İpek: Özgür!

Özgür: Buyurun benim.

İpek: Fotoğrafımın altına neden düdük makarna yazıyorsun?

Özgür : Makarna'm yazdım yalan söyleme!

İpek : İnsan sevgilisine düdük der mi?

Özgür : Sahte sevgilisine.

İpek : Ya sahte olduğunu sadece sen ve ben biliyoruz.

Özgür: Olabilir, bende böyle seviyorum sahte sevgilimi.

İpek: Ne yaparsam yapayım sana laf anlatamıyacağım dimi?

Özgür: Bingo!

İpek : Senden nefret ediyorum Özgür

Özgür : Güroğlu

İpek: Ne?

Özgür: Soyadım Güroğlu

İpek : Ne alaka ya?

Özgür : Senden nefret ediyorum Özgür Güroğlu olacaktı o.

İpek : Neyse ne be!

Özgür: Aa şey İpek söylemeyi unuttum. Bizimkiler seninle tanışmak istiyor.

İpek : Yuh iki günlük sahte sevgilini ailen ile mi tanıştıracaksın?

Özgür : Ne saçmalıyorsun İpek?

Özgür : Arkadaşlarım senin ile tanışmak istiyor.

İpek : Sorması ayıptır ama kaç arkadaşın var?

Özgür : Niye sordun?

İpek : -lar ekinden dolayı olabilir mi?

Özgür : Hee yok ya o kadar da abartılacak kadar çok değiller.

Özgür : İki kişiler.

İpek : Biraz olsun rahatladım.

Özgür : Her neyse yarın, öğle arasında tanıştırırım sizi.

İpek : Bu kadar çabuk mu? Daha karpuz kesecektik.

Özgür : Heyecanlanınca saçmalıyorsun dimi?

İpek : Evet, nereden bildin?

Özgür : Çünkü hep heyecanlanıyorsun ve hep saçmalıyorsun!

İpek : Gerçekleri yüzüme vurman hiç hoş olmadı Özgür Güroğlu.

Özgür : Gerçekler gün yüzüne çıkmalıdır İpek Güngören.

İpek : İyi geceler.

Özgür: İyi geceler düdük makarna'm

İpek : Lahana!

Özgür : Düdüklü tencere

İpek : Teflon tava!

Özgür : Düdük!

İpek : Of her neyse, bay bay.

İpek çevrimdışı

Özgür : Bana laf yetiştiremedin dimi?

Özgür : Özgür Güroğlu bilmem kaç sıfır önde :)

****
Bileklerime kadar uzanan botlarımı, okul merdivenlerinden çıkarken oldukça hızlı yere vurup kaldırıyordum. Özgür'ün beni arkadaşları ile tanıştıracağını duyduğumdan beri kendime gelememiştim. Sanki bir şey olacakmış gibi hissediyordum.

Arkamdan Özgür'ün seslenmesi ile Özgür'e döndüm.

Özgür yanıma yaklaşıp " Ne bu halin?"

-Ne varmış halimde?

Özgür " Üç çocukla yolda kalmış gibisin" dedi.

İçimdekileri daha fazla tutamayarak " Arkadaşların ile tanışmasam?" diye bir öneride bulundum.

Özgür" Niye? Yoksa korkuyor musun?" dedi beni anlamaya çalışıyordu, bilmiyordu ki kolay çözülebilecek bir insan değildim. Çok konuşkan olmamın yanında insanlara karşı kendime demirden bir zırh geçirmiştim. Bir bakıma koruma kalkanı gibi bir şeydi.

Sessizce " Ya her şeyi batırırsam, gerçek sevgilin olmadığımı anlarlarsa ne yaparız?" dedim.

Özgür "Saçmalama İpek, sadece çok şaşkınlar. Çünkü Cansu'yu biliyorlar bir anda ne olup bittiğini anlamaya çalışacaklar. Bizim tek yapmamız kalplerimiz vurguna uğradı imajı vermek" dedi.

-Kalplerimiz ne? Özgür teşekkür ederim.

Özgür" Ne için?"

-Fark etmesende üzerimdeki bütün stresi alıp götürüyorsun, sağol.

Özgür" Asıl sen sağol, öğlen arasında buluşuyoruz" dedi.

-Kantinde mi?

Özgür başını onaylarcasına salladı " Gönül isterdiki bahçede çardaklarda oturalım ama ne yazık ki kış mevsimindeyiz" dedi gülerek.

Onun bu haline gülüp kendi sınıfıma girdim. Sıramda oturan Deniz'i gördüğümde yüzümdeki gülümseme silinivermişti. Bunun yanımda oturduğunu unutmuştum.

Nedendir bilmiyorum ama öğle arası diğer günlerden daha çabuk gelmişti, ya da bana öyle geliyordu.

