"sen kimsin?!"

Karanlıkta gözlerimi hareket ettirmeye çalıştım. Gözlerimin kapalı olduğunu anladığım anda üstüme karabasan gibi bir korku basmıştı.

"Jeon jungkook.. bu künye sana mı ait?"

Boynumda bir hareketlenme hissettiğinde irkildim. İçim kaçma isteğiyle dolu olsa da kılım bile kıpırdamadı! Bağırıp çağırma dürtüsü beni harekete geçirmek için büyük bir çaba sarf ediyordu. Yorgundum ve bu tüm vücuduma yansıyordu.

"Neden bu kadar güzelsin çocuğum?" Dediği gibi saçlarımı sevmeye başladı. "Hangi savaşın ortasında yaralanıp da buralara kadar geldin? Kimse demedi mi 'savaşta ölümü göze almayan askeri adam yerine koymazlar' diye."

Elleri saçlarımın arasından kayıp sevmeye devam ederken kalbime ağrı girmişti. Annemin kınalı kuzum diye şefkatle muamele etmesi gibiydi. Kaç aydır görmediğim için gözlerim acıyarak göz yaşlarımı olduğu gibi akıttı.

"Ağlama güzel çocuğum. Söz sen gözlerini açana kadar yanında duracağım."

Elleri yanaklarımdan süzülen gözyaşları mı silip sıcak dudaklarını yanaklarıma huzuru hissettirmek ister gibi yapıştırdı. Dolgun dudakları yanaklarım da izini bırakmak ister gibi içten bir sevecenlik akarken gülümseme isteğiyle doldum.. içimde akan huzur şelalesi bu kim olduğunu bilmediğim çocuk sayesinde olmuştu.

"Seni evime götüreceğim. Ama sessiz olmamız gerek. Babam düşman askerini evime aldığımı fark ederse öldürür beni! Yaran çok ciddi duruyor. Eğer böyle kalmaya devam ederse iltihap kapıp kesilmek zorunda kalır."

Dediği gibi yanaklarıma ellerini koyup okşarken derin bir nefes alma sesi işittim. Derdi boyundan aşkınmış da kendine gelemiyormuş gibiydi.

"Eğer bağırtı veya evde kırılma sesi gelirse korkma tamam mı? Bu arada, benim ismim Taehyung. Şimdi seni kaldıracağım. Eğer acırsa en azından ses vermeye veya küçük de olsa el kol hareketi yap olur mu? Birisine zarar vermek isteyeceğim en son şey jungkook'um."

İşitsel yeteneklerim o benim yanaklarımı her sevdiğinde mayışarak bilincimi kabediyordum ve o bunun farkında bile değildi. Güzlerimde olan yorgunluk sonunda kendini teslim ettiğnda ruhum feraha ererken, küçük kollar arasında sarmalanmanın hissettirdiği güvenle kendimi ona bıraktım..