"ARA TATİLDEN SONRA GELEN İKİ ERKEK ÖĞRENCİ"

Kampta geçen olaydan 1 hafta sonra tatil olmuştu yani sadece bizim okul, çünkü duyduğuma göre Kaan'nın babası kamp olayından haberdar olmuş ve küplere binmişti okulumuz 15 günlük için kapatılmıştı. Kaan'nın babası oğluna kim bunu yaptıysa onu bulup en ağır şekilde cezalandırılmasını istiyordu. Fakat kimin yaptığı bulamadılar. Hatta Kaan'a polisler soru sordu ama hiçbirini hatırlamıyorum diyerek geçiştirdi, artık kim onları öyle tehdit ettiyse ikiside hiçbirşey anlatmadı. Ara tatilden sonra okul açıldı, biz sınıfta ders işlerken kapı çaldı, ve içeriye 1.80,1.90 boylarında iki erkek girdi, sadece bizim önümüzdeki sıra boştu oraya oturdular. Ders bitmişti ben ve Eftelya tam dışarıya çıkıyorduk ki yeni gelen iki çocuk bizi durdurdu.

"Kızlar biz yeni geldik bize okulu gezdirebilir misiniz?"

"Burada bizden başka kişilerde var onlar gezdirsin sizi." dedim ve biz ilerlemeye devam ettik ve kantine gittik, kantinde beklerken ensemde bir nefes hissettim arkamı dönüp baktığımda şok oldum . Bu yeni gelen çocuktu bana yüzünü iyice yaklaştırmıştı ama diğer çocuk yanında yoktu, Eftelya çocuğu fark etmemişti. Ben sinirlenmiştim ve Eftelya'ya haber vermeden kantindeki kalabalıktan sıyrıldım ve hızlı adımlarla sınıfa doğru gidiyordum ki çocuk benim kolumdan tutup beni durdurdu.

"Ne istiyorsun benden?" dedim. Bir süre öylece yüzüme baktı

"Tanışmak istiyorum sadece ve bana okulu da gezdirirsen memnun olurum." dedi.

"Ben seninle tanışmak istemiyorum ama o nolucak,"

Tam o sırada Kaan yanımıza geldi.

"Defne seni rahatsız mı ediyor bu arkadaş?" dedi. Sinirlenmiş görünüyordu.

"Sana ne lan sen kendi işine baksana! "

Tabikide bunu söyleyen ben değildim yeni gelen çocuktu. Eline baktığımda yumruğunu sıkmış bir vaziyette Kaan' a öldürücü bakışlar atıyordu. Hemen ikisinin arasına girdim,

"Tamam hadi Kaan sen git hem beni rahatsız ettiği yok,"

"Ama Defne,"

"Hadi Kaan!"

Kaan'ı orada bıraktık.yeni gelen çocuğun dudakları yana doğru kıvrıldı, sonra çocuğun kolundan tuttum. Okulun üst katına çıkıp boş bir sınıf aradım. Boş sınıfı bulduğum gibi içeriye girdik.

"Evet söyle bakalım sen kimsin ve benden ne istiyorsun?"

"Öncelikle sakin ol ve kendimizi tanıtalım ben Gökhan, sen kimsin peki?"

"Defne, Defne ışık. "

"Tanıştığıma memnun oldum sinirli kız,"

"Memnun oldum, ama şu sinirli kız lafını kaldırırsan sevinirim bay ego!" dedim ve sınıfın kapısını açtım tam dışarıya çıkıyordum ki Gökhan benim kolumdan yakaladı ve kapıyı kapatıp beni kapıyla kendi arasına aldı.

Eftelya' Arslan

Eftelya ve Defne ile beraber kantin sırasında bekliyorlardı tam sıra onlara geldiğinde Defne' ye döndü ama yanında değildi gitmişti. Bana her zaman haber verirdi. Şimdi nereye gitti bu kız? Diye düşündü kendi kendine. Hemen kantinden çıktı ve Defne' yi aramaya başladı. Her yere baktı ama hiçbir yerde yoktu sanki buhar olup uçtumuştu kız. Bakmadığı tek yer boş sınıflardı ama oraya öğrencilerin girmesi yasaktı. Defne' yi ararken Kaan'la karşılaştı.

"Kaan Defne' yi gördün mü?"

"Evet gördüm, şu yeni gelen çocukla beraber bir yere gitti ama nereye gittiklerini bilmiyorum,"

"Hangi yöne gittiler biliyormusun?" dedi. Kaan genç kıza üst katı işaret etti koşar adımlarla üst kata çıktı. Burada boş sınıflar vardı ve buraya girmek kesinlikle yasaktı. Hatta bir keresinde iki öğrenci buraya geldiği için okuldan atılmıştı. Eftelya bütün sınıfları kontrol etti sadece bir sınıf kalmıştı, ordan Defne' nin sesi geliyordu.

Defne Işık

Gökhan beni kapıyla kendi arasına aldı, ve yüzünü olabildiğince benim yüzüme yaklaştırdı.

"Ne istiyorsun benden tanışmak istedin tanıştık şimdi de arkadaşımın yanına geri dönecekken beni durdurup kapıyı tekrar kapattın. Ne yapmaya çalışıyorsun? "

"Arkadaşın biraz daha bekliyebilir hem senden birşey istemiyorum."

