~ Savaş'dan ~

Masada Sare'yi görmemle çok şaşırdım. Hemen yanına gidip sarıldım. Çok özlemiştim onu nerdeyse 2 yıldır görüşemiyorduk.

Yurt dışında okuduğu için sadece telefonla konusabiliyorduk.

"Abicim neden haber vermedin geldiğini seni almaya gelirdim." dedim. "Abi Allah aşkına zaten yaralanmışsın bana söylemiyorsun hem süpriz yapmak istedim."

demesiyle hemen diğerlerine dönüp 'kim dedi' manasında kaş göz işareti yaptım.

Asena hemen "valla Savaş'ım Emir konuşurken ağzından kaçırmış hastehanedeyken" dedi.

"Abi hiç onlara bakma Emir ağzından kaçırmasaydı söylemicektin değil mi ben kimim ki zaten" dedi Sare.

"Hiç öyle olurmu sen telaşlanma diye söylemedim. Hem okulun var boş boşuna buraya gelmekle uğraşma ama bakıyorum ki yanımdasın."

"İyiki geldin canımın içi çok özlemiştim seni" dedim.

"Bende abicim bende çok özledim sizi valla çok açım yemeğe başlasak sonra hasret gideririz." dedi.

Hepimiz onun böyle demesine güldük hiç değişmemiş.Yemeği yedikten sonra biraz konuşup hepimiz uyuduk.

♧> Yazardan <♧

"Baba, abi sonunda buldum." Herkes evin ortanca oğlunun yanına gitti. "Adı Asena bu yaşına kadar yetimhanede büyümüş."

Bunu duyan ailenin içini hüzün kaplamıştı. Hepsinin tek düşündüğü umarim orda mutlu olmuştur oldu.

Evin en büyük oğlu "herkes kendine gelsin gidip konuşucaz kardesimizle" dedi.

Asena'nın ikizi "a-abi ya bizi istemezse hiçbir zaman yanında değildik." dedi. Babası sert bir sesle "denicez bizim kızımız o gelir bizle neden gelmesin" dedi.

Ama onun icinde de bir şüphe var ya gelmezse diye.

Herkes odalarına gidip Asena'yı düşünürken uykuya daldı.

~~Ertesi Gün~~

♧>Asena'dan <♧

Uyandığımda saat erkendi bende neden kahvaltıyı hazırlamayım diye düşündüm.

Ve hemen kalkıp işlerimi hallettikten sonra mutfağa indim. Şarkı söyleyerek kahvaltı hazırladım.

Sırayla hepsinin odasına gidip güzel bir şekilde uyandırdım. "Kesin düzgün bir şekilde uyandırmışsındır." dedi Şaziye

Niye öyle diyorsun ki asla Emir'in üzerine 1 bardak soğuk su dökmedim, sonra asla Efe'nin üzerinde zıplamadım.

Asla telefonumun sesini son açıp zil sesiyle İpeği uyandırdım.

"Oha lan senin düzgün uyandırma anlayışın bu mu?" dedi tahmin edersiniz Şaziye.

Ne var ki sanki birşey yapmadım. "Korkarak soruyorum diğerlerini nasıl uyandırdın.

Savaşı yanaklarını öperek Sare'yi de seslenerek uyandırdım. "Kızım var ya az şerefsiz değilsin diğerlerinin ne suçu vardı." dedi takan kim tabi ki de kimse

Neyse neyse boşver masaya oturdum. Nerdeyse 1 dakika sonra hepsi gelmişti.

Tam yemek yemeğe başlicağımız zaman kapı çaldı. Ben kalkacağım zaman Efe "ben bakarım" dedi.

Canıma minnet yerime oturup çayları doldurdum. Tam içecegim zaman Efe yanında bir kadın 3 erkekle geliyordu.

Sorgularca yüzüne baktığımda omzunu silkti. "Asena bu kişiler seninle önemli birşey konuşmak istiyormuş." dedi Efe.

Savaş abi edasıyla kaşlarını çatıp, "buyrun salona geçelim" dedi.

Salona geçip "Evet sizi dinliyorum benimle konuşmak istediğiniz önemli konu nedir." dedim.

Farklı birşey vardı hepsinin gözleri yorgun hüzünlü bakıyordu bana karşı.

Babaları gözüken adam "ben Aydın Soylu bundan 19 sene önce kızımın doğum gününü kutlamak için bir davet vermiştim.

Ne olduysa o gün oldu biz misafirlerle ilgilenirken kızımız bakıcı nın yanındaydı.

Pasta kesileceği zaman kızımı almak için gittiğimde yoktu. Her yere baktık ama hiçbir yerde yoktu sanki yer yarıldı da içine girdi.

Aradan 2 gun sonra evimize bir kutu geldi baktığımızda bir b-bebek cesediydi.

Üzerinde her şeyin bir bedeli yazan bir not vardı. Bizim için herşey çok zordu.

Kabullenmek istemedik her hastahanede DNA testi yaptırdık ama sonuç hep aynıydı.

