3.4

-Eee hadi Özgür anlatsana şu marul kafayla nasıl sevgili olduğunu?

Özgür " Marul kafa değil makarnam Deniz" dedi sonunda iç çekerek.

Ulan çocuk ciddi ciddi aşık olmuş. Ve ben İpek Güngören olarak bunu fark etmedim mi?

İzel " Bir dakika harbi mi?" dedi.

Özgür " Harbi hem de ne harbi" dedi.

İzel saçlarını geriye atıp " Olum hani umursamıyordun bu kızı. Resimlerini çizdiğini falan öğrendik lan biz bu kızın" dedi.

-Ki bence böyle bir şey psikopatlığa giriyor.

Özgür " Biliyordum" dedi.

İzel " Neyi?"

Özgür " Resimlerimi çizdiğini, aslında ikimizde farkındaydık bazı şeylerin" dedi.

İzel " Nasıl?"

Özgür " İnanın şimdiki aklım olsaydı böyle davranmazdım. Ciddiyim özür dilerim İpek" dedi.

Şu an ne oluyordu en ufak bir fikrim yok.

-Özgür ne demek istiyorsun

Özgür " İpek o gece seni durdurmak zorunda kaldım. Yani aklımca o an bu yaptığımın doğru olduğunu düşünmüştüm" dedi.

-Neyin?

Özgür " Başından beri İlker'in seni sevdiğini biliyordum" dedi. Bakışlarım İlker'e dönünce Özgür " İnan bu yaptığım şeylerin birinden bile İlker'in haberi olmadı" dedi.

İlker " Ne anlatıyorsun oğlum?" dedi sinirle.

Özgür " O gece sana bilerek seslendim bilerek dertleştim. Dertleşmedim de aslında bir yalan uydurdum ve onu sana anlattım. Hoşlandığım kız başından beri Deniz'di. Ama asla kabullenemiyordum. Sonra seninle sahte sevgili olma oyunu oynamaya karar verdik. Sen Teomandan öcünü alacaktın bende Deniz'i kıskandıracaktım. Ama unuttuğum bir şey vardı o da İlker. Yemin ediyorum kötü niyetli değildim. Sonra seninle çok yakın arkadaş olduk hem İlker vardı. Onu o halde görünce dayanamadım. İpek o sahte sevgili afişlerini ben astım İlker üzülmesin diye hem sonrada bedelini gözümün altına yediğim yumruk ile ödedim" dedi.

Gözlerim dolmuştu ben ne sanıyordum ki gerçekten iki günde arkadaş edinebileceğimi mi?

-İğrenç pisliğin tekisin!

Oturduğum masadan kalkıp kantinin çıkış kapısına doğru ilerledim. Ama bu kadar oyundan sonra kalbimin bir hiçe sayılmasından sonra bende onun kalbini acıtmak istemiştim. Kapıdan çıkacakken durup " Hey millet basket takımının biricik oyuncusu Özgür pislik herifin tekiymiş. Kendi kalbi için arkadaşının kalbini kırabilecek kadar adi herifin tekiymiş" dedim. Kantinde benim dediklerimden sonra şok nidaları dökülmüştü. Gözlerim kısa süreliğine de olsa Özgür'ün gözlerine takılmıştı. Gözleri dolu dolu bakıyordu ne zannediyordu bu dediklerinden sonra boynuna atlamamı mı?

****
Tam bir hafta olmuştu Özgür ile konuşmayalı. İlk başlarda yanıma gelmek için çok uğraşmıştı ama İlker sert bir dille onu yanımdan uzaklaştırmıştı. İlker hep yanımdaydı Özgür ile konuşmamak için kendini zorluyordu. Sırf benim için kardeşini hiçe sayması hoşuma gitmiyordu. İzel ise yalana asla katlanamıyordu o günden sonra bir daha Özgür ile konuşmamıştı. Ama ben pişman olmuştum o gün kantinde söylediklerimden sonra pişman olmuştum. Ben kin tutabilen bir insan değilim, hiçde olamadım. Sırf kalbimi kırdığı için bende onun kalbini paramparça etmek istemiştim. Ama söyler söylemez pişman olmuştum.