Sınıftan çıkıp, karşı sınıfın kapısında bekleyen Özgür'ün yanına gittim.

-Gidelim mi?

Özgür kolunu uzatıp " Gidelim" dedi.

Koridorda ilerlerken Özgür'e dönüp baktım. Pardon dönünce gözlerim göğüs hizasına denk geliyordu. Gözlerimi Özgür'ün gözlerine çıkarttım.

-Ya patlak verirsek?

Özgür" Aman salla!" dedi gülerek.

-Bu kadar rahat olman hoşuma gitmiyor.

Özgür bir şey demedi, kantine girip iki tost aldık. Boş bir masaya oturup Özgür'in arkadaşlarını beklemeye başladık.

-Nerede kaldılar?

Özgür " İşleri vardı, birazdan gelirler" dedi. Kantinin kapısına gözlerini çevirdi " Aa geldiler" dedi.

Kısa saçlı kızı ve yanındaki uzun boylu çocuğu kastederek.

Kız " Selam" dedi ve sesi oldukça...oldukça sert çıkmıştı.

Çocuk ise selam vermeden sandalye çekip oturdu.

Özgür kıza dönüp " Bu İzel Mavi, kısacası mavişim ve bu da" dedi İzel'in yanındaki çocuğu göstererek " İlker, demir adamım" dedi.

-Memnun oldum bende İpek.

İzel gözlerini kısıp " Ben olmadım" dedi.

Sahteden bir gülümseme sergileyip yanımda oturan Özgür'ü kolundan çektim. Otuz iki diş sırıtıyordum, dişlerimi sıkarak " Şaka yaptığını söyle" dedim.

Özgür'de benim gibi gülerek" Niye ki?" dedi.

-Bu kadar rahat olmanı neye borçluyuz Özgür Güroğlu ? Arkadaşların ki arkadaşların derken bile kendimi kötü hissediyorum. İnsanları sevmiyorlar galiba, siz iyi anlaştığınıza inanıyor musunuz?

Özgür " Hıhı....şakacı şey seni" dedi İzel'in bakışlarını görünce " On dakika dayan İpek, on dakika sonra kurtuluş zilin çalacak" dedi.

-O on dakika zulüm gibi geçecek dimi?

İlker" Ee nasıl tanıştınız?" dedi.

Özgür" Yolda."

-Okulda.

İzel " Yolda mı? Okulda mı? Karar verin" dedi.

Özgür" Yani yolda, yani okulun yolunda" deďi.

Özgür'ü onaylarcasına kafamı salladım.

-Siz?

İzel" Anlamadım?"

-Siz nasıl tanıştınız?

İzel kaşlarını çatıp " Eğer İlker ile benden bahsediyorsan biz sadece arka-" derken lafını kestim.

-Hayır üçünüz nasıl arkadaş oldunuz onu soruyorum.

İzel " Bilmem"

Özgür " İzel'in annesi ile annem çok yakın arkadaş oradan tanışıyoruz. İlker ile ise ilkokulda tanıştık" dedi.

İzel sert bir bakış atıp " Ve İlker'den sonra kimseyi aramıza almadık. Kimseyi!" dedi.

-Ya öyle mi ne hoş ?

Özgür" Sakin ol" dedi kulağıma fısıldayarak.

-Arkadaşının öldürücü bakışlarına rağmen mi? Hiç sanmıyorum.

İlker gözlerini devirip " Ben gidiyorum, pek de tanışmaya gerek yokmuş!" dedi.

Ayağa kalktığında daha fazla dayanamayarak " Niye?" bana boş bakışlar atması nedeniyle " Niye tanışmanıza gerek yokmuş?" dedim.

İlker" Sadece fikrimi söyledim" dedi.

-Yaa öyle mi? Bende sadece fikrimi söyledim!

İlker "Bana bak kızım benim ile laf dalaşına girme!"

Özgür" Hop hop hop bir sakin gençlik. İlker sende laflarına dikkat et kiminle konuştuğuna falan baksan iyi olur" dedi.

İlker " İki günlük sevgilini bana mı koruyorsun?"

Özgür" Sevgilimi korumuyorum! Karşındaki bir kız İlker!" dedi sesi sona doğru kısılarak.

İzel " Her neyse ben gidiyorum, işim vardı zaten" deyip ayağa kalkıp gitti. Peşinden İlker'de gidince " Bu neydi şimdi?" dedim.

Özgür" Ne olduğunu bilmiyorum ama gördüklerimizin sadece bir başlangıç olduğunu biliyorum" dedi.

Selam bizimkilerle tanıştınız sonunda huh.

İzel Mavi ve İlker onları sevdiniz mi? Yoksa nefret nefret nefret mi oldunuz?

Peki Özgür'ün İpek'i koruması? Tam korumada denilemez ama olsun.