Ertesi gün kalktığımda Eliften mesaj geldiğini gördüm .

Elif:Hey Elif adındaki kızın arkadaşı eğer arkadaşının yüzünü bir kez daha görmek istiyorsan aşağıdaki adrese gel

Adres:*************

Ha bide sakın bir büyüğün duymasın yoksa so... neyse bugün gelebilirsin Unutma bir büyüğüne söylersen işler fena karışır.

Ben:Arkadaşımı sizin elinizden kurtarıcam

Elif:Biz seni gel arkadaşını elimizden kurtar diye çağırmıyoruz.Sadece durumunun iyi olduğunu bil be ailesine olumlu cevap vermeni istiyoruz.

“Elif adlı kişiyi Elifle uğraşan mal” diye kaydettiniz.

Elifi kurtarmak istiyodum ama daha yaşım küçüktü 13 yaşındaydım bir büyüğüme söylemeden nasıl başa çıkacaktım onlarla

Sonra içime bir özgüven geldi ve anneme

Annecim biz kızlarla parka gidecez

diye bi yalan uydurdum ve hemen evden çıktım verilen adrese geldiğimde çok tenha bir yer olduğunu fark ettim.Durduğum yerin önünde bir sürü korumalr vardı.

Beni görünce kendi aralarında konuşmaya başladılar sonra bir anda biri eğilip kulama

Adın be diye sordu

Melis dedim ve kapıyı açtılar

Herhalde adımı Elifin telefonundan biliyorlardı.

İçeri girdiğimde Elif bir sandalyenin üzerine oturtmuşlar ve ellerini bağlamışlardı.

Telfonda benimle konuşan adam

Gel bakalım tanışalım benim ismim Furkan KABADAYI FURKAN senin isminde Melis biliyorum

Ben:Arkadşımdan ne istiyorsunuz.

Kabadayı Furkan:Aaa ayıp oluyo böyle gel otur biraz sohbet edelim.

Ben:Ben buraya sizinle sohbet etmeye gelmedim arkadaşımı sizin gibi ayılardan kurtarmaya gelim.Ve ayrıca yaşım küçük diye beni mal sanmayın yoksa...

Kabadayı Furkan:Hahahaha küçücük çocuğa bak sen yoksa ne ne yaparsın söyle.Dedi kolumu sıkarken

Hızla elimi çektim o da güldü.Sonra Elifin yanına yaklaştım teminden beri gözleriyle bişeyi işaret ediyordu.

Sonra fark ettim Kabadayı Furkanın arka cebindeki bıçağı almamı istiyordu.

İstiyordu istiyordu da nasıl alacaktım ki.

Bu sırada Kabadayı Furkan korumalarıyla konuşuyordu.Aslında bu anı fırsat bilip Elifi çözebilirdim.