Şimdi diyorsun ki bunları neden anlatıyorum. 1 ay önce elimize kızımın yaşadığı bilgisi geldi.

Hemen araştırmaya başladık. Daha dün bulduk onu"

Aydın bey bunları anlatırken yanındaki kadın ağlıyordu. Oğlu diye tahmin ettiğim adamlarinda gözleri doluydu.

Ben ise şoktaydım neden bunu bana anlattığını anlamamıştım.

"Pardon ama bunun benimle ne alakası var" diye sordum.Bu sefer oğullarından en büyük olanı söze başladı. "O kişi sensin kardeşimiz Asena Soylu" dedi.

Ben şok olmuş bir şekilde öylece yere bakıyordum. Diğerleri de baya şaşırmışa benziyordu.

Savaş bir anda ayağa kalkıp önümde diz çöktü. "Asena güzelim bana bak" dedi. Ben hala şoktan çıkamamış bir şekilde gözlerine baktım.

Sessizce "Savaş herşey boşunaymış benim bir ailem varmış." dedim. Gözümden akan yaşla,

Ikizler, İpek ve Sare yanıma gelip bana sarıldılar. Sanırım dediğimi herkes duymuştu.

Hepsinin gözleri doluydu. Karşı tarafa baktığımda hepsinin gözünde hüzün vardı, ama en çok ta umut.

Kadın konuşmaya baslayıp "k-kızım b-bizimle y-yaşamanı istiyoruz." dedi titreyen sesiyle.

Ne yapacağımı bilmiyordum. Savaş'ın gözlerine baktım 'bana yardım et' dercesine gözünü kapatıp açtı. 'Bana güven' dedi.

Savaş söze girip "biz DNA testi istiyoruz" dedi. Ben o kadar düşüncelere dalmışken aklıma bile gelmemişti.

Aydın bey hemen söze girip "tamam nasıl isterseniz" dedi. 2 saat sonra 'Özel Soylu Hastahanesi' nde buluşma kararı aldık.

☆ 2 saat sonra ☆

Şu an Savaş, Efe ve ben hastahanenin önünde duruyorduk. Daha doğrusu benim hazır olamamı bekliyordular.

Derin bir nefes alıp "hadi gidelim" dedim. Efe "sonunda" diye hayıflandı. İçeriye girip danışmanın yanına gittik.

"Biz DNA testi için gelmiştik" dedi Savaş. Danışman "2. Kat sağdan 3. oda Yiğit Aslan yazılı kapı" dedi.

Asansöre binip 2. kata bastım. O kadar korkuyordum ki avuç içleri bile terlemişti.

Asansörden inip 'Yiğit Aslan' yazılı odanın önüne gelip, kapıyı tıklattım.İçeriden gir sesini duyunca kapıyı açıp içeriye girdik.

İçerde birsürü taş pardon insan vardı. Acun'un bir lafı vardı bilir misiniz Hoyyy Maşallah bunlar ne lan analar neler doğuruyor be,

Ben gözlerimi sonuna kadar açıp hayranca içerdeki adamları düşüyordum. Aralarından birisinin kıkırdamasıyla kendime geldim.

Gülen çocuğa baktım. Oha lan bu çocuk resmen benim erkek halim baya şaşırmıştım.

Sanırım tek şaşıran ben değilim arkadan Efe'nin "hassiktir ulan bu Asena'nın erkek hali gibi birşey." dediğini duydum.

Aydın bey öksürüp bütün dikkatleri üzerine çekti. "Sizde geldiginize göre DNA testini yaptıralım." dedi doktor.

Kısaca "Tamam" dedim. "O zaman sizi şöyle sedyeye alıp kanları alayım" dedi Doktor.

İlk önce Aydın beyden alıp sonrada benim yanıma geldi. "İğneden korkuyor musun" diye sordu.

Bende elimle birazcık işareti yaptım. Gülüp "elim hafif korkmana gerek yok istersen kolumu sıkabilirsin" dedi.

Tebessüm ederek "tamam" dedim. Ben gözümü kapatıp kanı almasını bekledim.

İğnenin koluma girişini hissedip yüzümü buruşturdum. Yanımdan gelen "bitti" sesiyle gözlerimi açtım.

Doktor "canın acıdı mı" diye sordu. "Hayır" diyerek cevap verdim. Cevabıma karşı tebessüm edip odadan çıktı.

Bende içeriye girip Savaş ve Efe'nin ortasına oturdum. Doktor "3 saate çıkar sonuçlar" dedi.

Saatin çabuk geçmesi için aşağı kantine indik. Kan alınıcak diye sabah kahvaltı yapmamıştım.

☆ Zaman Atlaması☆

3 saat dolmuştu bile ayaklanıp geldiğimiz odaya çıktık. Boş olan koltuklara oturup doktorun gelmesini bekledik.

Doktor içeriye elinde zarfla girdi. "Asena Soylu %99.9 Aydın Soylu'nun kızıdır."