Elif:Şuarada bir boşluk var oraya saklanalım.

Yapacak bişeyim yoktu.

Ben:Tamam

Saklandığımız yer bir lavabonun altında kalan boşluktu zar zor sığıyorduk.

Sonra bir anda önümüzde birinin ayaklarını gördük.Adam artık be kadar malsa aşağı bakmayı düşünemedi Allah’tan.

Sonra adam içeri gitti.Giderken buarada yoklarr diye bağırıyordu.

Adam gider gitmez hemen bizde olduğumuz yerden çıktık. Arka kapıdan çıkamazdık kilitliydi.Sonra filmde gördüğüm bir sahne geldi aklıma orada kilitli olan bir kapıyı tel tokayla açıyolardı. Normalde saçımdan düşürmediğim tel toka şimdi takmamıştım

Hemen Elife de söyledim neyseki onda vardı.Hızlıca tokayla kilidi çevirdim.Kapı açıldı. İçime büyük bir rahatlık düşmüştü.

Kapıyı geçmek için biraz araladık.Ama keşke daha dikkatli olsaydık.Kapı GACURT GICIRT diye sesler çıkarmıştı. Ve ardından pis çeteden konuşmalar ve ayak sesleri yükseldi buraya geliyorlardı.Elife

Ben:Hemen çıkalım

dedim

ve var gücümüzle koşmaya başladık Allah’tan arka kapı sokağa açılıyordu.Koşarken kolumdaki saate baktım saat 17.07ydi.

Hızlıca koşarken bir tane markete girdik. Girdiğimiz gibi kasiyer ablanın yanına koşmamız bir oldu.

Bu abla bizim komşumuz o yüzden rahatlamıştım.

Olayları gelişi güzel anlattık.Abla polisi arayacaktı bizde marketin önünde duracak bize yaklaştıklarında içri dalacaktık. Abla da orda bir yerde saklanıp onların karşısına çıkacaktı. Ztn bu uyuşuklar gelesiye kadar polislerde gelirdi.

Ayyyy çok heyecanlandım. İnş hapisin en boktan yerinde ömür boyu kalırlar diye dua ettim.

Snr Biz marketin önüne çıktık ablada yerine geçti.Köşeden geldiklerini gördüm ve anında onlarda bizi gördü.Hızlı bir şekilde koşmaya başladılar.Tam öümüze gelmişlerdiki sanki marketin kapısına yaslanıyormuşuz gibi yavaş yavaş arkaya ittik.

Sonra onlarda içri girdiler ve biz anaında içerde koştuk vee işte kahraman ablaaa

Ayyy abla o kadar güzel azarladı ki içimin yağları eridi. On beş dk sonra polisler geldi. ve götürdüler. Bizde ablaya tşk edip eve gittik.

Ben:Sibel teyze sinir krizinden ölmüştür ağlamaktan bir hal olmuştur dedim

Elif:Aaa annem yürü çabuk kadıncağız kim bilir ne kadar üzülmüştür

Koşarak eve gittik yani ben kendi evime o kendi evine...