- Şimdiki Zaman -

~~ Asena'nın ağzından ~~

Arabaya binip üniversiteye doğru yola çıktık. İpek'le Savaşı hiç rahat bırakmamıştık.

Çünkü korkuyorduk ona bir şey olmasına ne de olsa yaptığı meslek zor ve tehlikeli.

Küçük Bir çizik olsa bile çok üzülüyordum. Kanımdan olmasada Savaş abim benim canımdan.

Kimse bunu değiştiremez.

"Savaşım eminsin değil mi yaran yok" diye sordum. "Asenam dedim ya yok yaram" dedi.

İnanmıyordum ki daha öncede böyle bir olay yaşamıştık.

Yine yaram yok demişti benden gizlemişti. Tabiki yatası varmış.

Kursun karnına denk gelmiş. Birtek bana söylememişti.

Çünkü aralarında en çok Savaşa düşkün olan bendim bir tırnağı kırılsa bile üzülüyorum.

Benim daha fazla üzüleceğimi bildikleri için bana hic birsey söylememişlerdi.

Tabi ben bunu kötü bir şekilde öğrenmiştim. O gün o kadar kötü olmuştum ki bana sanki savaş ölmüş gibi davranma demişlerdi.

O 'ölüm' lafını duyduğumda zaten bi krizin eşiğine gelmiştim. Beni zorla sakinleştirmişlerdi.

Neyse biz konumuza dönelim tam bi kere daha soracağım zaman

İpek bıkmış bir şekilde "Asena cidden yeter yok diyorsa yoktu işte."

"Ne yapabilirim İpek endişeleniyorum" dedim sesimi yükseltip "tamam" dedi.

Okulun önüne geldiğimizde ben Savaşa sarılırken cam tıklatıldı.

Baktığımda 2 adet sinirli Emir ve Efe vardı. Siz şimdi diyorsunuz bunlar neden sinirli hemen açıkliyim.

Grupta konuşmalardan dolayı Savaş cidden onları almadan gelmişti.

Arabadan inip hemen ikisine de sarıldım. Benim ardımdan İpek de sarılıyordu.

Bu sayede biraz da olsa sakinleşmiştiler.

Emir "Savaş aşkım gelirken beni almadın bak-ikizine bakarak- Efeyi almasanda olurdu.

Ama ben yani beni beni bihterini nasıl almazsın alındım gücendim hıh" diye söylendi.

Hemen ardından Efe ise "Neden beni almicakmış asıl seni almasın" dedi.

Savaş bu konuşmaları duyduktan sonra Emir'in üzerine doğru yürümeye başladı.

Tabii saydırmayı da unutmuyordu.

"Lan pezevenk ben sana demedim mi bir daha bana Savaş aşkım deme diye Efe sen de şu kılkuyruğu uyma" dedi.

Emir korkup benim arkama saklanmıştı.

Zaten anlamıyorum ki ne kadar korksa da uğraşmaktan geri kalmıyor.

Efe Savaşı zor tutuyordu sinirlenmişti çünkü.

Emir'in kulağına eğilip "Zevk alıyorsun değil mi savaşa kızdırmaktan" dedim.

"Sence bebeğim kızdığında çıkan damarları, bağırdığındaki o ses tonu ahh'

Emir'in bunları demesiyle gözlerim şokla aralandı "Lan sen gay misin" diye sordum.

"Ne alakası var kızım" dedi.

Ardından gözlerini kaçırıp arkamdan çıktı.

Ben hala ona şokla bakıyordum. Savaş benim bu halimi görüp,

"Ne oldu güzelim ne dedi bu şerefsiz sana" dediğinde

Ben tam ağzımı açıp bir şey söyleyeceğim zaman Emir'in eli tarafından konuşmam engellendi.

Diğerlerinin ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Emir'in elinden kurtulup savaşa cevap verdim

"Yok bir şey yakışıklım" Savaş inanmasa da üstelemedi.

Saate baktım derse geç kalıyorduk.

" Beyler biz İpek'le gitmemiz gerekiyor malum dersin başlamasına 10 dakika kaldı" dedim

"Tamam güzelim görüşürüz" diye uğurladı Savaş bizi.

İpek'le beraber ikizlerin koluna girip sınıflara doğru çıktık.

Emir ile Efe bizden farklı bölüm okudukları için onların fakülteleri bizim binanın karşısındaki binaydı.

Sınıfa geldiğimde görüşürüz diye söyledikten sonra sınıfa girdik.

Sıraya oturup hocayı beklemeye başladım. he bu arada size ailemi anlatim.

Savaş Atılgan 24 yaşında polis sert bir mizacı var.

Samimi olmadığı kişilerin yanında hiç güldüğünü bile görmedim.

sadece bize karşı böyle kendisini babam gibi görürüm.

Hatta kendiside bir baba sıcaklığı şefkatiyle yaklaşır bana benim olduğum gibi onunda bana ayrı bir bağı var.

İkinci olarak Efe Uzun 22 yaşında psikoloji bölümünü okuyor.

