İnsan, sevdiğinde de acı çektiğinde de; asıl iyiliği ve kötülüğü kendine yapar! Başkası için ölürüm dediğinde; ölmüştür çok zaman, başkasında kendi...

Nankördür, alçaktır, aşağılıktır çok zaman; çoğu insan. Yalnızca kendini düşünür ve en büyük merhametsizliği kendine yapar.

Açgözlüdür insanların çoğu yine. Dünyayı yese doymaz! Cimridir çok kez, kendini yer. Çünkü; en fazla da kendine cimridir!

Sevdiğini zanneder çok zaman çoğu insan fakat kendini seviyordur. Karşısındaki, içindekine benzediği içindir; sevdiğini söylemesi.

Akılsızdır çoğu insan, çok kez vazgeçemez aslında hak edenden; değer vermez aslen değeri hak edene.

Susturur merhametini, sevgisini, hassasiyetlerini ve kusar insansızlığını insanlığa!

Dedim ya akılsızdır çoğu insan; kendisini dokuz ay karnında taşıyana göstermediği hürmeti, gösterir üç günlük tanıdığına...

Acıklı şarkı dinler aptal insan, çoğu kez acıklıyken; sanırım acısını dindirsin diye...

Aptaldır, aptal çoğu insan... Küçümsediğini sanır, bununla gururlanır fakat bu da kendisini büyük sanmasındandır! Aptaldır...

Başkalarına vermekten aklı kendisine kalmaz, akılsızdır çoğu insan çok zaman.