Tam konuşacaktım ki Gökhan eliyle ağzımı kapattı. Ve bana susmam için işaret yaptı, ben anlamayan gözlerle ona baktım, sanırım birisi bizi dinliyordu. Bizim buraya girmemiz yasaktı bu kattı kontrol etmesi için sadece bir öğretmen görevlendirilmişti. Ve eğer ikimizde konuşmaya devam edersek bu okuldaki son günümüz olucaktı. Gökhan elimde tutup beni sınıf köşe tarafında olan duvarın oraya getirdi, duvardan dolayı görülmüyordum, sonra kapı açıldı ben nefesimi tutmuş bir şekilde orda durmuştum.

" Defne burada mı?" dedi gelen kişi bu sesi tanıyordum bu Eftelya'nın sesiydi, Gökhan tam hayır diyeceği sırada rahat bir nefes vererek saklandığım yerden çıktım.

"Eftelya! Az kalsın yakalanıyorduk zannettim ama senmişsin."

"Bir dakika siz burada ne arıyorsunuz?" dedi Eftelya ben 'ne demek istiyorsun' der gibi baktım kendisine , ardından hemen Eftelya' nın yanına gittim ve kolundan tuttum. Bir an önce burdan çıkmalıydık yoksa biraz sonra bu katta nöbetçi olan hoca bizim burada olduğumuzu görürse eğer, üçümüzde okuldan atılabilirdik. Biz hemen boş olan sınıftan çıktık bizim arkamızdan da Gökhan sınıftan çıktı ben ve Eftelya bahçeye gittik. Gökhan'ın nereye gittiğine dair hiçbir fikrim yoktu. Okul bitti. Ben Eftelya ile eve yürüyerek gidiyorduk biz yolda giderken yanımıza iki kişi motorla yaklaştı bunlardan biri Gökhan diğeri de onun arkadaşı ama ismini henüz bilmiyordum. Eftelya tam bir motor hastasıydı görür görmez diğer çocuğun yanına gitti.

Eftelya Arslan

Eftelya ve Defne okuldan çıkmış eve doğru yürüyorlardı. Sonra ikisinin yanına iki kişi motorlarıyla yaklaştı bunlardan biri bugün Defneyle beraber boş sınıfta olan çocuktu diğeri ise onun arkadaşıydı, Eftelya tam bir motor hastasıydı ve hemen çocuğun yanına gidip motorunun resmini çekmek istedi tabiki çocuklar tanışacaktı.

"Galiba motorları seviyoruz."

"Evet motorlara bayılırım."

"İstersen seni evine götürebilirim , bu arada tanışmadık ben Aras."

"Bende Eftelya, ve evet beni götürebilirsin."

Aras Eftelya'ya bir tane kask uzattı. Kaskı aldı ve başına geçirdi ardından Arasın motorunun arka tarafına oturdu,

"Beni sıkı tut düşmeni istemem." dedi Aras

"Tamam tutarım," dedi Eftelya ve Aras'ı sıkı bir şekilde tutundu. Aras motoru sürdü , Defne bana şaşkın bir şekilde bakıyordu. Yolda giderken bir an düşüncelere daldı, bir motor uğruna en yakın arkadaşını orada bırakıp gitmişti.

Defne Işık

Eftelya çocuğun yanına gitti, önce motorun fotoğrafını çekti ardından çocukla tanıştı çocuğun isminide bu sayede öğrenmiştim. Sonra kafasına kaskı geçirdi ve motorun arkasına oturdu Aras ve Eftelya gitmişlerdi. Eftelya beni burada bırakıp üstelik Gökhan'la bırakıp gitmişti. Gözlerim büyüdü ve ağzım açık kaldı. Öylece Eftelya ve Aras'a bakıyordum. Yarın Eftelya ya hesap sorucaktım neden şimdi böyle birşey yapmıştı anlamadım. Derin bir nefes aldım ve yolumda ilerlemeye devam ettim, tabii Gökhan da motoruyla beraber yavaş bir şekilde yanımda ilerliyordu.

"Hadi ama bak arkadaşın gitti tek başına eve gidemezsin gel götüreyim seni evine"

"Gerek yok kendim gidebilirim" dedim ve hızlı adımlarla yürümeye devam ettim. Başka bir yoldan gidicektim, ben başka yola gittiğimde Gökhan ise orda duruyordu. Ana yoldan fazla uzaklaşmadan ilerledim ve telefonuma yine bilinmeyen numaradan mesaj geldi. Mesajda;

Bilinmeyen Numara:

Güzelim o motorcu seni evine götürecekti. Seni hâlâ olduğu yerde bekliyor geri dön ve o motora bin.

Yazıyordu tekrardan geri dönmek zorunda kaldım. Neden bu numaradan gelen mesajları dinliyordum ki ben? Oflayarak geldiğim yolu geri geldiğimde Gökhan sanki zafer kazanmış gibi sırıtıyordu , onun bu sırıtışına göz devirdim ve kaskı alıp başıma geçirdim ve motorun arka tarafına oturdum motorlardan korktuğum için Gökhan'a sıkı bir şekilde sarıldım. Ve beni evime getirdi ben içeriye girene kadarda bir yere gitmedi motordan indim ve

"Teşekkür ederim" dedim

"Rica ederim" dedi ben eve girdim ve hemen üst kata odama çıktım odamın penceresinden baktım Gökhan gitmişti.

Hava kararmaya başladı. Önce birşeyler yedim biraz da ders çalıştıktan sonra uyudum.

Oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum 🤍