Çok yorulmuştum aklımda hâlâ o vardı... çok düşünüyordum ve artık gerçekten hislerimin farkına vardım. Aklımda şu sorular vardı.

"O gün onunla çarpışmasaydık ne olurdu?" "Ona öküz demeseydim ne olurdu?" Ondan yina hoşlanırmıydım? Kafam karıştıkça daha da karışıyordu. "Nazlı sen iyimisin" "evet Sümeyye iyiyim" "eminmisin" "yani bilmiyorum kafam çok karışık" "talibini buldu da nazlı o yüzden karışıktır sümeyye" " MİNA!!!!!" "Tamam ya" "geç olmuş yatın hadi" "haklısın nazlı" dedi sümeyye. Direk uyumuşum uyandığımda saat 08:00 olmuştu herkes uyuyordu zeynep,sümeyye ve mina hemen hazırlandım ve yemek yemeden okula doğru giderken emre hoca ile karşılaştım her zaman ki gibi. Yanımdaydı!!!!! "Günaydın nazlı nasılsın?" "Ee h-hocam günaydın iyiyim s-siz" "iyiyim bende sağol hayırdır niye teksin" "uyuyorlardı uyandırmak istemedim" "iyi bari dünki gibi geç kalmadın" "hıhı" ikimizde o sırada birbirimize bakarak gülümsüyorduk nedense aynı anda yapıyorduk. Ikimizde farkettiğimiz an yavaşça gülümsememizi azalttık ve sessizce ilerledik. Ben başımı öne eğmiştim "hocam" "efendim nazlıcım" "Bir dakika neeee bana nazlıcım mı dedi ilk defa" dedim içimden. "Edebiyat sınavı ne zaman olucak" "aslında tam tarih belli değil ama ben sizi 6 aralıkta yapmayı planlıyorum" "hmm tamam hocam sağolun" "sende". Dediği an kafam kalktı biran ve iç sesim tekrar başladı konuşmaya. "NE SENDE Mİ DEDİ O NEDEN DEMİŞ OLABİLİR Kİ". Okula varmıştık ilk ben girdim sonra emre hoca. Mina'nın zeynep ve sümeyye ile koşup geldiğini gördüm. Hemen saate baktım saat 08:40 geçiyordu evet geç kalmışlar. Emre hoca içeri girdi bende arkamı dönüp onları bekledim. "Kızım sen delimisin niye uyandırmıyorsun bizi" "Zeynep sakin ol az nefes alın" "Nazlı sen emre hocaylamı geldin?" "Yoo Mina karşılaştık sadece o kadar" "neyse hadi okula geçelim.". Okula giriş yaptığım anda aklıma çok güzel bir fikir gelmişti acaba emre hocaya herkesin içinde senin evinde bir şeyimi mi unuttum deseydim ama biraz fazla olur diye vaz geçtim. Yanıma Ege geldi "Nazlı" "efendim" "kahve içelimmi" "şimdi olmaz işim var" "o zaman daha sonra" "hıhı". Neden benle konuşup duruyordu istemiyordum. Emre hocayı gördüm bir kız öğrenci ile konuşuyordu. Mina arkadan bana bakarak gülüyordu "Mina yeter" "Nazlı" "Efendim sümeyye" "Emre hoca evliymiş" "NE" gerçi normaldi adı üstünde öğretmen. "Karısının adı özlem miş" "Nazlı iyi misin?" "E şey evet ya iyiyim çok iyim aklıma bir şey gelmişti de" "hm tamam" kafam tekrar karışmıştı sınıfa çıktığımızda içerde hemen özgeyi gördüm. "Oooo geldiniz mi Nazlı hanım" "Ne diyorsun özge ya çık şurdan" yanından tam geçicekken kolumu tuttu ve kulağıma doğru fısıldadı. "Sakın Ege ile yakınlaşıyım deme duydun mu beni" "mal mısın ben niye onunla yakınlaşıyım?" Ve biranda sınıfta seslice konuşmaya başladı. "AYY dimii unuttum ya sen Ege ile neden yakınlaşasın ki Emre hocadan hoşlanıyorsun çünkü" Herkes biranda bana baktı resmen ağızları açık kalmıştı Mina,Sümeyye, Cemre ve Zeynep şaşırmış şekilde bana bakıyorlardı. Zeynep hemen ordan atıldı "Bir dakika ne sen Emre hocadan mı-" kolumu çektim ve özgeyi yakasından tuttum. "Ne dediğinin farkında mısın lan sen sen belaysan ben senden daha da belayım benim damarıma basma basarsan kötü olur. Siz de hemen mal gibi inandınız dimi salaklar." Sinirim bir türlü inmiyordu doğruydu ama damarıma basmıştı. Özge arkadan kıs kıs gülüyordu arkamı döndüm ve tam saçından tutucakken nöbetçi öğretmeb olan benim de çok sevdiğim hocam leyla hoca geldi. "ÇOCUKLAR ayrılın hemen. Kocaman insanlar olmuşsunuz ya az utanın." Haklıydı hâlâ sinirim dinmemişti. Zil çaldı ve sırama oturdum. Sinirden sırayı karalıyordum özge yanında ki arkadaşına "Ne kadar yalanlasada hoşlanıyor" dedi. Haklıydı evet özgede ilk defa haklıydı sanırım öyleydi. Arkadaşlarım yanıma geldi.

"Nazlı sen aldırma ona" dedi sümeyye.

Zeynepte hemen konuştu.

"Aynen kanka boşver mal o ya"

Mina'da hemen atladı ortaya her zaman ki gibi.

"Bencede sen hoşlanıyorsun yani hoşlanmasanda bir ihtimal"

"Mina bu sefer kızmayacağım. Yani hoşlanmıyorum onunla aramda 6-7 yaş vardır. Ama ondan hoşlanıyor gibiyim bilmiyorum."

Hep bir ağızdan "ne" dediler.

Onlarda haklıydı. Nedense herkes haklı bugün.