Nihayet Gamzeyi Kartal'ın çevresinden içeriye aldıktan sonra rahat bir nefes alarak yatağa yattım.

Sabah dışarıdan gelen tanıdık bir ses duyarak gözlerimi araladığımda aklım neredeyse yerinden çıkacaktı.

Kartal kapıdaydı ve Hasan amca'nın sesi geliyordu.

"Bak evladım ben yalnız geldim konuşmaya,biliyorum Sare burada zorluk çıkarmada çağır."

Sesini duyduğum gibi kapıya fırladım.

"Hasan amca?"

"Sare kızım yakışık alıyor mu böyle?Biz bunları hak etmedik."

"Efendim durumu yanlış değerlendiriyorsunuz.Ailesi yüzünden o burada."

"Tamam Kartal ben konuşurum."

O sırada yeni uyanan Gamze ve Onur'da kapıya çıkmışlardı.

"Bey amca kim?"

Hadi Onur siz içeriye girin.İkisini içeriye gönderdikten sonra bana dönen Kartal gözlerime bakarak;

"Sare yalnız bırakmam,burada konuşacaksınız,veranda da ben de duyacağım."

"Tamam ama sen mutfak camından dinle.Korkma Hasan amca babam gibi değildir."

Girişteki askıdan hemen üzerime sweat geçirdikten ayakkabilarimı giyerek verendaya çıktım.

"Hasan amca gelin böyle konuşalım."

"Ah kızım ah ne hallere düşürdün bizi.Oğlum iyi ki burada yok.Olsaydı halini düşünemiyorum.Ya Gülten teyzen kahrolurdu."

"Bakın Hasan amca,ben ailemden düşünmek için zaman istedim bunu sizinle paylaştılar.Siz ne yaptınız gidip bana sormadan onlarla birlik olup davetiye bastırdıniz üstüne yetmezmiş gibi düğün salonunu tuttunuz.Niye beni kimse dinlemedi?

"Kızım şimdi sen de öyle birşey söylüyorsun ki şurada kalmış üç hafta.Aklın yeni mi başına geldi.Onca masraf,onca hazırlık ya benim oğlumun hayalleri ne olacak?Ben evladımı nasıl toplarım."

"Bakın ben çok iyi anlıyorum sizi zaten o yüzden ben önce bu durumu oğlunuzla konuştum,o da kabul etmişti.Sonra ne olduysa sizinle birlik olup itiraz etmedi."

"Ne yapsın evladım seviyor seni,sen ne dersen tamam demiş kaybetmemek için."

"Ben de kötü birşey yapmadım ya sizlerden zaman istedim."

"Böyle mi istedin kızım sen zamanı.Baksana neredesin,kimler var yanında."

"Kötü birşey yok eve gidemeyeceğim için onlardan yardım istedim.Babamı biliyorsunuz ona anlatamıyorum bu durumu."

"Ya şimdi ben ne yapayım kızım.Emniyetten arkadaşım haber verdi,karakoldan kaçar gibi çıktın hadi o zaman bize gelseydin yaa.Mobeselerden izlettim de buldum."

"Zahmet etmeseydiniz ben o belirlediğiniz düğün tarihi geçince çıkardım ortaya."

"Ah hâlâ neler diyorsun,ben seni almaya geldim kızım.Bir hata,bir yanlış yapmadan gel."

"Pekii Hasan amca benim yerimde sizin kızınız olsaydı ne yapardınız acaba?Sizden süre isteseydi mesela?"

"Yok benim kızım sözümüzü dinler senin gibi değil.Hadi bak kızım bu yaşta adam ayağına geldim,baban buraya gelirse daha kötüsü olur biliyorsun ona söylemesinler diye nasıl tembihledim herkesi bir bilsen."

"Hasan amca siz benden ne istiyorsunuz şimdi tam olarak?"

"Tamam gel işte kızım erteleriz tarihi sen de düşünürsün ne diyeyim...Ben anlatırım bu kez durumu babana,Berat'ın işini falan bahane ederiz.bak yoksa durumlar daha kötü olacak,senin için diyorum.Hem yaptığım her şey oğlum için.

Onun bu sözlerini duyduktan sonra o için o fikir makul gelmişti.Hem zaten Kartal'ın da başına dert açmak istemiyordum.

"Söz verdiniz o halde,yanımda duracaksınız."

"Tamam kızım tamam,hadi hazırlan."

İçeriye geçtiğimde kollarını bağdaştırmış bizi dinleyen Kartal'ın yüzü asık ve soğuktu.

"Gideceksin yani."

"Sen de duydun,kötü bir niyeti yok.Bana verdiği sözü tutacaktır,Hasan amca iyi birisi."

"Bu duruma sen istedigin için rıza gösteriyorum Sare,şartını kabul ettiği için.Baban ya da o başka bir niyet ile gelseydi durumlar başka olurdu anlıyor musun beni."

"Anlıyorum Kartal ancak sen merak etme,doğru olan bu.Yine her şey için teşekkür ederim,görüşürüz."

"Yani."

On dakika sonra evdekilerle vedalaşıp eşyalarımı sırt çantama doldurarak,Hasan amcanın arabasına bitmiştim ve adanın dönüş yolundaki çakıl taşlı yolda yine doğayı izliyordum.

Kartal ile birbirimize karşı hissettiğimiz temiz duyguların kimse tarafından suçlanarak kirletilmesini istemiyordum.Birbirimize olan güvenimiz ve kalplerimizde yaşattığımız o bağ çok farklıydı.Her nasılsa hayatın bizim için getirdiklerini asla bilemezdik.Tıpkı iki yıl önce bir gece ansızın tanıştığım o sesin sahibine çevremdeki herkesten çok güveneceğinimi bilmediğim gibi...

2.KISIM ARASI DİPNOT:

Değerli kitappad okurları;

Kendimi mutlu hissederek yazdığım bu hikayeyi umarım siz de sevmişsinizdir.Oylar ve desteğiniz için çok teşekkürler.2.Kısım'da görüşmek üzere.

Morsesilya.