Kadın yumruk yaptığı minik ellerinin adamın göğsüne sayısız defa indirdi. Gözlerinden akan yaşlar boynuna süzülürken hıçkırıkları arasında konuştu.

"S-sen beni kullandın!" Kadın inanamıyordu. "B-bana sahip olup kendi istemene gittin!"

Adam sustu. Sıkmaktan ağrıyan çenesi ve koyu mavi gözleri kadının sırtında gezindi. Kadın daha fazla dayanamayarak adamın ayaklarına doğru düştü. "Pars öldür beni!"
Adam kadının ne dediğini algılayamadı. Kadın elinin tersiyle göz yaşlarını silip adama baktı. Kehribar rengi gözlerinin çevresi kan kırmızısıydı. "Öldür beni!"

Kadının kolundan tutup kaldırdı. "Saçmalama!"
Kadın kollarında titriyordu. Hıçkırıkları arasında zar zor nefes alıyordu. "Lütfen! Öldür beni!"

Pars sert çehresiyle kadına baktı. Bu kadın delirmişti ve onu o delirtmişti.
"Seni öldüremem!"

"Neden ?! Zaten bu yaptığın beni öldürmekle eş değer," kadının titremesine ve ağlamasına dayanamıyordu. "Ahu! Seni öldürünce kendi kafama da sıkmam gerek!"

Kadın adamın kollarından geri çekildi, sendeleyerek kapıya ulaştığında şu sözler çıkmıştı ağzından. "O zaman ben kendim yaparım."