"Ölüm gibi ama kimseyi öldürmedi"

...

Hiç koparmadım takvim yaprağını

Ne zaman baksam hep on beş nisan

Şaşırdım yaşayanlar arasında tarihleri

Saat geçmedi hiç iki on beşi

Takvim aynı takvim acı aynı acı

Koca bir yıl ama hep aynı

Gidenler hiç dönmemiş ama

Gözlerim yolda hâlâ

Sensizliğimi nasıl anlatsam ki

Her sevincin ardı ölüm gibi

Kolay değil yaşamak -mış gibi

Hep senin istediğin gibi

Paramparçayım tepeden tırnağa

Başım dik duruyorum ayakta

Bir omuz yerine başım yastıkta

Ağlıyorum ilk gün ki gibi Anne

Sensizliğin ilk yılı bitti

Umutlar peşinden gitti

Hayaller çoktan terk etti

Ben yine ölemedim Anne