Evden uzaklaştıktan sonra Ada'nın tepede kalan manzarasına çıkmak için yolda ilerliyorduk.Çevredeki çam ağaçları,yeni yeni açmaya başlayan tohumlanmış çiçekler ve guguk kuşlarının çıkardığı o huzurlu ses hepsi harikaydı.Doğanın içindeyken yaşadığımı ve nefes aldığımı hissetmiştim.Şehrin o çekilmez trafik ve insan gürültüsünden uzak her şey nasılda muntazam görünüyordu.

Onlar tanıdıkları kişiler hakkında kendi aralarında sohbet ediyorken ben camdan dışarıya izliyordum.Deniz hafif ve oldukça koyu renkte çalkanan dalgalarla tıpkı bir tabloyu andırıyordu.İnsanoğlu olarak aslında yaşamamız gereken yerleri bırakıp daha fazla konfor ve lüks için nasılda küçük beton yığınlarına tıkılmıştık.Bahar gelipte doğanın canlanışını görmeden,bir kuş ötüşü duymadan ve denizin yaydığı iyot kokuları olmadan günlerimizi geçiriyorduk.Garipti,gerçekten garip.

Tepelik yolun sonuna uzanan taş sokaktan çıkınca manzarası şahane olan bir çay bahçesine geldik.Etrafı saran küçük banklar,çocuklar için oyuncaklar ve ötesinde maviye boyanmış ahşap sandalyeleri ile gerçekten de insana ada nostaljisini yaşatıyordu.

"Burası iyi mi?"

"Güzell hatta burası fazla güzel."

"Ay Sare biz sıkıldık artık buradan valla en yakın zamanda İzmir merkeze gidiyoruz.Ben hiç alışık değilimdim bu kadar kalmaya da annem ve babam istedi geldik işte.Şehirde hayat var."

"Ben böyle yerleri daha çok seviyorum.Büyükşehir insanı çok yoruyor."

"Sen ne iş yapıyordun ki."

"Sağlık teknikeriyim,memurum."

"Ayy çok zor bir iş olmalı,insanlarla uğraşmak yani."

"Öyle tabii zorlukları var ancak Ben birilerine faydalı olmayı seviyorum."

"Parası da az yani yaptığınız işe göre."

"Sen ne iş yapıyorsun Gamze."

"Baba parası yiyorum tatlım,yani hâlâ okuyorum.Mimarlık bölümünde."

"Anladım."

Içecekler geldiğinde bir süre havadan sudan konuştuk ve daha sonra tekrar arabaya binerek biraz ada turu yaptık.Adaya yakın küçük bir özel hastahane vardı ve işbaşvurusu için ismini aklıma not ettim.Biraz alışveriş yapıp eve döndüğümüzde akşam olmak üzereydi.Erkekler yemek için birlikte mangal yakacaklardı biz de Gamze ile salata ve masayı hazırlamayı üstlenmiştik.

"Kartal'ı ne zamandır tanıyorsun Sare?"

"İki yıl oldu."

"Pekii sen?"

"Benim abimin okul arkadaşıydı bir kaç kez görmüştüm son bir aydır da buralarda işte."

"Anladım."

"Abim söyledi nişan atmışsın galiba?"

"Evet öyle oldu"

"Özel değilse sebebi ne yani?"

"Anlatmak ve konuşmak stediğim bir konu değil Gamze."

"Tabii doğrudur da şey yani aslında ben Kartal ile aranızda birşey olup olmadığını merak ediyorum."

Asıl amacının bunu öğrenmek olduğunu zaten anlamıştım ancak ona duymak istediği cevabı vermeyecektim.

"O da özel yani bizi ilgilendiren bir durum.Günümüz ilişkilerine benzemiyor "

"Tabii ki."

Her ne kadar bu şekilde söylemiş olsa da bu sözümden sonra ki bakışları ve tavırlarından bana fazlası ile sinir olduğunu anliyordum.

"Beyler masa hazır siz ne yaptınız bakalım,oo Kartal bey yine döktürmüşsünüz."

Yine!Ne zaman yapılmıştı acaba?Bu kız bunu bilerek yapıyordu.

"Abi sende yardım ayağına sürekli yiyorsun valla. Bize bırakmadın."

Her şey hazır olup hep birlikte masaya geçtiğimizde,gerçekten çok lezzetli olan etleri afiyetle yemiştik.

Bu arada Gamze yine beni sinir ediyor Kartal'ın dibine oturduğu yetmezmiş gibi samimi ve yakın tavırlarla sürekli yanaşıyordu.

"Abi bu gece burada kalsak ya!Hep birlikte sabahlarız arabada okey takımları,manopoli falan var.He Kartal ne diyorsun?"

