15. Bölüm

Bebek odasından çıktığımızda aslanla yatak odasına girdik saat geç olmuştu, alışveriş, eşya kuruluşu derken yorulmuştum

" aslan yarın kontrol var geleceksin demi benimle kızımı görmeye" dedim sevinçle söylemiştim.

" gelirim nehir" dedi sanki umursamıyordu beni, aldırmayıp duş aldım ve yattım.

Günlerden pazardı. Sabahın erken saatlerinde uyanmıştım uykum kaçmıştı. Aslan daha uyurken sessizce hazırlandım. Hazır olunca aslanı da uyandırdım o hazırlanırken ben onu aşağıda bekledim.

Hastaneye geldiğimizde doktor bizi güler yüzle karşıladı, karnımı açıp sedyeye uzandım. Ultrasonda ekrana yansıyan görüntüyle doktorun gözleri parladı.

" her şey yerinde görünüyor 6 aya girmişsin nehir son aylara girdiğin için ani hareket etmemeye çalış ve çok dikkat et. Boy ve kilosun da bir sıkıntı göremiyorum"

Derin bir nefes aldım. İçimde bir tedirginlik vardı ama bu sözler içime biraz su serpti. Yanımda duran aslana baktım ifadesizce bakıyordu ekrana, gözlerinde ki ifadeyi okuyamıyordum.

Eve döndüğümüzde hava kararmıştı, ben sustum aslan sustu sessizlik duvarlara çarpa çarpa büyüyordu. Bebek odasına göz ucuyla baktım adımlarımı oraya yönlendirdim. Minik beşiğe yerleştirdiğim battaniyeyi düzeltmeden edemedim, ardından hemen salona ilerledim. Susmak istemiyordum artık.

"Aslan artık buna dayanamıyorum" hızla patladım. Gözlerimde biriken yaşlar sesimi de titretmişti. " sen ne yapmaya çalışıyorsun? Babanla aran kötü diye, yaşadığın travmaları bana mı ödetiyorsun ne yaptım ben sana"

Aslan, başını çevirdi ama konuşmadı, ben daha da sinirlendim bu hareketine.

" bir kere bile sarılmadın bana! Bir kafanı kaldırıp ' nasılsın' demedin. Beni sadece senden çocuk doğurayım diye mi aldın yanına"

Aslanın yüz ifadesi farklı bir hâl aldı. " beni yargılamadan önce ne yaşadığımı bil nehir" dedi sesi buz gibiydi " sen herşeyi tozpembe sanıyorsun, ama ben kaybetmeye alışığım"

" ben senin kaybettiklerine benzemem!" diye bağırdım " ben seni sevdim herşeye rağmen. Ama sen sadece sustun! "

Aslanın bir an duraksadığını gördüm, ayağı kalktı montu alırken bana döndü " beni affet ama artık boğuluyorum" dedi ve kapıyı hızla çarparak evden çıktı.

Arkasından bakarken birşey diyemedim, boğuyor muydum onu, hiç farkında bile değildim. Kızımın odasına kendimi attığım da beşiğin yanına gittim. Az önce özenle düzenlediğim minik pembe battaniyeyi alıp kokladım gözlerim doldu.

Minik battaniye ile sallanan sandalyeye oturduğum da gözlerim gidiyordu artık ayaklarımı küçük tabureye uzatıp gözlerimi kapattım.

Sabah gözlerimi güneş ışığıyla açtım gözlerimi bir kaç kez kırptım, midem ağzıma geldi ama geri yuttum.

Bebek odasından çıkıp yatak odasına girdim. Üstüme rahat kıyafetler giyindiğim, kıyafetlerin karnımı sıktığını fark ettim alışverişe gitmem gerekiyordu.

Yatağa uzandığım da karnım da baskı hissettim tavandaki bakışlarım karnıma indi, dar kıyafetten fazlasıyla belli olan ayak izine baktım. Yüzümde tebessüm oluştu.

Odanın kapısı aralandı aslan içeri girdiğinde yanıma geldi, gözlerim her hareketin de geziniyordu.

Yatağın kenarına oturdu eli hâlâ belli olan kızımızın ayak izinde gezdi. Sonra öpücük kondurdu, gözleri bana döndüğünde kızarmış gözlerini, nemli yanaklarını fark ettim...

ağlamış mı

" ağladın mı sen " yerimde kalkıp dik oturdum elimi nemli yanağına koydum.

" şuan bundan daha önemli konularımız var bırak benim ağlama mı" deyip yanağında ki elimi tutup öptü.

" nehir' im" Dedi kısık sesle gözlerim onun yüzünde geziniyordu " hatalıyım farkındayım, sevgilim lütfen beni affet "

" bir daha deli gibi ağlama sana yakışmıyor, ben senin güçlü duruşunu seviyorum " dedim eğilip dudaklarına minik bir öpücük kondurdum. Ve ona sıkı sıkı sarıldım anın da karşılık aldım. Karnım şiş olduğu için yandan sarıldım.

" biraz sıkmış galiba kıyafetler alışveriş merkezine gidelim" dedi hazırladığım gibi yola çıktık.

Alışveriş merkezine girdiğimiz de hemen bir mağazaya girdiğimizde bir kaç kıyafet beğendim aslan Bir tulum beğendi hemen sepete koyup kabine girdim denemeye başladım.

Kabinden çıkıp aynadan kendime baktım ilk önce aslanın beğendiği tulumu denedim aslana gösterdiğinde gözleri parladı.

" Hamilelik sana çok yakışıyor" dedi gülümseyerek

Dudağımı büzüp ona döndüm. " ama şu koca göbek ile pek zarif değilim" dedim yanıma gelip elimden tuttu.

" sen benim gördüğüm en zarif annesin" dedi elimden öperek...

bölüm sonu. Bu bölüm diğer bölüme göre biraz kısa oldu sınav dönemim ama kısa zamanda yeni bölüm gelicek hemde büyük bir sürpriz ile.