Kahretsin...

Uyuyan Deniz'i hafifçe dürterek kontrol ettim.

"Of abla çok iyiyim artık uykum geldi,hem sen de uyu."

Onun iyi olduğundan emin olduktan ve üzerini örttükten sonra hemen telefonuma kulaklığımı takarak radyoyu açtım ancak yayın bitmiş yerine otomatik çalan şarkı listesine bırakmıştı.

Hakkımda ne düşünmüştü ki acaba?

Tabii eğer ben hayal görmüyor ve çiçekleri gönderen o değilse.Gerçi onun dışında bu kadar tesadüfün bir araya gelmesi ancak filmlerde olurdu öyle ya... Ben bir gece vakti radyo dinleyeceğim,yayına Rumuz ile SMS göndereceğim ve en büyük korkumu paylaşacağım,ertesi gün kahveyi içiş şeklim tarif edilecek ve en garibi radyo programcısı ile aynı isme sahip birisi bana çiçek gönderecek.

Gerçektende herşey bu kadar anlaşılmaz bir şekilde tuhaf ilerliyordu.

Belki de bu gece bazı sorularımın yanıt bulacağı ya da tam tersi aklımın daha çok karışacağı bir yayını kaçırmıştım.Sıradan sakin giden ve başkalarına göre sıkıcı sayılabilecek olan hayatım sanki ansızın beni bir bumerangın içinde döndürüyor gibiydi.Aslında bir bakıma bu küçük anlardan mutlu oluyordum ya İşte ancak yine de içimi beni çok korkutan bir heyecan kaplıyordu.Düşüncelerimi odaya gelen görevlinin sesi böldüğünde teşekkür ederek iki kişilik olan kahvaltı tepsilerini aldım.Deniz iyi göründüğü ve uyuduğu için ses çıkarmamaya dikkat ederek birşey atıştırdım ve çayımı içtim.Sonrasında koltuğa oturduğum gibi uyumuş olacağım ki annemin sesi ile gözlerimi açınca şaşırdım.

"Anne?"

"Benim Sare korkma.Seni değiştirmek için geldim.Saat dokuza geliyor.İşinden izin alda kızım eve git dinlen."

Hızlıca oturduğum yerden doğruldum.

"Yok anne alamam bölümde tekim hem zaten ben uyudum dinlendim.Bugünde cuma nasılsa"

"Yaa tamam ama zor geçecek gün senin için.Neyse,neyse akşam beraber çıkarız o halde de haftasonu güzelce dinlenirsin.Tam on iki saat dolmuş oluyor senin çıkış saatlerinde."

"Evet,evet o kadar bile tutmazlar belki iyi görürlerse.Ben şimdi masama ineyim birşey olursa ara hemen geri çıkarım buraya olur mu annem?"

"Tamam Sare hadi sen git kızım."

Onların yanından ayrılarak işbaşı yaptığımda ilk üç saat hızlı ve kolay geçmişti ancak annemin de dediği gibi sonrasında saatler bir türlü ilerlemek bilmedi.Nihayet akşam olup hep birlikte hastaneden çıktığımızda on dakikalık yolculukta dahi uyuklamıştım ve doğal olarak odama çıktığım gibi kendimi yatağıma attım.

Gözlerimi kurduğum alarma açtığımda bu kez saat gecenin üç buçuğunu gösteriyordu.Tüm gün kahvaltı dışında yemek yemediğim için oldukça acıkmış ve iki gündür üzerimde olan kıyafetimleydim üstelik.

Üzerimi değiştirdikten sonra mutfaktan kendime hazırladığım ekmek arası ve meyve suyunu alarak odama geri çıktığım.Saat artık dörde yaklaşmak üzereydi üstelik kalbim yine ritmini değiştirmiş bir şekilde hızlıca atıyordu.

Ve İşte saat beklediğim dakikaları gösterdiğinde ise programın tanıtımının jingle ve sonrasında onun sesi duyuldu.

"Değerli radyo hayal dinleyenleri yeni bir yayında sizlerleyim.Yayını her zaman olduğu gibi birlikte yapacağımızı umarak açıyorum ve günün sorusunu soruyorum.

"Bulunduğunuz yer dışında şu an nerede olmak isterdiniz?"

Beni şu an dinleyenlerden eksiksiz katılım bekliyorum.

Galiba dün gece onu dinlediğimi ancak yayına SMS ile katılmadığını düşünmüştü.Belki de bunun gerçek cevabını belki de hiçbir zaman öğrenemeyecektim.

Hemen telefonumu elime alarak yazmaya başladım.

"İskoçya Edinburg."Rumuz Siyah Perçem.

Merakla ondan gelecek cevabı bekledim ancak bu kez araya giren beş şarkı ve dört kişinin gönderdiği mesajları okumasına rağmen hâlâ benim gönderdiğim sms'i okumamıştı.Bir süre daha sinirlenerek bekledim ki geçen dakikalarda ve hatta programın son bölümlük saatine girdiğinde de hiçbir şekilde rumuzum geçmemişti.

Bu da neydi şimdi?Suçum neydi yani?

Belki hastaydım,belki kötüydüm,belki uyanamamış dinleyememiştim hatta belki de gerçekten elektrikler kesilmiş olabilirdi.

Yayını bir sinirle kapattım ancak yine içim rahat etmeyerek tekrar geri açtım.Saat neredeyse altıya geliyordu ve bu kez de otomatik olarak bir kaç şarkı çalmaya devam etti.Tabii ben de içimden söylene söylene dinliyordum bu şarkıları.

Tam yeniden radyoyu kapatmak üzereydim ki onun sesini duyarak durdum.

"Ve evet radyo hayal dinleyenleri son şarkımızı dinlerken gözlerinizi kapatın çünkü bu şarkı sizi İskoçya-Edinburg'e kadar götürecek."

"Sertap Erener söylüyor;

"Aşk dön ölümden,

Aşk bir sebepten gel gir dünyama."