@mrs.malfoy
|
Yine aynı kabus ,yine aynı gece...Annem Olivia ve babam Sirius ile şöminenin karşısında oturuyorduk,abim Harry evde değildi.Annem ve babam endişeli gözüküyorlardı.Hiç konuşmuyorlardı.Bir süre böyle oturduktan sonra biri kapıyı kırarak içeri girdi.Kapının kırılması ile içeri giren soğuk rüzgar tenime çarparak içimi ürpertti.Çok korkmuştum.Annem ve babam hemen beni korumak için önüme geçtiler .Babam "Arkamda kal kızım ."dedi.İçeri giren adamın üzerinde uzun siyah bir palto vardı , yüzü çok korkunç duruyordu .Ve sonra "Bende kaçabileceğinizi mi sanıyordunuz Black'ler " dedi. Sesi gerçekten çok korkunçtu .O sesi asla unutamazdım...Adam bana doğru yaklaşmaya başladı.Annem ve babam beni korumak için iyice benim önüme geçtiler o sırada adam bir büyü yaptı asasından çıkan yeşil ışıkları görür görmez gözlerimi kapattım o sırada annemim acı dolu çığlığı ile doldu kulağım.Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.Gözlerimi açtığımda o korkunç manzara karşıladı beni annemle babamın cesedi.İkiside karşımda haraketsiz bir şekilde yatyordu.Adam gitmişti..Ama arkasında benim ailemin cesedini bırakmıştı...Ama bu nasıl olurdu onlar beni bırakamazdı ,bana söz vermişlerdi beni yalnız bırakmayacaklardı,ben onlarsız ne yapardım, onlar benim herşeyimdi.Ölemezlerdi değilmi ,hayır hayır olmazdı bu.Hemen annemin yanına gittim ve yere oturdum. "Annecim b-birtanem s-sen bırakmazsın hadi k-kalk artık ,bak burda hasta olucaksın y-yer çok soğuk ,kalk hadl anne, anne .....Anneeeeee" Ölmüştü ama ,ama hayır bu olamazdı , hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım." "Anne s-sen bana söz vermiştin b-beni bırakmayacaktın , hani ben derdim olduğunda sana anlatacaktım, hani senin omzunda a-ağlayacaktım anne ,nolur k-kalk. Kalkmadı annem beni bırakmıştı.Sonra onu gördüm babamı.Benim merhamet dolu cesur yürekli babam yerde yatıyordu odamı ölmüştü sendemi beni bıraktın baba olamazdı bu , hemen babamın yanına oturdum. "Babamm benim k-kahramanım nolur kalk ,s-sende beni bırakma ama siz beni bırakmadınız demi bak uyudunuz işte annemde uyumuş hem kalk babacım b-bak burda belin tutulacak,annemde orada uyumuş kaldıralım annemi üşüteceksiniz y-yerde,baba baba n-nolurrr, hayırrr.Olmaz ,o-olmaz. " Göz yaşlarım şiddetli bir yağmur yağarcasına gözlerimden akıp gidiyordu.Ailem beni bırakmıştı artık ne annemim mis gibi lavanta kokusunu içime çekebilecektim , nede babamın bana ,anneme ve abime olan o merhametini sevgisini hissedebilecektim.Sanırım kriz geçiriryordum hıçkıra hıçkıra ağlıyordum,elim ayağım titriyordu,sürekli annemin çığlıklarını ve adamın korkunç sesini duyuyordum o ses aklımdan bir türlü çıkmıyordu çok canım acıyordu , benim yüzümdendi annem ve babam benim yüzümden öldü.Benim için kendi canını feda ettiler .Son kez anneme sıkıca sarıldım o güzel lavanta kokusunu içime çektim ,sonra cesur kahramanıma sarıldım benim babamdı o, şimdi o cesur babam karşımda haraketsiz yatıyordu .Onlara sonkez baktım ve "Sizi çok seviyorum n-nolur beni b-bırakmayın"dedimm.Ve sonra gözlerim kapanmaya başladı. Biri ismimi sayıklıyordu "Aurora,Aurora,abicim bana bak"O ses Harry 'nindi.Gözlerimi açmaya çalıştım başım çok ağrıyordu ve hıçkırarak ağlıyordum .Sanırım yine aynı kabusu görmüştüm Harry:"Abicim güzelim iyi misin bak bana ,şşşş tamam güzelim sakin ol ağlama " Aurora:"A-abi yine aynı k-kabusu gördüm."Hıçkırarak ağlamaya devam ettim harry bana sıkıca sarılıyor ve saçlarımı okşuyordu çünkü biliyorduki biri saçımı okşayınca rahatlıyordum.
|
0% |