"Ay şimdi o adam onumu vurdu" dediğimde hem film izleyip hem mısır yiyip bir yandanda konuşuyordum ama onun beni izlediğini anlayabiliyorum "evet" dedi "kalbinden vuruldu" dedi "yoo hayır orası kalpmi karnından vuruldu-" derken kafamı ona çevirmiştim yüzlerimiz yakındı ve o yakından daha yakışıklıydı hipnoz olmuş gibi konuştum "kalbinden vurmuş..." daha sonra çaldığı telefonla elini cebine atarak konuşmaya başladı bir yandanda kalkıyordu "acil mi?" "NE!?" Diyerek hızlı adımlarla salondan çıktı bende koşar adımlarla arkasından ilerledim fakat salondan çıktığımda etrafta yoktu ben beni unuttumu? Ben napıcaktım doğru telefonum var Allah kahretsin çantam onda kaldı "offf" hızlı adımlarla çıkışa doğru arabayı park ettiğimiz yere doğru ilerledim "gerçektenmi?" Dedim kendi kendime "beni unuttunmu" evet beni unutmuştu bu kadar önemli ne haber almış olabilirdiki avm nin kapanmasına az kalmıştı saat geç olmuştu durağa gitsem bir şey değişmicekti çünkü otobüs seferleri bitmişti çantam onda olduğu için taksiye gidicek paramla yoktu ben bu saatte ne bok yicem en iyisi beklemek diye düşünüp otoparktan çıktım benimde adım Ayzaysa ben o adama yapıcamı biliyorum hava soğuktu bir banka oturup beklemeye başladım dışarda kadın görsem telefonunu kullanmak isticektim ama dışarda hiç kadın yoktu sebebi malum... daha sonra soğuktan donucağıma kanaat getirip kalktım hem titriyor hemde yürüyordum bir yandanda kollarım bedenimi sarıyordu gittiğim caddenin sonuna geçmeden tekrar dönmüştüm karşı caddeden gelen araba onun arabasıyla

intikam alacağımı söylemişmiydim?

Beni görmemişti bir yandan kıyafetine hasar verirken bir yandanda şakamı dağıtıyordum son olarak nemli topraktan biraz alıp üstüme sürdüm şu an şeytan emojisi gibi gülüyorum görüş akıma o girince oda önce bir etrafına baktı daha sonra beni fark etmiş olucakki çalmış kaşları daha fazla çattı ve arabadan indi hızlı adımlarla yanıma gelip "noldu?" dediğinde drama moduna geçip "sen-" dedim ultra ötesi oyunculuğumdan dolayı "saldırıya uğradım" derken ağlamaya başladım bu göz yaşları benden bağımsız akıyordu

"Arabaya geçelim" derken yüzünde öfke vardı beni kucağına almasını beklemiyordum arabanın camına çarpan yağmur damlalarıyla uyku beni içine çekti hatırladığım son şey belimde hissettiğim eliydi

...

Sabah uyandığımda evimdeydim başım aşırı ağrıyordu okul vardı ama bırakın okulu benim sıçmaya gidicek halim yok o kadar tam battaniye üzerime çekmiştim ki iki saattir çalan müzik anlığına durduğunda sesi fark ettim zill çalıyordu umrumda değil şu an beni sıcak yatağımdan padişah gelse kaldıramaz... "kim o" evet demek gelen padişahmış ben kapanan gözlerimle kapıyı açtığımda kimse yoktu kapıyı kapatacağım sırada yerdeki kutuyu gördüm etrafa bakınıp kutuyu elime elime aldım yani Allahım inşallah Çağrı'nın özür hediyesidir aksiyon kaldıracak durumda değilim, ben daha kendi bedenimi zar zor kaldırıyorum kutuyu açtığımda bir not gördüm

"Yeter anasını ama..."

🎀BÖLÜM BU KADARRRR BEĞENDİNİZ Mİ?🎀

SİZCE ÇAĞRININ AYZAYI UNTMA SEBEPI NE?

AYZANIN KURNAZLIĞI?

GELEN NOT?

YB ICIN OY VE YORUMMM