2.1

-İzel sessiz olsana!

İzel gözlerini devirip " Niyeymiş o?" dedi.

Ellerimi havaya açıp " Allah'ım bu nasıl gizli görev yarabbim" dedim.

İzel " Hee gizli görevdi dimi" dedi şaşırarak.

Öğle arasındaydık ve bizim sınıf boştu. Herkes kantine inmiş hayvan gibi tıkınıyordu. Ama İpek Güngören iş başındaydı. Çünkü İpek Güngören farkı.

Koridoru kontrol edip gelenin gidenin olmadığını görünce normal bir şekilde sınıfıma girdim. Ardımdan İzel'de geldi.

İzel " Eee şimdi ne yapıyoruz?" dedi.

İzel'i kolundan çekip sırama oturttum. Yanınada ben geçip oturdum.

-Normal davran

İzel " Niye?"

-Dediğimi yap İzel. Bir şeyler anlat ki bende şu çantanın içiyle ilgileneyim.

İzel " Konuşmasam olmaz mı?" dedi.

Elimi alnıma vurup " Sınıfa biri girse "bu sessizliğinizi neye borçlusunuz?" demeye kalmadan bir bok yediğimizi anlar" dedim.

İzel " İyi be tamam anlatıyorum. Geçen gün Özgür'ü döverken aklıma ağzına ayakkabımı sokmak geldi" dedi. Gözlerimi devirip Deniz’in çantasını açtım. İçindeki dosyasını çıkartıp içindeki kağıtlara baktım. Hepsine bir şeyler çizmişti.

İzel " İşte birde şey var galiba birinden hoşlanıyorum"

İzel'in ne dediğini duymuştum ama idrak edememiştim. Çünkü elimdeki çizimlere baka kalmıştım.

İzel " Ona bunu söylersem benimle bir daha konuşur mu bilmiyorum" dedi.

-İzel buna bakmalısın.

İzel " İşte bende bu yüz- ne oldu İpek?" dedi şaşırarak. Elimdeki kağıtları İzel'e uzattım.

İzel kağıtlara bakıp " Yok artık, ciddi misin?" dedi.

-İnan ciddi olmak istemiyorum.

İzel " Eee bu bildiğin psikopat" dedi

-Ya da sapık?

İzel " Ee şimdi ne yapacağız?" dedi.

Arka cebimde duran telefonu çıkartıp önümdeki kağıtların fotoğrafını çektim. Kağıtları hızlıca dosyaya koyup, çantanın fermuarını çektim.

İzel kaşları çatık bir şekilde " Bunu Özgür'e söylemeliyiz" dedi.

-Söyleyelim de sen kimden hoşlanıyorum dedin?

İzel ayağa kalkıp " Hadi gidelim, zaten kurt gibi açım" dedi.

-Yan mı çiziyorsun sen?

İzel " Bilmem öyle mi yapıyorum" diyip beni iterek yanımdan geçip sınıftan çıktı.

Akıllısı bana denk gelmez ki diye söylenerek sınıftan çıktım.

İzel ile birlikte kantine inip bizimkilerin yanına kurulduk.

Özgür " Makarnam, iyi misin?" dedi.

Elimdeki tostumdan bir parça alıp " İyiyim sen iyi misin?" dedim.

Özgür " Bildiğin gibi ya yuvarlanıp gidiyoruz" dedi.

-Çok derdin var her halde dedim gülerek.

Özgür " Yoo derdim yok" dedi.

-Ee yuvarlanıp gidiyorum dedin ya.

Özgür " Makarnam gerçek anlamda yuvarlanıp gidiyorum. Daha dün bizim bahçede yuvarlandım" diyip işaret parmağı ile İlker'i gösterdi.

Özgür " Sağolsun bir tanecik demir adamım ne zaman canı sıkılsa beni oradan oraya ya atar ya yuvarlar" dedi.

Onun bu haline gülüp İzel'e döndüm. Kaş göz ederek kendimce Özgür'e gördüklerimizi anlatıp anlatmayacağımızı sormuştum.

İzel dudaklarını büzüp kafasını iki yana salladı.

-Özgür sana bir şey söyleyeceğim.

Özgür " Dinliyorum" dedi.

-Hani benim gıcık olduğum bir kız vardı.

Özgür " Deniz" dedi.

-Evet o. Ben onun çantasına ufaktan bir baktım. Ama böyle gözümün ucuyla.

Özgür " Yemedim ama neyse" diyip güldü.

-Çantasında bir sürü çizim kağıdı bulduk.

İlker kaşlarını çatmış ne diyeceğimi merakla bekliyordu.

- O çizimlerin hepsi sensin.

Özgür " Kim?"

-Sen

İlker " Ulan çocuğun sapığı çıktı iyi mi?" dedi.

Telefonumdan çektiğim fotoğrafları açıp Özgür'e gösterdim. Özgür kafasını aşağı yukarı sallayıp önündeki yemeğini yemeye devam etti.

İzel " Bir şey demiyecek misin?" dedi.

Özgür " Hayır"

İlker " Ulan sapığım var diyip dans etmiyecek misin?" dedi.

Özgür " Hayır"

-Peki ya “ulan ne de güzel çizmiş” de mi demiyeceksin?

Özgür " Demicem"

İzel " Özgür iyi misin?" dedi.

Özgür tostundan bir ısırık alıp " Niye iyi olmayacakmışım?" dedi.

-Yani bir sıkı-

Özgür " Bir sıkıntım da yok merak etmeyin. Sadece ilgilenmek istemiyorum bu konu ile" dedi.

İlker " Sende bir şey var ama neyse" dedi.

İzel " Bencede....neyse" diyerek kafasını iki yana salladı.

Bu işte bir iş vardı. Ne de olsa eninde sonunda ortaya çıkar.

BÖLÜM SONU