15 YIL ÖNCE
Bir ormandaydı.Etraf kelebek doluydu.Beyaz bir kelebrek gördü ve onu yakalamak için peşinden koştu.Annesi ona seslendi''Каrina! нет,вернись!там опасно''Кarina! hayır geri dön!orası tehlikeli demişti annesi ona.Ama karina geri dönmek istemiyordu.Kelebeği yakalamalıydı.Kelebek durana kadar Karina'da durmadan koştu.En sonunda yorulup bıraktı.Etrafına bakındı ve annesini göremeyince hemen paniğe kapıldı.Keşke annesini dinleseydi. Birkaç dakika sonra annesinin kızgın sesi geldi arkadan.''KARİNA KIROVSKY'' Annesi de babası da Rustu. Ama Türkiye de yaşadıkları için kız hem Türkçe hem Rusça hemde İngilizce biliyordu. Adınıda annesi vermişti. Çok seviyordu adını. Annesinin sesini birdaha duydu.''Детка, вернись, ты потеряешься!''Bebeğim hadi geri dön kaybolacaksın!''demişti bu sefer . Karina sesin geldiği yöne doğru koşmaya başlamıştı''мать''anne diye bağırdı.Annesi görüş açısına girince daha da hızlanım annesinin boynuna atladı.Birdaha kaçmayacaktı.Annesini kaybetti diye çok korkmuştu.Artık hep annesinin sözünü dinleyecekti...

GÜNÜMÜZ

Annesinin ölümünden sonra büyük bir boşluğa düşmüştü.Sabah kalkıyor yemek bile yemeden geri yatıyordu.Göz yaşları bitmişti artık.Dayanamıyordu kimsesi yoktu.Abisi o 10 yaşındayken babası ile terk etmişti annesini ve onu.Kız annesiyle kalmıştı.Ama artık o da yoktu. Abisini yıllar önce aramış ama bulamamıştı. 4 yılın sonunda vazgeçmişti. 22 yaşındaydı artık.Bir işi vardı annesini ve kendini geçirebilecek kadar evden çalışıyordu ama. Bu onun için mükemmel bir şeydi.

Annesi ölmeden hemen önce onun saçlarını taramış ve ona şarkı söylemişti. Bunu yaparken de zaten sanki son anlarıymış gibi yapmıştı. Dokunsa ağlayacaktı.Ardından içeriye maskeli tam 5 tane adam girmişti ve annesini anlından vurmuşlardı.Ama ona hiçbirşey yapmadan gitmişlerdi.Kız anın şokuyla ne yapacağını bilememişti ve annesinin yanına hızlıa koşup ona sarılmıştı.Sonra ambulansı aramıştı ama biliyordu,çok geçti.Ambulans gelmiş ve hemen annesini götürmüştü ama kızda umut kalmamıştı o zaman.

Şuan bu olayın üzerinden ise neredeyse 5 ay geçmişti.Ama maalesef kız üstündeki şoku hala atamamıştı. Abisini özlemişti.Kafasını yattığı yastığa tekrar koyacakken kapı çaldı. Şaşırmıştı.5 aydır kimse gelmemişti en yakın arkadaşları bile onun hatrını sormamıştı. Kız gerçekten eriyordu.Yataktan kalktı ve yavaşça kapıya yürüdü.Yürürken de eve bir bakmıştı.O kadar dağınık değildi.Sadece tipi için aynı şeyi söyleyemeye-yecekti.

Hemen kapının yanındaki aynaya baktı ve tahminini doğruladı.Göz altları morarmış,elmacık kemikleri gözüküyordu.Tipini boş verdi ve hemen kapıyı araladı.Karşıdaki kişinin tipine bakmasına izin vermeden sordu''Pardon? Kimsiniz?''diye. Krşıdaki kişiden ses geldi. '' Şey ben Viktor... Viktor Kırovsky. Sen Karina'sın değilmi ?Karina Kırovsky?'' diye sordu. Ardından ekledi '' Eğer oysan ben senin abinim seni 10 yaşında terk eden abin.'' dediği an Karina kaskatı kesilmişti.

Kekeleyerk konuştu'' E-evet ben oyum Karina Kırovsky'' dedi ama bunu rusça söylemişti.Abisinin gözlerine baktı gözleri onun gibiydi masmavi.''İçeriye gel istersen'' diye mırıldandı Karina korkuyla ve özlemle.Viktor sanki bunu bekliyormuş gibi hemen kendini içeri atmıştı.Hemen Karina'nın önüne geçti ve kollarından tuttu. Karina bu yaptığına şaşırmıştı.Ve Viktor onun daha da şaşıracağı bir şey yaptı ardından . Karina'yı kollarından çekip ona sımsıkı sarıldı.Karina bunu yaptığında yine kasılmıştı. Ardından o da kollarını Viktor'a sardı ve ona sarıldı. Abisini özlemişti.

''Aman Tanrım Karina seni çok özledim. Seni çok özledim kardeşim.'' dedi Viktor .Karina bunu duyunca gözleri hemen dolmuştu ardından Karina Viktor'un duyabileceği şekilde fısıldadı'' Bende seni çok özledim Viktor.Çok özledim...''