Bölüm 4 :Lord Marco

Lord Marco ve Naypa

Naypa, Marco'nun varlığını hissetmemişti. Naypa istemsizce biraz korktu, bu da onun gücünü düşürdü. Naypa'nın gücünü artıran duygu, kendinde olan umutsuzluk başta olmak üzere öfke ve acı, onun içindeki karanlığı besliyordu. Naypa, Marco'ya büyü yapmak için hazırlanırken, Naypa'nın tam dibinde soluk, duygusuz, soğukkanlı bakışlı bir adam ona bakıyordu. O parlak mavi gözleri her ne kadar güzel gözükse de bakışlar onu çok korkunç yapıyordu. Naypa anında oradan ışınlandı. Karanlığın içinde rahatlıkla gücünü kullanabiliyor, gücünün zirvesini yakalıyordu. Etrafta sadece yıkıntılar vardı, ay ışığından başka hiçbir ışık süzmesi yoktu. Naypa'nın korku ile gelen öfkesi, gücünün azalmasını nötürlüyordu. Naypa, Marco'ya dört tane karanlık madde büyüsü gönderdi. Her birinin farklı hızlarda olsa da gözle takip ediliyordu. Marco bu büyüleri ilk defa gördü. Manası olmayan farklı bir büyüydü. Marco, o büyüleri hiç umursamadan yavaşça havalandı ve arkasına geçti. Gözlerini tekrar Naypa'ya baktı. Naypa sırıttı ve elini öne doğru uzatıp elini kapadı. Marco o anda büyülere baktı, büyüler durmuş ve Marco'nun etrafında patlamıştı. Marco'nun koruma büyüsü çatlamıştı. Marco, "Uzun zamandır tüm gücümü kullanabileceğimi düşünmemiştim," dedi. Marco, tüm etrafındaki manasını serbest bıraktı. O güçlü manası Naypa'yı itti. Naypa, önündeki tehdidi anladı ve o mor gözlerini kapattı. Naypa'nın kafasından eski anılar geçmeye başladı: Annesi, ablası, onlarla yaşadığı güzel anılar ve ölümü... Naypa'nın etrafında alev gibi yanan öldürme arzusu hafif bir şekilde duruyordu. Naypa gözlerini açtı ve Marco'ya doğru baktığı an öldürme arzusu Marco'ya denk şekilde arttı. Naypa'nın öldürme arzusu Marco'nun manası ile kapışıyordu. O gece karanlığının içinde mor ve mavinin kapışması her ne kadar güzel gözükse de büyük bir kapışma vardı. Marco, tüm büyüleri yaratmaya başladı; arkasından bir portal gibi geçtiler ve oradan çeşit çeşit büyüler çıkmaya başladı. Ateş topu, sivri buz parçaları, rüzgar mızrağı, ateşli zincirler, sivri kayalar... Birçok portaldan bu büyüleri çıkartıp Naypa'nın üzerine salıyordu. Naypa, elini havaya kaldırıp büyülerin geldiği yöne kara delik açtı. Kara delik, büyülerin içine girdikçe daha da büyüyor ve güçleniyordu. Marco bunu anladı ve büyüleri fırlatmayı bıraktı. Kara delik büyüyor ve emiş gücü de güçleniyordu. Marco'yu da içine çekmeye başladı. Marco'nun üzerindeki kıyafetler kara delik tarafından çekiliyordu. Kara deliğin içinden siyah kırbaçlar Marco'yu sardı ve kara deliğe doğru yavaşça çekiyordu. Marco'nun sağ ve sol tarafından iki tane karanlık madde geliyordu. Marco tedirginleşmeye başladı. Marco, havayı manipüle ederek kesti ve hemen havaya doğru uçtu. Karanlık maddeler birbirine çarptı. Marco böyle bir canavarla ilk defa karşılaşmıştı. Karanlık madde birbirine çarpınca bir patlama oldu ve rüzgarın patlama basıncı ile etrafa güçlü bir patlama gücü yayıldı. Kara delik çoğunu emse