3.Bu çocukta kim?

Bu bölümde Naz'ın ağzından yazılmıştır iyi okumalar dilerimm:)

Akşam düşünmekten zar zor uyumuştum. Sanırım ben iyi değildim. Hastalığa yakalanmış gibiydim, sanki ateşim varmış gibi yüzüm kıpkırmızı geziyordum evde ama bir gram ateşim yoktu. Sürekli bir gülümsemeyle dolaşıyordum evde ama mutlu olabilecek birşey yoktu etrafımda. Sabahları kalktığımda artık süslenmek yerine saçımı tarayıp direkt gitmeye başladım. O günde öyle bir gündü. Formamı giydim, saçımı yaptım ve uykusuzluktan moraran göz altlarımı kapatıp evin aşağısına indim. Bisikletimin kilidini açıp bindim. Siz hiç etekle bisiklet süren kız gördünüz mü? Ben hiç görmedim açıkçası, ama ben sürüyordum çünkü belki onu görürüm umudu vardı beynimde. Her sabah erkenden evden çıkıp fırının önünde onu bekliyordum fakat çocuk sanki ışınlanıyordu okula. Hiç rastlaşamıyordum. O gün o kadar sıkılmıştım ki kulaklığımdan en sevdiğim müziği açıp bisikletime binip onu beklemeden gittim okula. Ve işte o an, yine orada aynı yerde bekliyordu beni. Yavaşça bisikletten indim ve kilitleyip okulun içine girdim. Görmezden gelmek istiyordum onu ama onun o parlayan yeşil gözlerine bakmadan alamıyordum kendimi. Bu sefer görmezden gelmeden konuşmaya karar verdim.

Naz: "Selammm burada otururken donmuyor musun? Sınıfta beklesene."

Mert: "Hımm neden benimle görünmekten bu kadar çok mu utanıyorsun"

Naz: "Hayır tabiki sadece.. neyse boşver hadi içeri girelim donmuşsundur burada"

Birlikte sınıfa doğru yürürken onun arkadaşları geldi ve Mert'i yanımdan çekip aldılar. Ne vardı sanki sınıfa kadar birlikte yürüseydik, olmaz mıydı yani. Sınıfa girdim ve sırama oturdum. Dersin başlamasına birkaç dakika kala Mert sınıfa geldi ve sırasına oturup yattı. Ders başladıktan sonra derse odaklanmaya çalıştım ama sanki biri beni izliyormuş gibi hissediyordum. Dersten kafamı kaldırıp etrafa bir göz gezdirdim ve arkada yatan Mert'in yandan yandan bana baktığını gördüm sıraya yattım ve bende ona bakmaya başladım. Çalıkuşu romanını okuduysanız bilirseniz iki insan 6 dakika 45 saniye boyunca göz göze kalınca kalpleri hızla çarpmaya başlar, aşk ikisininde ruhunu ele geçirirmiş. Ben bunu uygulamaya çalışırken hoca bir anda ismimi söyleyip tahtaya kaldırdı ve bizim aşkımız 3 dakikada son buldu malesef. Aslında yalnız kalabilsek neler yapıcaz neler ama işte yapacak birşey yok buda benim bahtsızlığım. Ders bitiş zili çaldığında herkes savaşa gider gibi kantine koştu. Ben kahvaltı edip geldiğim için daha çok müzik odasına gidip piyano yada gitar çalıyorum. Yine kalktım ve elime müzik defterimi alıp müzik odasına doğru yol aldım. İçeri girdiğimde içeride bir çocuk vardı. Normalde hep yalnız çaldığım için içeride biri olduğunda o beni fark etmeden çıkardım ama, çocuğun gitar çalışını duyunca bende yanına gidip oturdum. Beni gördüğünde hiç duraksamadan çalmaya devam etti, ben olsam net utanıp notaları karıştırırdım. Elimi çeneme koyup onu dinlemeye başladım. Bir yanda gitarını çalarken bir yandan da şarkıyı söylemeye başladı. Şarkı bittiğinde gülümsedim ve onu alkışladım.

Naz: "bu harikaydı."

??: "oh teşekkürler beğenmene sevindim"
ona elimi uzattım ve gülümseyerek;

Naz: "ben Naz tanıştığıma memnun oldum peki sen?"
Çocuk kibarca elini uzatıp gülümsedi.

Miraç: "bende Miraç tanıştığıma memnun oldum Naz. Sende mi müzikle uğraşıyorsun"

Naz: "yani biraz anlarım ama ben senin gibi bir yere bakmadan çalamıyorum tabi"
elimi enseme götürdüm ve utanmış bir yüz ifadesiyle ona baktım

Miraç: "hangi enstrümanları çalıyorsun"

Naz: "gitar ve piyano çalabiliyorum kendimce de söylüyorum ama çok yetenekli değilim tabi"
O sırada ders zili çaldı ve çocuk eşyalarını toplamaya başladı. Cesaretimi topladım ve ona doğru döndüm

Naz ve Miraç aynanda: "Hangi sınıftasın?"
İkimizde şaşırdık ve bir anda gülmeye başladık.

Naz: "E 11/E deyim okul çıkışında vaktin olursa konuşmak isterim"
Çocuk hafif utanarak bana baktı ve gülümsedi

Miraç: "tamam seni burada bekleyeceğim"
Hafif gülümsedim ve yavaşça müzik odasından çıktım. Sınıfa doğru ilerlerken müzik odasının koridorunda Mert'le karşılaştım. O bir anda önüme çıkınca ödüm patlamıştı ama sanki bir gariplik vardı. Sanki Mert biraz sinirli gibiydi.

Naz: "ya sen cins misin? Niye bir anda karşıma çıkıp duruyorsun. Şeytan gibi sessiz sessiz yaklaşıyorsun. Hem sen niye sinirli duruyorsun?"
Mert sinirli bir şekilde gerilmiş çenesini ovaladı

Mert: "o çocukla ne işin var Naz?"

Bölümü gece yükledim pardonn düzenimi oturtursam düzenli bölüm atıcam inşallah:)