın (09.30)

yazdım, anında çevrimiçi oldu ve yazıyor ibresi belirdi.

0535: Yeni mi uyandın ay ışığı

Siz: Yani sayılır

0535: Nasıl sayılır

Siz: 2 saat önce kalkıp geri yattım işte

0535: Anladım

yazdı ve çıktım. Biraz oyun oynadıktan sonra telefonun ekranını kilitleyip hazırlanmak için dolabın önüne geçtim. Biraz bakındıktan sonra beyaz kolsuz bir badi, siyah kot pantolon ve siyah ince bir gömlek çıkardım. Badinin uçlarını pantolonun içine aldım ve üstüne gömleği giyip önünü açık bıraktım. Üstümü değiştirdikten sonra makyaj masama oturdum. Saçımı tepeden at kuyruğu yapıp şeftali tonlarında glossumu sürdüm. Sonra takı kutumdan su damlası kolye ve küpem ile mavi renkli cam yüzüğümü alıp taktım. Sonra dolaptan beyaz, üstünde pembe-mor kelebekler olan bez çantamı alıp içine gerekli eşyaları koydum. Tamamen hazır olduğuma karar verince aşağı indim. Anneme çıktığımı haber verip kapıya yöneldim. Beyaz spor ayakkabılarımı giyip çıktım.

🎼🎼🎼

Fakültemin yakınındaki bir kafede oturmuş Karan'ı bekliyordum. Birkaç dakika sonra maviler içinde bir Karan ve siyahlar içinde Adin kapıdan girdi. Adin'i görünce kaşlarım çatıldı. Beni gören Karan gülümseyerek bana doğru yürümeye başladı, Adin ise huysuz bir ifade ile Karan'ı takip ediyordu. Masaya ulaştıklarında kalkıp Karana sarıldım ve ayrılırken;

+Adin'in de geleceğini söylememiştin.

dedim. Bunu duyan Adin;

-Seninle buluşacağını bilsem gelmezdim zaten

dedi. Göz devirdim ve yerime geri oturdum. Karan ve Adin de karşıma oturdu ve garsonu çağırdılar. Hepimiz içecek bir şeyler söyledikten sonra Karan konuşmaya başladı.

+Biliyorum sizi böyle habersiz bir araya getirmem hoş değil. Ama Ayza seninle iyi anlaşacağımızı düşünüyorum ve Adin de benim kardeşim, her şeyim. Bu yüzden birbirinizle düşman olmanızı istemiyorum. Anlaşmayı deneyemez misiniz?

-Ben seni anlıyorum, zaten benim Adinle bir problemim yok.

dedim ve Adin'e bakarak ekledim;

-O bana düzgün davranırsa bende ona düzgün davranırım.

+Benim seninle konuşmuşluğum bile yok Ayza, bana tavır alan sensin.

-Bakışlarından sonra ne yapmamı bekliyorsun. Bana benden nefret eder gibi bakıyorsun.

+Zorla evlendirmeye çalıştılar çünkü ne yapsaydım, hiçbir şey olmamış gibi mi davransaydım

-Tek evlendirilmeye çalışılan sen değilsin. Ben babam evleneceksin dediğinde hanginizden bahsettiğini bile bilmiyordum.

dediğimde şok içinde bana baktılar.

+Nasıl bilmiyordun?

-Bilmiyordum işte.

dedim ve gözlerimi kaçırdım.

-Babam bana sadece ortağının oğluyla evleneceğimi söyledi başka hiçbir şey söylemedi.

diye bitirdim cümlemi. Gözlerim dolmuştu ama ağlamak istemiyordum. Toplum içinde ağlamayı sevmezdim ama boğazıma dikenli teller dolamışlardı sanki ve bu beni ağlamaya itiyordu. Bu hissi yok saymaya çalıştıkça nefes alamadığımı hissettim. Halimi fark eden Karan telaşla önümde diz çöküp bileklerimi ovmaya başladı.

+Sakin ol Ayza bir şey yok sakin ol.

- Ne-fes a-ala-mı-yorum.

+Ayza bana bak.

dedi Adin. Ona döndüm hala nefes alamıyordum.

+Kafandan kötü düşünceleri at, güzel şeyler düşünmeye çalış, sakin ol.

dedi. Dediğini yapmaya çalışıyordum ancak babamın sözleri aklımdan gitmiyordu.

+Ayza sakin ol bir şey yok, güzel şeyler düşün ve bana anlat hadi.

dedi. Düşünmeye başladım. Babamla mutlu olduğumu düşündüm, baskısız rahat bir hayatım olduğunu düşündü aynı zamanda kısık bir sesle Adin'e anlatıyordum. Böylelikle sakinleşmeye başlamıştım. Tamamen sakinleştikten sonra Adin'e döndüm ve;

-Sen psikoloji mi okuyorsun?

diye sordum. Soruyu duyunca acıyla gülümsedi ve başını olumsuz anlamda salladı.

+Mimarlık okuyorum ben ama lisede psikolojiye ilgim vardı.

dedi. Anladım manasında hmm dedim ve saate baktım. Saat 13.30'du dersimin başlamasına yarım saat kalmıştı bu yüzden onlara dönüp;

-Benim dersim başlayacak birazdan kalkmam lazım. Sonra görüşürüz

dedim ve kalkıp fakülteme yürümeye başladım.

🎼🎼🎼

Dersim 18.00'de bitmişti. Fakülteden çıkıp hemen eve gittim. Eve vardığımda babam çoktan gelmiş yine tabletinden işleriyle uğraşıyordu.

Eve girdiğim gibi odama çıkıp üstümü değiştirdim. Üstümü değiştikten sonra telefonumu elime aldım. Bilinmeyenden bir mesaj vardı. Hızla bildirime tıklayıp mesajı açtım.

0535: Bugün sarıldığın o çocuk kimdi?? (16.30)

yazmıştı. Mesaja şok içinde baktım. Tanımadığım biri bana nasıl hesap sorabilirdi. Sinirle parmaklarımı klavyede gezdirdim.

Siz: Bana hesap sorma hakkını nereden buluyorsun? (19.30)

Siz: Kiminle ne yaptığım seni ilgilendirmez.

yazıp çıktım ve aşağı indim. Annemle babam bir şey konuşuyordu ve konu benimle ilgiliydi.

+Gökhan, Ayza'ya olan tavrındaki değişiklik onu şüphelendiriyor.

-Farkındayım, sadece aramız düzelsin istiyorum. Şuan şüpheleniyor evet ama şüpheleri sonunda yok olacak.

+Gökhan, Ayza 20 yaşında farkında mısın? 20 yılın sonunda tavrını değiştirdin bundan şüpheleniyor zaten ki bende şüpheleniyorum. Şüphelerimiz hemen yok olmayacak.

-Zor olacak biliyorum ama halledeceğim. Babasıyım ben onun.

dedi babam. Duyduklarım beni şaşkına çevirmişti. Babam gerçekten değişmiş olabilir miydi?

🎼🎼🎼

Evet kuşlarım bir bölümün daha sonuna geldikk

Sizce Gökhan gerçekten değişti mi?

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz nelerr