16. Bölüm

1.6

NamellessWorrior
namellessworrior

Tam bir haftadır Özgür'e mesaj atmıyordum. Onu gördüğüm yerlerde arkamı dönüp gidiyordum. Benim Özgür'den kaçtığım gibi İzel ve İlker'de Özgür'den uzak duruyorlardı.

 

Onlara bu yüzden çok sinirliydim çünkü benim lahanamı üzüyorlardı. Her ne kadar Özgür'ün üzülmesini istemesemde elimden gelen bir şey yoktu.

 

Şu panoda asılı olan kağıdın ise hâla gizemini çözememiştim. Okul koridorlarındaki kameralar haricinde olayı kimse bilmiyor. Kötü olan kısım ise müdürün odasına çıkıp

" kamera görüntülerine bakabilir miyiz?" diyemememdi.

 

Ne diyecektim ki? Bu asılan kağıttaki olay gerçekti,yalanlayamazdım.

 

Gözlerimi solumdaki cama çevirip dışarıyı izlemeye başladım. Her ne kadar şu an derste olsamda anlatılan derste, konuda ilgimi çekmiyordu.

 

Yanımdan gelen seslere ise artık alışmıştım. Bu sesler Deniz'in karaladığı kağıdından geliyordu.

 

Ne çizdiğini her ne kadar çok merak etsemde oralı olmadım. Dışarıda gördüğüm yüz ile bütün dikkatimi ona vermiştim.

 

Karşı blokun merdivenlerinden inip sondaki basamağa oturdu. Ellerini kafasına geçirip saçlarını çekiştirdi, canı sıkkın görünüyordu. Kafasına havaya kaldırıp gözlerini gökyüzünde gezdirdi bir müddet.

 

Elimi havaya kaldırıp hocadan söz istedim. Tuvalate gitmek için izin aldıktan sonra hızlıca merdivenlerden inip bahçeye çıktım.Hiç düşünmeden yanındaki boş yere oturdum. Kafasını kaldırıp bakmadı bana.

 

Ellerim ile uğraşırken kafamı ona çevirip " Özür dilerim. Hiç bir şey yolunda gitmedi ve yine özür dilerim seni zor durumda bıraktığım için" dedim.

 

Gözlerini ayakkabılarından çekip bana döndü. Gülümseyip önüme gelen saçlarımı kulağımın ardına koydu.

 

-Sıkma o canını, her şey düzelicek.

 

Dudaklarımı büzüp " En başında böyle bir işe kalkışmasaydım arkadaşların ile aran bozulmayacaktı" dedim.

 

Özgür " Saçmalama makarnam, biz iyiyiz" dedi.

 

Yüzümü buruşturup " Çok kötü bir yalancısın!" dedim.

 

Özgür gülümseyip " Öyleyimdir" dedi saçını eli ile düzeltip. Gözlerim kaşının üzerine takılınca saçını hemen geri indirmek için elini kaldırdı.

 

Elini elim ile tutup kaşının üzerine baktım.

 

-Sen kavga mı ettin?

 

Özgür " Hayır" dedi.

 

Çok kısa ve net bir cevaptı. Ve bende bu süre zarfından Özgür'ü azda olsa tanıdığım için yalan söylediğini anlamıştım. Çünkü Özgür çok fazla konuşan ve lafı uzatan biriydi.

 

-Kim ile kavga ettin?

 

Özgür yanaklarını şişirip " İlker " dedi.

 

Kaşlarımı çatıp " İlker mi?" dedim.

 

Özgür " Biz böyleyiz İpek, birbirimizi kırdığımızda üzdüğümüzde bir yumruk geçirir barışırız" dedi.

 

-Ne?

 

Özgür " Biliyorum kulağa pek iyi gelmiyor ama bu da bizim anlaşma biçimimiz" dedi.

 

Kafamı onaylarcasına sallayıp " Peki ya İzel, o seni affetti mi?" dedim.

 

Özgür " Bir haftadır telefonunu işkal ettiğim için beni öldürmek istesede biraz olsun yumuşadı" dedi.

 

-Senin adına sevindim.

 

Özgür gülümseyip " Arkanı dönüp gitmemeliydin" dedi.

 

-Ne yapmalıydım? Başından beri aranızda olmamam gerekiyordu zaten. İzel başından beri haklıydı.

 

Özgür " Onun bir kez olsun haksız çıkmasını isterdim" dedi.

 

Bu cümlesini umursamayıp " Beni sevmeyen biri için bu kadar çok uğraştın. Ama ben senin için bir şey yapamadım" dedim.

 

Özgür " Hangi konuda?" dedi.

 

-Cansu konusunda.

 

Özgür elini boşver dercesine sallayıp " Zaten sevmiyordum" dedi.

 

Kafamı yana yatırıp " Ciddi misin?" dedim.

 

Özgür " Evet, sırf sen o gün seviyor musun dediğinde öylesine seviyorum dedim. Yoksa Cansu'da falan gözüm yok" dedi.

 

-Aman zaten çirkindi.

 

Özgür gülerek " Aynen" dedi.

 

-Ee o zaman görüşürüz teflon tava.

 

Özgür " Kendine iyi bak düdüklü tencere" dedi.

 

Galiba bunca yıllık hayatımda ilk defa gerçek bir dostum olmuştu ve onuda kaybetmiştim.

 


BÖLÜM SONU

Final haftamda olduğumdan anca bölüm atabiliyorum 😢

Bölüm : 15.01.2025 21:13 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
İçindekiler
Hikayeyi Paylaş
Loading...