Uzatma ellerini kırılmıştı gönül bağı,

Karlarla birlikte erimişti umut dağı,

Yıkıldı parça parça kaybetti hakkını,

Bekler ölümü beklediği gibi fermanını.

Sana sen gibi yaklaşamaz bundan sonra,

Uzaklardan bakar da dokunmaz ki sana,

Kırmak istemez kırmıştı tüm sevenleri,

İncitir sevgisi ve korkarak sevemez ki.

Acıdan hep isyanlar içinde kaldı oysa,

Kimseye yükseltmedi o gür sesini asla,

İçin için ağladı ama gülerek yaşıyor,

Acılar hummasında dalgalarla boğuşuyor.

Durdurak bilmez doğrularına oldu köle,

Kimse için değişemez yaratılmış böyle,

Vazgeçer sevenleri için kendinden bile,

Yalnız kalmıştı anlamadı onu kimse.