Bir yandanda sırf Deniz için benimle oyun oynadığı gerçeğini kabul edemiyordum. Başımı sağa çevirdiğimde İlker ile göz göze gelmiştim. Ne yani sabahtan beri beni mi izliyordu? Ona gülümseyip ellerini ellerimin arasına aldım. "Biliyor musun seni hep sevmişim, bundan sonrada böyle devam edecek gibi" dedim.

İlker " Gibi değil öyle olacak zaten. Seni sevmeyi asla bırakmayacağım İpek her ne olursa olsun. Ne yaşarsak yaşayalım bilki seni hep sevicem, aklının ucundan asla seni sevmediğim gibi saçma sapan şeyler geçmesin" dedi.

Gözlerim dolmuştu, saçlarımı boşta duran elim ile kulağımın ardına sıkıştırdım. Uzanıp yanağını öptüm "Seni seviyorum" dedim. O da yanağıma uzanıp öptü " Seni seviyorum İpeğim" dedi.

Oturduğum bankta biraz doğrulup " İlker sence Özgür'e haksızlık mı ettim?" dedim.

İlker " Doğruyu mu söyleyeyim yoksa duymak istediğini mi?" dedi.

-Doğruyu

İlker " Her ne olursa olsun onu onca insan içinde rezil etmemen gerekiyordu. Böyle düşünüyorum diye Özgür'ü haklı görmüyorum. Ama sonuna kadar da haksız demiyorum. Bir nevi Deniz'i kazanmak istiyormuş. Ki şöylede bir şey var o bu planları yaparken sen Özgür ile arkadaş olma düşüncelerinde değildin, ee o da değildi. Hem o zaman sen Teomanın peşindeydin, o zamana kadar Özgür benim seni sevdiğimi anlamamıştı. Anlayıncada zaten bizde İzel ile gerçekleri öğrendik. Sonra bu sahte sevgili işleri bitti ki bununda bitmesini sağlayan Özgür'dü. Bence o afişleride Deniz ona inansın diye astı art niyeti yoktu ama benim oradan geçmem işleri bozdu. Özgür, Deniz gördükten sonra afişi eminim ki kaldıracaktı. Ama Özgür'ün planı yine işe yaramadı. Ee sonunda da neredeyse bütün okul sizin oyun yaptığınızı öğrendi. Bu süre zarfındada sen Özgür'e alıştın Özgür'de sana o yüzden yaptıklarını bir türlü açıklayamadı. Ee sonunda da dayanamadı sana her şeyi anlattı ama eminimki anlattığına şu anda bin pişman. Çünkü senin böyle tepki vermeni beklemiyordu. Bu durumda senin bir hatan var diyemem ama Özgür'ün de yok bence" dedi.

-Niye bu kadar mantıklı düşünen bir sevgilim var, bana her zaman aptalın teki olduğumu hatırlatıp duracaksın dimi?

İlker " Hayır sevgilim biz birbirimize aptal olduğumuzu hatırlatıp durmayacağız biz birbirimize her zaman yol gösterici olucaz" dedi.

-"Evet öyle olucaz" dedim gülümseyerek. "İlker kızmazsan eğer sana bir şey söylüyeceğim" diye de ekledim

İlker " Söyle birtanem niye kızayım?"

-Şimdi biliyorsun ki iki gün sonra Özgür'ün doğum günü bence ben onu o güne kadar süründüreyim o günde bir plan yaparız Özgür'ü doğum gününe getirmeyi başarırız.

İlker " Hâla kızmam gereken bir konu yok"

-Ben diyorum ki İzel ile Efe'de gelsin.

İlker "Olmaz" dedi sert çıkan sesiyle

-Hemen kestirip atma İlker, biz mutluyuz ama İzel değil görmüyor musun? Kız sevgilisinin adını bile sizin yanınızda ağzına almıyor. Onunda bu duyguları herkesin önünde yaşamaya hakkı var. Ne diyorsun?

İlker beni kolunun altına çekerken " Tamam İpek böceği öyle olsun" dedi. Bir yandan gülüp bir yandan da ben İpek böceği değilim diyordum.