10 gün sonra...

O sabah tıpkı bir önceki sabah gibi saraya çöken derin karanlık gelecek günlerin bir yansımasıydı adeta.

O kara gün yani Leila'nın ölüm gününün ardından kopan kıyamet ve bir kaç gün süren karmaşa yerini artık sessiz bir yasa bırakmıştı.

Şehrinaz hanım'ın başına karalar bağladığı,perdelerini sımsıkı kapattırdığı odasındaki mateminin karanlığı tüm bakışlar tarafından içler acısı görünüyordu.Kederli gözlerinden süzülen yaşlara eşlik eden ahları dudaklarından döküldükçe elleri ile dizlerini döverek acısına katlanmaya çalışıyor olsa da yanan anne yüreği için bu çokta mümkün görünmüyordu.

Nahwal sebebi olduğu bu durumdan sonra eşinin aksine kısa bir vakitte kendini toparlamış yeniden işlerinin başına dönmüştü ki her zamanki duygusuz ve soğuk tavırları ile yönettiği işlerine artık kendini daha fazla kaptırmıştı.

Zaid'in öngörülen haksız suçu zaten artık geçersiz kılındığından herhangi bir hükme bağlanmayarak unutulup gitmişti.Bugün yeniden toplanacak olan hanedanlık kurulu ise kanunlar gereği krallık koltuğunda kimin hak sahibi olduğunu konuşacaktı.Prensin eşi Leila'nın ölümü ile Nahwal'ın artık koltukta bir hak iddia edemeyeceği herkes tarafından bilinirken Zaid'in babasının yerine geçerek kral olması için herhangi bir engel görünmüyordu.Nahwal'ın itiraz ve yalan iddialarına rağmen asıl önemli olan bu hakkın üyelerce kabul görecek olmasaydı.

O dakikalarda da tıpkı son günlerde olduğu gibi olanları unutmaya çalışarak çalışma odasına kapanan Zaid,üyelerin saraya gelişini beklediği esnada bir yanına da masasında duran bazı evrakları mühür basmak ile meşguldü.Kapısı vurulduktan sonra içeriye izinle giren baş muhafızı onu selamlayarak tam karşısına oturdu.

"Efendim Sahra hanım'ın kardeşinin vizesi çıkmış ve ülkelerine dönmeleri için yarın konsolosluktaki görevliler kendisine yardımcı olacaklarmış."

"Diğer kardeşi Ayda'dan bir haber alındı mı?"

"Hayır efendim adamlarımız hâlâ araştırıyor."

O kara gün emredildiği üzere Sahra'yı ve kardeşini otele tekrar geri yerleştiren muhafızına onları koruması için bir adamını görevlendirmesini emretmişti.Getirdiği bu haber ise az önce adamı tarafından kendisine bu şekilde bildirilmişti.

"Hanedanlık toplantısı sonrası otele gitmek için aracım hazırda beklesin."

"Pekii efendim...Bu arada ben herhangi bir olumsuz duruma karşı bir çok muhafızı hazırda bekletiyorum."

Toplantı saati geldiğinde alınan karar doğrultusunda Nahwal ve Zaid'in krallığı için oy kullanılmasına karar verildi.Bu sürece kadar gelişen eşikte yeni haberler duyuldukça Leila'nın intihar sebepleri kulaktan kulağa yayılmaya başladığından bir çok üye Zaid'i haklı görerek Krallığın onun hakkı olduğundan devam etmesi gerekenin o olduğu hakkında nihayi kararı kısa sürede verdiler.

Pek tabii az sonra Nahwal'ın itiraz eden cümleleri sarayın koridorlarında yankı bulmaya başladı.

"Nasıl unuttunuz olanları...Sizler kral olarak onu tekrar nasıl seçersiniz!... Leila...Kızım...Canına onun yüzünden kıydı!"

Daha bir çok itiraz cümlesi bunun gibi dudaklarından döküldüğünde itirazları ona artık fayda sağlamayacak şekilde üyeler Zaid'in krallık amblemini takmak ve tebrik için huzurunda bekliyorlardı.

Nahwal gördüklerinden sonra büyük bir kibir ile salonu terk ettiğinde rahat durmayacağı ve bu işin peşini bırakmayacağı da kesin gibiydi.

Zaid tebrikleri kabul ettikten sonra kurulun henüz salondan dağılmasını beklemeden aracına binerek yola çıkmıştı.Bir saatin ardından nihayetinde akşam olmak üzere olduğundan otele ancak varabilmişti ve az sonra kendisine bırakılan mektubu okumak için lobinin en sakin yerine geçti.

"Kıymetli Prens Zaid,

Tüm bu süreçte yanımda olduğunuz ve desteğinizi esirgemediğiniz için size her daim minnettar kalacağım.Benim yüzümden uğramış olduğunuz haksız itham ve suçlamalar için çok ama çok üzgünüm.Keşke benim de bu durumların düzelmesinde ya da sorunlarınızın çöźülmesinde herhangi bir yardımım dokunabilseydi ancak en azından bundan sonra oluşacak tatsız durumlar adına size yük olmamak için şehrinizden uzak kalmam daha faydalı olacaktır.Böylesinin krallığınız ve çevrenizce daha doğru gorüneceğinden hiç kuşkum yok.Sarayda geçirdiğim günleri ve fedakarlıklarınızı hayatım boyunca unutmayacağıma ve sizi her zaman hatırlayacağıma emin olabilirsiniz.

Esenlikle kalın.

"Sevgilerimle Sahra."