sabah huzurla uyanıp klasik hazırlanıp yola çıkmıştım. aklımda chanla karşılaşır mıyım veya bir yerde onu görürmüyüm düşünceleri oluşurken okula gelmiştim bile.

bugün chan okulu gezdirecekti yeni gelenlere , benle beraber bir kaç kişi daha vardı. okula girdiğimde gözler üstümdeydi ve herkes kulaktan kulağa konuşuyordu korkmuştum. bir anda kolumu biri tutup beni hızlıca çekiştirdi,chan.

'seungmin gördün mü'

'neyi ya ben anlamadım hiçbir şey'

'dün çıplak fotoğrafların çekilip okulun itiraf sayfasına yayılmış'

'ne kim yapmış'

'sen dün görmedin mi?'

'hayır ben sadece kendi halimde takılıyordum'

'neyse gel ben halletmeye çalışacağım bu işleri'

korkuyla chan'ın arkasında yürürken yüzüm yere düşmüştü.uzun süre yürümüştük.kim olabilir diye düşünürken elimi bir anda chan tutmaya başladı.

'yeonjunla yazıştım bir sürelik felixle sevgili olduğunuzu saklayıp benleymiş gibi davranabilir misin?'

'neden?'

'okuldaki öğretmenlere bunu en sakin halde ben iletebilirim en azından onlar elinden geleni yapar yeonjun'unda bir akrabası polis o da kamera kayıtlarına bakmaya çalışacak o sırada bende birilerine korku salarım belki bir şey bilen vardır da söyler'

'bunu felixle konuşup sana söylesem'

'olur ama hızlı ol' kafa sallayıp ofladım tam gidecekken chan kolumu tuttu

'zor ama yanındayım en iyisini yapacağım' gülümsedim. beni tanımıyordu ama yine de benim için çabalıyordu.

okulun içinde koşarak sınıfa girdim, içerdeki kızlar gülmüştü ben girince. yüzüm asık felixin yanına gittim. o da üzüntüyle bana bakarken chan'ın dediği her şeyi anlattım. o da benim yanımda olup sevgili işini chan'a açıklamamı söyledi en azından chan'la sevgili haberim daha hızlı yayılır ve bu olaylar çözülür diye düşünmüştü. o da benim yanımda olduğu için minnettardım.

sınıftan felix'e sarılak çıkmış chanı aramaya başlamıştım, etrafta birini arayan changbin beni görünce gülümsedi ve konuşmaya başladı.

'chan yukarıda müdür yardımcısı ile konuşmuş son kez senle beraber de konuşacakmış. fotoğraflar çoğu kişiden kaldırılmış.

changbine teşekkür edip yukarıya çıktım. kimseyle göz göze gelmeden chanın yanına gittim. bana güzel gamzeli bir gülümseme sunmuş ve beraber kısa bir müdür yardımcısı sohbeti dinlemiştik. oradan çıkınca chanla ayrı konuşmaya karar vermiştim.

'chan bugün müsait misin?'

'neden ki?'

'bu planladığın sevgili olayı için bilmen gereken şeyler var da onları anlatayım sen ona göre bizim nasıl sevgili olduğumuzu yayarsın'

'tamam olur nereye istersen gideriz'

'ben çıkışta senin katına çıkarım o zaman'

'yok zaten birazdan size tanıtım yapacağım çıkışta da ben gelirim senin yanına en azından dedikoducu tayfalar görür bizi' kafa sallamış ve birbirimize gülümseyip kendi gruplarımıza ayrılmıştık.

chanın ağzından

bizimkilerin yanına gelince minho hızlıca atıldı.

'kanka yalnız ikinizde çok zekisiniz bak o geldiği okulda birinci sen burada birinci çok yakışırsınız valla'

sinirle konuşmaya başlamıştım 'elindeki tostu sana sokmamam için neden söyle oç'

'ya iki şaka da yapılmıyor sana bak ne güzel helelelele yapar sen sevmiyor musun?'

'minho siktir git bugün yanımda oturma changbin oğlum senin boyun bizden kısa hoca niye seni oturtturuyor?'

'abi konu bana nasıl geldi ya'

'hadi boş yapmayın yer değiştirin amk' dedikten sonra bir şey fark etmiştim.

'hyunjin lan sana noldu amına koyım'

'ya kanka seungmin olayı için jeongin çok üzülmüştü aklıma sürekli o geliyor'

'ya kodumun malı sen hala jeongin diye sayıklıyorsun'

'minho jeongin benim ilk aşkımdı' diyip ağlamaklı surat yapınca arka tarafa çoktan geçmiş olan minho kafasına bir tane indirmiş ve gelen hocayla tostu aşağıya atıp ayağa kalkmıştı.