Abim gibi olan adam ne kadar çocuk ruhlu olsa da dışarıya karşı sert biridir.

Kendisi o kadar iyi bir dinleyici ki bir sıkıntım olduğunda hemen çözebiliyor.

Emir uzun 22 yaşında tıp bölümünü okuyor.

kardeşim olarak gördüğüm adam kendisi tam bir çocuk herkese karşı samimi biri

Hatta kendini abim zannediyor 1 yaş olmasına rağmen abilik taslıyor. Ama zaafı da ona abi demem o zaman herşeyi yapabiliyor eheheheh.

,son olarak en önemli kişi İpek Gürsoy 21 yaşında hukuk kokuyor.

Kendisi benim ablam,annem, kız kardeşim yani herşeyim.

Herkese göre değişen bir kişiliği var.İnsanlara hemen güvenmez, samimi de olmaz.

Ben size bunları bahsederken hoca gelmişti bile.

Hiç sevmiyordum bu dersin kocasını herkese küçük düşürüp olur olmadık yerlerde bağırıyor.

Zaten bütün hocalar böyle kel,göbekli en önemlisi de yakın gözlüklü olan.

Neyse hocayı da çekiştirdiğimize göre derse geri dönelim.

Hoca derse girer girmez hemen yoklamayı almaya başladı.

O sırada Ben yolda gelirken gördüğüm olayı düşünüyordum.

~~ Asena ~~ {Arabadayken}

Yolda üniversiteye giderken Savaş kırmızı ışıkta durduğunda yan taraftan gelen seslere baktım.

Küçük bir kız çocuğu parkta oynarken yere düşmüş ağlıyor.

Babası daha kızı yerden kaldırıp yarasını öpüyordu.

Savaş görmeden gözümden düşen yaşı sildim.

Ben hiç böyle şeyler yaşamamıştım düştüğümde hep kendi kendime kalktım.

Acaba beni neden bıraktılar.

Ben bunları düşünürken yanımdaki İpeğin bana seslendiğini duydum.

"He" diye saçma bir tepki verdim "Kızım bir saattir sana sesleniyorum daldın gittin hoca sana soru soruyor" dedi.

Yine iyi günde hocamız zaten takık bana küçük bir yanlışımı arıyor neyse.

"Efendim hocam" diye medenice sordum.

Aynı performansı karşı taraftan beklerdim ama ne yazıkki "Şu soruyu cevapla" diye küçümseyici bir bakış attı.

Tabii üst düzey bir soru sordu ben yermiyim bunu aslan parçası hemen hocaya cevap verdim.

Ve tabii ki ne oldu doğru cevapladım şu an ortam bütün sınıf kendini gülmemek için zor tutuyor,

hoca ise domates gibi kızarmış bir şekilde bana bakıyor.

Ben ise küçük bir sırıtışla yüzüne bakıyorum.

Güzel bir olaydan sonra ders çok hızlı geçmişti.

Bizimkiler anlaşıp sahile gidecektik hemen gruba girip.

~ Beş Silahşörler ~

Asena: Beyler ve bayanlar merdivenden kayanlar

Emir: Yine modundasın aşko

İpek: Tabi lan bugün hocayı zortlattı görmeniz lazımdıı

Efe: Nasıl yani

Emir: Ne oldu lan

Asena: Ayy bir konuşturmadınız okuldan çıktıktan sonra sahile gidelim diye yazdım orada anlatırım

Emir: Off ben çok merak ettim ama neyse

Efe: Olur ben müsaitim

İpek: Bende müsaitim bebek

Asena: Tamam bekliyorum sahilde

Biz grupta konuşurken Savaş hiç yazmamıştı. Hemen aradım ama açmıyordu.

Normalde hep açardı. Önemli bir görev olsa önceden mesaj atardı.

Ne oldu acaba umarım kötü bir şey olmamıştır. Mukkader;

"Hemen meraklanma Asenacım Savaş aşkıma hiçbirşey olmaz"

Haklısın sanırım belki telefonu bozulmuştur biraz bekleyim.

- Zaman Atlaması -

~~Yazardan~~

Asena bugün sahile gelmiş, diğer arkadaşlarını bekliyordu.

Biraz bekledikten sonra İpek,Efe ve Emir de gelmişti. Ama Savaş hala gelmemişti.

Asena çok endişeleniyordu.

Aradıklarında telefon kapalıydı. Diğerleri de dogal olarak endişeleniyordu.

Çünkü ne olursa olsun Savaş kimseye cevap veremese bile kesinlikle Asenaya verirdi.

Asena fazlasiyla endişelenmişti. Asenanın ve Savaş'ın arasında güçlü bağ vardı onlarda biliyordu.

Hemen Efe yanına gidip "Güzelim sakinleş birşey olmamıştır, belki acil bir işi vardır" dedi.

Asena Efe'ye hak veriyordu ama yine de korkuyordu.

Asena arkadaşları sayesinde biraz daha sakinleşmişti.

Ta ki telefonu çalana kadar...