Allah'ın belası! Beni evine çağırdığını unutmuş üstüne birde evine kız çağırmış!

Pislik! Lanet herif sana verdiğim emeklere yazık. "Yok be fazlada bir emek vermedim şunun şurasında iki haftadır sevgilimdi- Olsun sonuç olarak ilk boynuzumu yedim"

Hayatımda ilk defa birisi çıkma teklifi edince çocuğun üzerine kaplan gibi atlamıştım. Tamam fazla çirkin değildim ama fazlasıyla salak olabildiğim için kimse yanıma yaklaşmıyordu. Yanımdaki kızların hepsine gelen teklifler, giden teklifler sayamayacağım kadar çokken bana gelen teklif bir taneydi, bir!

En sonunda beklediğim teklif geldiğinde hemen kabul etmiştim. Ne yapsaydım kendimi ağırdan mı satsaydım? Ya ya satsaydım da yine sap kalsaydım.

İpek kızım şuan hiç ama hiç sağlıklı düşenemiyorsun. Kollarımı ovuşturup yürümeye davam ettim.

-Hayır yani hangi akıla hizmet bu soğukta tişort giyiyorsun? Madem giyiyorsun neden üzerine bir şey almıyorsun. Yok kızım yok sende akıl yok.

Kendime söylene söylene yürüyordum. Annem hep der zaten sende akıl yerine içi boş bir kutu var diye, ahh ahh İpek Allah vermiş akıl kullansana.

-Sen kiminle konuşuyorsun?

Duyduğum ses ile yürümemi kestim, etrafıma bakıp benimle konuşan kişiyi gözlerimle tarayıp buldum. Gözlerimden bir ışın çıkmadığı kaldı, gerçekten! Kardeşim benim konuşmam sizin niye umurunuzda oluyor ben anlamıyorum ki?

-Sanane!

-Hayır yani deliysen az ileride Bakırköy var bilirsin. Aa dur sen deliydin dimi bilmezsin, gel gel ben seni götüreyim evine.

-Lan hoşt! Kimsin sende beni evime götürüyorsun? Ayrıca burada bir deli varsa o da sensin.

-Nereden bildin?

Pişkin pişkin sırıtması ile " Neyi be?" diye çirkefleştim. İpek annem niye bu kadar çirkef bir kızsın sen?

-Deli olduğumu

Karanlıkta seçemediğim yüzüne doğru biraz eğildim. " Ya bir defol git!" diye bağırdım.

Çocuğun boyunun birden uzaması ile oturduğunu yeni anlamıştım. Çocuk otururken aynı boydaydık anlatabiliyor muyum? Ne yapmışlar buna be? Ayçiçeği gibi güneşe döndürüp bol bol sulamışlar mı ?

-Boya bak be!

-Anlamadım?

Düşün İpek düşün heh şey " Sanane be" dedim. Gerçekten bu kadar düşünüp söylediğim şey bu muydu. Bu musun sen İpek?

-Her neyse,istersen seni evine kadar bırakabilirim. İstanbul'da yaşıyoruz, ee ne kadar tekinsiz bir yer olduğuda aşikar.

Yaa yaa bilmez miyim. Bir dakika ya sen kimsin de beni evime bırakıyorsun? Bunları içimden söyleyeceğime keşke dışımdan söyleseydim.

-Niye beni evime bırakacakmışsın?

Kesin adresimi öğrenmeye çalışıyor pis sapık! Çocuk bir kaç adım atıp yanıma yanaştı, bende onun aksine bir kaç adım atıp uzaklaştım. Sokaktaki ışığın çocuğun yüzünün bir kısmına vurması ile başım dönmüştü. Bu neydi böyle be?

-Dedim ya tekinsiz bir yerde yaşıyoruz.

Her ne kadar yakışıklı olsada, tipinin önemini unutup içinin iyi olup olmadığını düşündüm. Ve karar verilmişti kötüdür bu kesin!

-Sana niye güveneyim be? Ayrıca abim geliyor.

Ooo yalanın böylesi, kızım senin bir abin bile yok!

-Peki tamam sen bilirsin. Tanıştığımıza memnun oldum.

-Ya öyle mi canım? Ben hiç memnun olmadım.

Arkamı dönüp yürümeye başladığımda arkamdan biri seslendi. Bu o çocuktu, hayır hayır takılmamız gereken konu bu değil ismim ile hitap etti.

