İmkânsız: "Biz"ce yapılması mümkün olmayan iş... Peki ya imkânsızımız; imkânsızsa!..

İmkânı imkânsız olan birinin, imkânsızı imkânsız olan birine "güya" hayranlıkla bakıp; "Ulan şu imkân bende olacak..." demesi, aşağılıklıktır. Ve imkânsızın gerçek tanımı da bu kalıpta kurulan her cümledir.

"Zor zamanlarda çalışamayanlar, kolay zamanlarda hiç çalışamazlar. Çünkü elde edemezler!" *

Tabii doğru yollardan! Yanlış yoldan ilerleyenlerinse, zaten çalışmalarının gereği yok.

Onlar almıştır bir doz da olsa şerefsizlik uyuşturucusunu. Şerefsizlik uyuşturucusu, öyle bir uyuşturucudur ki tek dozda bağımlılık yapar o illet! Yapabilirse eğer; ülkesini satmaya kadar gider ve buna da şerefsizliğin "altın vuruş"u denir.

İnsanın bu uyuşturucunun bağımlılığıyla yaşamasındansa, ilk kullanışında ölmesi yeğdir!

Belki adaletsizlikle makam mevki elde edilebilir ama insanlık kaybedilir!

Bunca haksızlık ve adaletsizliğe rağmen kullandığımız mükemmel bir söz var: "İman varsa imkân vardır!" Ne uhrevi bir söz...

Bu sözü ruhumuza ilmek ilmek işlemeliyiz.

İman, imkânsızı; imkân haline getirebilecek güçtedir!

İmkânsızda bile imkân görebilmemiz dileklerimle...

*Söz Cennetim adlı eserimden alıntıdır.