9. Bölüm

Baran, beni koruduğu o anın ardından, bana bakarken gözlerinde başka bir şey vardı. Biraz daha yumuşamış gibi görünüyordu, ama o kadar gizemli ve derin bir ifadeyle bakıyordu ki, ne düşündüğünü anlamak zordu.

Her geçen gün daha fazla içimi ısıtıyordu, ama aynı zamanda korkularım da artıyordu. Baran'ın hayatı, bana çekici olduğu kadar tehlikeli de görünüyordu.

O akşam, Baran’la uzun bir sohbet ettikten sonra, bana bir teklif yaptı. "Nara," dedi, biraz çekingen ama kararlı bir şekilde, "Birazcık daha yakın olmak istiyorum. Ailenle tanışmak istiyorum. Eğer senin için uygunsa, sana gerçekten değer verdiğimi göstermek isterim."

İlk başta ne diyeceğimi bilemedim. Baran'ın bana olan ilgisi, zamanla daha da derinleşmişti ve beni çok şaşırtıyordu. O kadar hızlı gelişen bir ilişki, kendimi birden fazla kez sorgulamama neden olmuştu. Ama aynı zamanda, Baran’ın nazikliği ve içindeki iyiliği de hissediyordum.

Bir süre sessiz kaldım. Aklımda pek çok düşünce vardı. “Annemle mi tanışacaksın?” diye sordum, biraz şaşkın bir şekilde.

Baran, gülümseyerek başını salladı. “Evet, evet. Ama yalnızca senin rahat hissetmen için. Eğer istemezsen, hiç sorun değil. Sadece, seni daha yakından tanımak istiyorum, Nara. Hem seni korumak, hem de sana gerçekten değer verdiğimi göstermek…”

Bir an sessizlik oldu. Gözlerimdeki kararsızlık Baran’ı rahatsız ediyordu ama bana karşı bu kadar ciddiyetle yaklaşması, içimdeki duyguları karıştırıyordu.

"Tabii," dedim, sonunda kararımı verirken. "Ama annemle tanışman kolay olmayacak." Gözlerimi kaçırdım, ama bir yandan da Baran’ın bu kadar cesurca yaklaşmasını takdir ediyordum.

Baran, gülümseyerek "Sana güveniyorum," dedi ve sonra biraz daha ciddiyetle ekledi. "Sadece zamanın doğru olmasını bekledim, Nara. Gerçekten seni tanımak istiyorum."

O gün, akşam Baran’ın evime gelmesi için bir tarih belirledik. Ancak, içimde garip bir his vardı. Annemle tanışması, çok büyük bir adımdı. Hem de Baran’ın kim olduğunu, tam olarak hangi dünyada yer aldığını bilmeden. Bir taraftan da bir şeylerin farklı olacağına dair bir hissiyat vardı içimde.

Annem, genellikle tanımadığı insanlarla temkinli davranan biri olduğu için Baran’a yaklaşmak kolay olmayacaktı. Ama bir şekilde Baran’ın ciddiyetini ve içindeki samimiyeti gördükçe, onu tanımanın da iyi bir fikir olacağına karar verdim.

O akşam, annem akşam yemeği için mutfakta çalışırken, evde gergin bir atmosfer vardı. Baran’ı ne şekilde karşılayacağımı düşündükçe, içimden bir his her şeyin biraz karmaşık hale geleceğini fısıldıyordu.

Saat tam 7’de, kapı çaldığında, derin bir nefes alarak kapıyı açtım. Baran, düzgün bir şekilde giyinmişti, ve dışarıdan gelen rüzgarla saçları hafifçe savruluyordu. Gözlerinde bir güven vardı, ama aynı zamanda biraz gerginlik de hissediliyordu.

"Hoş geldin," dedim, nazikçe gülümseyerek. "Annem şu an mutfakta, seni bekliyor."

Baran, başını sallayarak içeri adım attı. "Teşekkür ederim, Nara. Umarım her şey yolunda gider."

Yavaşça salona geçtik ve annem bizi karşıladı. Annem, biraz daha uzak bir şekilde bakarak, gülümsedi ama gözlerindeki dikkatli bakışlardan Baran’ı dikkatlice değerlendirdiği belliydi.

"Hoş geldin, Baran," dedi annem, nazik ama soğuk bir tonda. "Nasılsın?"

Baran, annemin bakışlarını fark ederek biraz daha dikkatli bir şekilde "İyiyim, teşekkür ederim. Nara hakkında çok şey duydum, çok güzel bir evde yaşıyor olmalısınız," dedi. Cevabındaki samimiyet ve saygı, annemin yüzünde hafif bir yumuşama yaratmıştı.

"İyi, güzel," dedi annem, yine soğuk ama neşeliydi. "Bakalım Nara'yı tanımak ne kadar zormuş."

O an Baran, annemin şüpheli bakışlarına biraz da olsa alışmış gibi göründü. Ama bir şeyler fazlasıyla hissettirdi: Baran, kararlıydı ve annemi kazanmak için her şeyini koymaya hazır gibiydi. İçimdeki endişeler biraz azalmıştı. Baran’ın ve annemin ilk buluşması kolay olmayabilirdi ama Baran gerçekten istediği için, bu toplantı belki de ilerleyen günlerde bizim için bir dönüm noktası olacaktı.

Hep birlikte akşam yemeğine oturduk. Konuşmalarımız yavaşça ilerledi, ama içimde hala bir şeyler vardı. Baran’ın annemle tanışması, her şeyin yeni bir yola girmesini sağlayacaktı. Ama o yolda beni bekleyen şeyin ne olacağına dair hiçbir fikrim yoktu.