-İpek

Arkamı dönüp " Sen benim adımı nereden biliyorsun be? " dedim. Çocuk bir kaç adım atıp yanıma geldi, ışığın tamamen yüzüne vurması ile ağzım açık kalmıştı.

-Özgür?

Özgür" İpek?"

-Özgür?

Özgür" İpek? Ne yapıyoruz biz be?" dedi.

-Ne bileyim oğlum ben?

Özgür" Şey diyecektim senin ne zamandan beri abin var?"

-Ne abisi? Hee o mu şey ya sapıksın diye şey ettim. Yani şey yanlış anlama sapık değilsin, ya da öyle misin?

Özgür" Cidden mi ya?"

-Evet, yani Özgür bütün okul tanıyor seni. Çıkmadığın kız kalmadı!

Özgür" Ben mi gelin benimle çıkın diyorum? Onlar geliyor eee bende çözümü her gün biryle çıkmak ile buldum" dedi.

-Ciddi misin?

Özgür" Hayır tabiki, şaka yapıyorum" dedi.

-Hee iyi bari.

Özgür" Sen ne için buradasın bu saatte" dedi.

-Ben mi? Pislik Teoman'ın evinden geliyorum.

Özgür'ün bana olan bakışlarını görünce " Tabiki bu saate kadar orada değildim. Ayrıca eve hiç girmedim, sağolsun Cansu kapıyı açtı" dedim

Özgür" Cansu mu?"

-Evet Cansu, ne oldu annem bir hayal kırıklığı yaşadın gibi. Merak etme bende sendenim.

Özgür" Ne alaka be?

-Özgür çok belli ediyorsun Cansu'dan hoşlandığını.

Özgür" Nereden bildin?"

-Bilmiyordum, şuan salladım ve tuttu.

Özgür" Her neyse, sonra ne oldu?"

-Teoman pisliği, zibidisi, laneti Cansu ile beni aldatmış. Bende o sinirle arabayla geldiğim o yarım saatlik yolu, yürüyerek üç saatte gelebildim.

Özgür" Sinirlendiğin için mi yürüyerek geldin? Ayrıca sen Teoman ile sevgili miydin? Hiç belli olmuyordu" dedi.

-Yaa evet sevgiliydik, ayrıca sevgilim oldu diye cümle aleme duyursamıydım?

Özgür" Hayır tabiki, hadi gel şöyle oturalım" dedi.

Onaylayıp peşinden yürüdüm, gösterdiği yere oturdum.

-Çok acayip değil mi?

Özgür" Acayip olan ne?"

Gülüp " Ne olacak okulun en havalı çocuğu ile oturup aşk acımı anlatmam" dedim.

Özgür" Pek de aşk acısı çekiyor gibi bir halin yok" dedi.

-He o mu, ben kaybetmedim o kaybetti.

Özgür başını önüne eğip " Pek de kaybetmiş gibi değil" dedi.

-Aman be salla gitsin

Deyip omuzunu dürttüm. Bu hareketimden anında pişman olmuşdum. Özgür ile şimdiye kadar en ufak bir diyoloğum olmamasına rağmen şu

an çocuğu anneannem gibi itiyordum.

Özgür" Aslında Cansu'dan hoşlanmıyorum" dedi gözlerimin içine bakarak.

Bu konuşmanın nereye gideceğini merak etmeye başlamıştım.

Özgür" Cansu'yu seviyorum, yani galiba öyle bir şey ne yaparsa yapsın hiç gözümden düşmedi" dedi.

-Ulan kız milletin koynuna giriyor! Şey pardon ya öyle demek istememiştim.

Özgür" Önemli değil, bunu herkes biliyor. Cansu değişik bir kız, gülüşüyle, bakışıyla yürüyüşü ile tamamen farklı bir kız" dedi.

Evet evet çok belli farklı olduğu, hiç bir kız onun gibi olamaz!

Özgür" Kendimi ondan uzak tutmaya çalışıyorum, gerçekten bunu deniyorum ama yapamıyorum" dedi.

-Gerçi seninde Cansu'dan bir farkın yok.

Özgür" Biliyorum"

-He? Bir de kabul ediyorsun.

Özgür bir şey demeyip bakışlarını göğe çevirdi. Bir müddet sessiz kaldıktan sonra

-Özgür? Benimle sevgili olsana!

Selam, hepiniz Özgür ve İpek'in hikayesine hoşgeldiniz. Yeni bir serüvene başlamak inanın beni çok heyecanlandırıyor. Umarım yanımda olursunuz...