"Ev sahibi sizsiniz,ben bilmem."

"Olur öyle yapalım Sare rahatsız olmazsa."

"Yok ne demek olmam tabii ki."

Daha sonra Gamze coşku ile masadan kalkarak arabaya koştu.Şımarık tavırları ile geri geldiğinde tüm oyun gereklerini içeriye taşımıştı.

"Ben Kartal ile takım olurum yalnız abim beni sinir ediyor."

"Aman iyi,ol sen de beni sinir ediyorsun,mızıkçı."

Hafif bir müzik açarak masayı sildik ve oyun için hazırladık.

Sonrasında gerçekten keyifli ve eğlenceli geçti.Onur ve ben ikisini yendiğimizde Gamze küsmüş,Kartal ise belli etmemeye çalışsa da somurtmuş oturuyordu.'Çayı yenilenler yapsın'dedi,Onur.Bu sözü duyan Gamze birden yüzünde güller açarak mutfağa doğru ayaklandı.

"Hadi Kartal ceza yedik."

"Yok valla ben şuraya kalkamam çok yedim,hem Sare daha güzel çay demler benim yerime cezayı çeker o."

"Tabii,tabii gel Gamze biz demleriz."

Itiraf etmek gerekirse,memnun olmuş bir şekilde mutfağa doğru yürürken, onun bozulmuş yüzünü izlemek keyifliydi.

Bir süre sohbet edip çay ve çekirdek keyfi yaptıktan sonra biz kızlar uyumak için arka odada,Kartal ve Onur salondaki koltuklarda uzanmıştık.Gamze ile daha fazla konuşmamak için uyumuş numarası yaparak onun uykuya dalmasıni bekledim.Bugün yorulmadığım çay ve kahveyi fazla tükettiğim için bir türlü uykum gelmek bilmiyordu.Odadan çıkıp salondan sessizce geçerek duvarda duran kapşonlu sweat'i alıp verandaya çıktım.

Ay,neredeyse bütün olmuş hali ile tüm adayı aydınlatırken,açık ve berrak gökyüzündeki yıldızlar yere düşecek kadar yakın görünüyordu. Sandalyeye oturup bir süre bu manzaranın tadını çıkarttım.

Bir süre sonra kapının ardından gelen ses ile irkilerek geriye döndüm.

"Hey kaçak ne yapıyorsun burada,uyku tutmamış yine."

"Öyle oldu,gökyüzünü izliyorum."

"Müsade edersen ben de seni izleyeyim."

"Müsade senin Kartal"

"Eee nasıl geçti bugün,kafanı biraz dağıtmana yardımcı olabilirdik mi?"

"Kesinlikle eğlenceli ve güzeldi."

"Onur iyi çocuktur,yardımseverdir."

"Öyle gerçekten işte yanında promosyonu da olmasa."

"Ne dedin sen?"

Kahkaha ile gülüyordu.

"Duydun işte.,"

"Ayıp öyle söyleme,bak o seni sevdi."

"Hiç sanmıyorum."

"Ne oldu,niye ki?"

"İşte öyle ne bileyim bazen elektirikler tutamaz ya hani."

"Başka bir nedeni yok yani."

"Hayır yok niye olsun ki."

"Dimi ama Sare,niye olsun ki."

"Yemekler yapmışsın daha önce, döktürmüşsün öyle diyor."

Bu kez daha da çok gülüyordu.

"Sen de dememişmiydin elin lezzetli diye işte.Onur çağırmıştı bir sabah öyle kahvaltı falan hazırladık onu diyor.Hem arkadaşımın kardeşi Sare,kötü niyetli düşünüyorsun."

"Ben değil de o düşünüyor gibi."

"Kıskandın mı sen beni bakayim,itiraf et de kurtul."

"Aman niye kıskanayım seni bee,kendini beğenmiş."

"Gözlerin öyle söylemedi ama hem durumumuz için tam tersi olması gerek mi?"

"Tamam Kartal neyi imâ ettiğini anlıyorum iyi geceler sana."

Koridordan odaya geri dönerken uyanmış olan Gamze ile karşılaştık.

"Ne oldu Sare nereden geliyorsun?Kartal'da yok yerinde."

"Uyku tutmadı bahçede oturdum biraz Kartal'da geldi sonra."

"Aa hâlâ oturuyormuş neyse yanına gideyim."

Ben aslında uyumak için odaya gidecektim ancak tabii bu durumda mümkün değildi.Gamze'nin peşinden tekrar verandaya döndüğümde bu kez beni gören Kartal belli etmesede pis pis sıratırak gülüyordu.