"Jungkook'um. Uyan hadi!"

Yanağıma indirilen hafif iki tokatla kendimi geriye çektim. Uyumak istiyordum ve bunu kimse yumuşak yatağımdan ayıramaz.

"Jeon Jungkook! Biraz daha uyursan küser bir daha hiç konuşmam!"

Dediği anda beynimdeki sinyaller vurulmuş etkisi yarattığı gibi yataktan fırladım! Yarı ayık bir şekilde sallanırken sağ elimi başımın önüne getirip asker selamı verdim.

"Binbaşı Jeon Jungkook emrinize amade yavru kaplan!"

Taehyung alttan alttan kıkır kıkır gülüyordu. Bense bu yaptığım şeye anlam vermeye çalışıyordum. Sonunda dayanamayıp kahkaha atarak konuşmaya başladı.

"Koskoca binbaşı olmuşsun hemen küseceğim dediğim anda yelkenleri suya indiriyor bu koca gönlün. Yiyim mi şimdi seni!"

Kendime gelip elimi indirdiğim gibi hınzır bir şekilde gülümseyip alttan alttan Taehyung'un yüzüne baktım.

"Kim kimi yer bilmem ama biraz daha böyle gülmeye devam edersen bu dudakları ben yiyeceğim haberin olsun!"

Dediğim gibi utanarak korkuyla karışık renkli gözleriyle gülerken ağzını kapattı.

"Olmaz! I-ıh izin vermiyorum işte."

Başımı yana eğer iken dudaklarımı öne çıkararak büküldü. Kazanmam gereken savaşların içine bir yenisi eklenmişti.

Taehyung ve onun yüzünden kafayı yediğim dudakları bizim zaferimiz olacaktı!

"Neden yavru kaplan? Neden dudaklarını benden gizliyor bu cennete uzanan ellerin?"

"Çünkü korkuyorum! Kesin acıtacak dişlerin.."

"Evet acıtacak, ama şimdi değil Taehyung. Korkuyorsun. Yavaş davranmak boynumun borcu olsun güzelim. "

Utana sıkıla gözlerini başka yere çevirdi. Yataktan kalkıp yanıma geldiğinde her hareketini takip ettim. Küçük çekingen adımları yavaş yavaş dibinde bitti. Elleri boynuma dolanırken ister istemez benim ellerim de ince beline gitmişti. Kalbime, her dokunduğu anda bir ağırlık çöküp nefesimi kesiyordu!

Beni fethetti bu güzelliğin! Kazandın güzelim.. Aşkını silah yapıp kendini kurşun yaptın!

Aşkınla sıkıp mermi gibi kalbime saplandı bedeninin her bir zerresi.. oysa ki ezbere bilirdim seni!

Soluk çürük vişne dudakların dudaklarıma yaklaştığında şaşkınlık içinde baktım gözlerine. Duygu paradoksu gözlerinle yaladığın dudakların arasında git gel yaşarken sonunda ben dayanamayıp yapıştırdım dudaklarımı dudaklarına!

Kendime saklamak ister gibi bastırırken ellerinden biri anlık ne yaptığını bilemedi ve omuzumda duraksadı.

Tadına bakmak istiyordum! Korkuyorsun ve kendimi dizginlemek zorundayım..

En çok korktuğum şeyde ellerimde korku içinde titremen Taehyung...

Dudaklarımı yavaş yavaş geri çekerken açık gözlerimle onun yeşil gözlerini takip ettim.

Alnı mı alnına sürtüp bekledim. Gözlerimi kapatıp yanağına öpücük kondurup sessiz bir şekilde konuşmaya başladım.

"Korkuların benimle dinsin yavru kaplan!"

"Senin yanında korkmuyorum ki zaten.. sadece çekiniyorum."

"Çekinme benden Taehyung. Zira senin tek bir uzak kaldığın sebep bile benimle senin aranda uzun duvarlar örer istemeden.."

"Bana duvar örme Binbaşı.. evet haklısın korkuyorum! Ama en çok korktuğum şey sensizlik bunu göremiyor musun?!"

Gözlerindeki hüzünle dudaklarıma hafif bir öpücük kondurdu ve o anda gözlerim ana kaptırır gibi kapattı kendini. O yumuşak ve engel tanımaz hisleriyle öptü beni..

"Gece seni sevdiğim bir mağaraya götüreceğim. Gitmeden önce güzel anılar biriktirmek istiyorum. Her aklımıza geldiğinde kendimizden geçelim. Olmaz mı?"

Yavru kaplan biri çift biri tek göz kapaklı bakışlarıyla beni kendimden geçirirken derin bir nefes alıp belindeki ellerimi hareket ettirdim. Ellerimle severken belini arkaya uzatıp ellerimin arasında tam dolanmasına izin verdi.

"Gidelim Taehyung'um. Geceye damga vurduğun en güzel günümüz olsun."