@mortal_linoo
|
çalan alarmla yerimden kalktım. hızlıca bir duşa girip aşağıda hazır olan kahvaltıya göz gezdirdim. canım yemek istemeyince çantamı alıp okula doğru yola çıktım. dün olanlar sebebiyle chanın yüzüne nasıl bakacağımı düşünürken utancımdan yine kızarmıştım. flashback chanın dediği ile şaşkınca ona baktım. o ise bana sırıtarak bakıyordu. hiç ödün vermeden devam ettim. "anlık bir şekilde olmuş" "hıhı kesin öyledir" "inanmıyorsan inanma be sana mı inandıracağım. ayrıca arkamızda bu dedikoducu tayfa var. " dediğimle gülüp diğer elini yanağıma attı ve kısık sesle konuşmamızın ardından normal ses tonuna geri döndü. "çok tatlısın ama sen" buna gerçekten utanmıştım ama arkamızdakiler için söylediğini bildiğim için sahtecilikten utanmışım gibi yapacaktım. arkamızda bize on metre açılmış ağızlarıyla bakan kızlar bir anda bağırmaya başlayınca ister istemez oraya bakmıştık. onlarda bakıyordu ve çoktan fotoğrafımızı çekmişlerdi. bununla birlikte ikimizde birbirimize bakıp başardık yüzünü atarken onlar bize doğurdu geliyorlardı. hatta bana doğru. "gerçekten çıplak fotoğraflarınla chanı etkiledin mi?" bu soruyla chanın sinirlenen suratını görmüştüm. olaya el atacağını hissettiğim için sustum. "mina bence gitmelisin yoksa iyi şeyler olmaz" "olmazsa olmasın ben senin için her şeyimi ortaya koyarken sen çıplak fotoğrafları yayılmış birini mi seviyorsun. vücudu etkiledi dimi seni?!" "mina çıplak fotoğraflarının olmasının önemi yok geldiğinden beri onu çok beğenmiştim ve şuan yakınlaşıyoruz. " "ya bu çocuk senin için ne yaptı da benim çabalarımı geçti?" "ya anlamıyor musun onu ben bu haliyle sevdim sense sevebileceğim bir hal almaya çalıştın sadece!" bu duyduklarımla mina'ya üzülsemde şimdilik böyle olmamalıydı ve elimi sinirlenen chanın bacağına koyup bana bakmasını sağlarken ona gülümsedim. bir işe yaramasa bile sakin olması gerektiğini açıkça ifade etmeye çalışıyordum. bu sırada ağlamaya başlayan mina ortamdan uzaklaşınca chanın başı bir anda omzuma düştü. "bu iğrenç ,herkes benden hoşlanıyor insanları olmayı hiç sevmem ama bazen sürekli aynı şeylerin olması beni yoruyor. ben benim için kimsenin değişmesini istemiyorum. sadece sevebileceğim bir insanın tamamen kendisi olmasını istiyorum." onu anlayamasam da destek vermek için elimi saçlarına atıp ona döndüm. yavaş yavaş saçlarıyla oynarken etraftaki kimseyi umursamıyordum. onunda içine attığı çok şey vardı fakat şimdilik kendini açamadığı için bu cümle ile kendini açmıştı. yavaş yavaş kafasını kaldırdığında elimi çekecektim ki tuttu. "teşekkür ederim" sakince söylemiş ve omzumda yatarken ağlamamak için savaş verdiğini fark etmiştim. gözleri dolu olan çocuğun yanağına ellerimi koyup gülümsedim. "yine olsa yine yaparım aranıza girmek istemedim çünkü bir sıkıntı vardı ve bölmek yakış-" bölünen cümlemle gözlerim açılmıştı çünkü chan şu an beni öpüyordu. sadece dudaklarımız üst üsteyken yanağındaki elimi sıkılaştırıp onu iyice kendime bastırmıştım. çünkü buraya geldiğimizden beri yapmak istiyordum. karşılık alacağımı düşünmesemde chan beni yanıltmış ve hareketlenmişti. yavaş ama anlamını ikimizinde hissettiği o öpücük benim nefessiz kalmamla son bulmuştu. utancımdan kafam eğikken o ise gülmüştü. "böyle istekli bir seungmin beklemiyordum" bu dediğiyle omzuna vurmuştum fakat ne canı acımıştı ne de gülümsemesi dinmişti tam tersine kahkahaya dönüşüyordu. "of ben gidiyorum ya" "hey hey gel buraya utanma" ona sinirle bakarken konuşmaya başladı. "erken gelebilir ama bana şimdiden iyi geliyorsun." cümlesiyle ona şaşkınlıkla bakarken gülümsedi ve konuştu. "muhtemelen iki dk sonra itiraftayız ama olsun gel hadi evine bırakayım da başına toplanmasınlar." "bu gerçek mi yoksa evimin yolunu öğrenmek için bir bahane mi?" "e bunu bundan çıkarıyorsan yuh artık." ikimizde birbirimize gülüp evin yolunu tutmuştuk. beni eve bırakırken gülümseyip onun yanağını öpmüştüm. sanırım bu işe çoktan alışmıştık ama gerçekten hoşuma gitmişti.
selamlar öncelikle nasıl gidiyor.
biraz hızlı olabilir ama araya düşündüğüm bir kaç kaos olayı olduğu için kitabın çok uzun olmasını istemedim.
ayrıca bu ikilinin bir geçmişi var değil mi😉
yeni bir kitap yazıyorum ama olup olmadığına daha karar vermedim.
sınav haftası başlıyor herkese başarılar kendinizi yormayın ballarım bu bölümde motivasyon olsun bari🙏 |
0% |