de Marco'ya biraz geldi. Marco, kolunu gözünün altına tutarak yüzünü korudu. Kara deliğin yaydığı sesten dolayı çoğu ses duyulmuyordu. Kara deliğin arkasında duran Naypa da gözükmüyordu ama varlığı az çok hissediliyordu. Naypa büyüleri kesmişti. O iki mor göz korkunç bir şekilde Marco'ya bakıyordu. Marco, Naypa'ya doğru baktı. Naypa aniden Marco'nun yanına ışınlandı ve ona sarıldı. Marco gücünü kullanamıyor, manası dalgalanıyordu. Marco'nun altından karanlık madde büyüsü geliyordu. Naypa, büyü yaklaşınca Marco'yu bıraktı. Marco aniden kaçmaya çalıştı ama başarısız oldu. Marco'nun kolunun yarısı koptu. Marco, kolundan akan kanlara bakıyordu. Naypa ise kopmuş koluna bakıyordu. Marco, işin ciddiyetine varamamıştı. O kadar uzun zaman olmuştu ki ona denk biriyle savaşmayalı. Marco, sesli bir şekilde Naypa'ya bakıp, "O kadar zaman oldu ki paslanmışım, uzun zaman sonra canımı yakan birisi. Tebrik ederim, ilk defa kanımı akıttın. Sanırım ciddiyeti hala kavrayamadım," dedi. Marco, elini tekrar eski haline getirmeye çalıştı ama olmuyordu, büyüsü işe yaramıyordu. Naypa olanı izledikçe zevkleniyordu. Marco kanamayı durdurdu. Naypa'ya doğru tüm ciddiyetiyle baktı ve "Artık sol kolum olacaksın, seni şerefsiz," dedi. Marco, iki kolunu havaya kaldırıp sağ elini şıklattığı an yıldırımlar Naypa'ya doğru çarpmaya başladı. Naypa, o sarhoşlukla gücünü tam olarak kullanamıyordu. Kara delik açmaya çalıştı ama başaramadı. Işınlanmaya çalıştı, başaramadı. Naypa korkuyor, korktukça gücü azalıyordu. Yıldırımlar peş peşe çarpıyordu. Naypa yere düşmüş, yüz üstü yatıyordu. Marco, ışıktan iplerle Naypa'yı kollarından tutup dizinin üzerine oturttu. Marco, havadan süzülerek Naypa'nın yanına doğru yavaş adımlarla geldi. Naypa'nın yanına yaklaştı ve yıldırım büyüsünü kesti. Naypa gücünü toplamaya çalışıyordu ama zorlanıyordu. Marco bir şey fark etti. Naypa'nın o karanlık bedeni bazı yerleri yok olmuş, içindeki insan vücudunu gördü. Onu orada öldürecekken vazgeçmişti Marco. Naypa, elleri kolları bağlı bir şekilde yere bakıyor, kendine gelmeye çalışıyordu. Marco, Naypa'nın kafasına elini koydu ve manası ile kafasına giden kanı bir anlığına kesince Naypa orada bayıldı. Marco da ışıklı halat büyüsünü kesti. Havaya ufak bir ışık büyüsü yaptı ama her yeri aydınlatıyordu. Naypa, yerde baygın bir şekilde yatıyor ve vücudunu sarmış o karanlık yavaş yavaş yok oluyordu. Marco, hayretler içinde onu izliyordu. Marco yavaşça Naypa'nın vücudunu ters çevirdi ve yüzüne baktı. Çok şaşırdı çünkü o gördüğü çocuktu. Bu çocukta bu denli bir gücün olması hem onu korkutmuştu. Onu orada öldürmek istedi ama o daha bir çocuktu. Sonra eline baktı ve yüzünde hafif bir gülümseme ile "Artık sol kolum olacaksın evlat," dedi. Naypa'yı sırtına alıp gece karanlığının içinde havalanıp malikanesine doğru uçmaya başladı. Havaya yükseldiğinde her tarafta yıkım içerisindeydi, her taraf yok olmuş bir şekildeydi. İçinden "Acaba öldürsem mi bu ne böyle," diyerek malikanesine yol aldı.