17. Bölüm

Bölüm biraz geç geldi. Ara vermiştim

umarım beğenirsiniz iyi okumalar.

...

Gözlerimi korkunç bir rüya ile açtım. Yanıma baktığımda aslan uyuyordu, beşiğe baktığım da kalbim sıkıştı.

beşik bomboştu

"alin? " sesim kısık ve titrek çıkmıştı.

" aslan. Aslan kalk alin yok! " dedim minik battaniyesi yana itilmişti.

Oda uyanınca hemen yanıma gelip beşiğe baktı. Kapıyı açıp dışarı çıktığımda koskoca koridor bomboştu.

" hemşire! Hemşire neredesiniz! Benim bebeğim yok" diye bağırdım kimi insan kapıya çıkmış bana bakıyordu, belki de deli bu diye düşünüyorlardı.

Bir kapı açıldı ve içinden kucağında alin olan bir hemşire çıktı.

"Neredesin sen niye haber vermeden gidiyorsun! " diyerek koşup kızımı kucağından aldım.

" sarılık testi için almıştım" dedi mahcup bir sesle.

Onu dinlemeyip kızımın kafasına öpücük bırakarak odaya girdim. aslana döndüm o zaten bize bakıyordu,

" işlemleri halleder misin eve gidelim artık " dedim bugünlük bu kadar kaos yeterdi. kafasını sallayıp odadan çıktı kucağımdaki masum bebeğe döndü bakışlarım minik burnu, aralanmış dudakları, kapalı gözleri ve kısa saçları.

saçları kısa olmasına rağmen çok fazlaydı midem bu yüzden yanıyordu, gözlerim gidiyordu ama alini tekrar götüreceklermiş gibi korkuyordum. kapı çaldığın da doktorumuz ve arkasında aslan içeri girdi.

" Nehircim nasılsın ağrın var mı" dedi çiğdem hanım

" ağrım yok, sadece gitmek istiyorum"

" bu imkansız, sabahı beklemeniz gerekiyor "

"hemşireniz az önce alini benden habersiz alıp sarılık testine götürmüş" dedim alini daha kucağımdan bırakmamıştım bile.

" peki ben aslan beyle konuştum işlemlerinizi hallettik ama alini son kontroller için almamız gerekiyor."

" çiğdem hanım çok test yapıldı zararlı değil mi" dedim valizleri pek açmamıştık sadece alinin isimli tulumu benim pijamalarımı aldığımız için hemen aslan onları aldı. hastane odasına organizasyon ayarlatmamıştım çünkü gerek yoktu bu yüzden fotoğraf çekimi de olmamıştı kızımın ilk fotoğraflarını daha anlamlı bir yerde çektirecektim.

" sen iyisin demi " dedi aslan yanıma gelince kafamı salladım alinin son kontrollerinde yanından asla ayrılmadım. çiğdem hanım bana nasıl emzireceğimi her şeyi detaylı anlatınca gönderdi.

yazarın ağzından

alp ve alinin eve alışma süreçleri, nehir ve aslanın uykusuz geceleri devam ediyordu.

Berk kaanın elinden kurtulmuş nehir ve aslanın peşinde dolaşmaya başlamıştı. Geceleri onları dikizliyor nereye gidiyorsa peşinden gidiyordu.

Alin yine uyanmıştı nehir sabahtan beri ayaktaydı, alini kucağına alıp sallamaya başladı odanın aynasından, camdan bir yansıma gördü, tanıdığı bir yüzdü.

nehirin ağzından

gördüğüm yüzle hiç görmemiş gibi alini sallamaya devam ettim. Yavaş adımlarla yatak odasına ilerledim, aslanı uyandırmaya başladım.

" aslan kalk! Berk burda " dedim hemen gözlerini açmıştı.

"Ne? Nerde" dedi hemen kalkıp etrafa baktı.

" ben bebek odasının aynasından gördüm camdan bize bakıyordu, aline birşey yapmaz demi" dedim alini yatağın yanında ki beşiğe yatırdım.

" sen burda alinin başında bekle ben bakıp geleceğim" dedi kafamı salladım beşiğin başından ayrılamıyordum arkamda bir ses duyunca oraya döndüm yatak odasının balkonu vardı ve onun kapısı kilitli değildi.

Berki elin de silahla görünce dondum kaldım.

" hayır sakın berk yapma"

" benim yerime o çürük çarık aslanı seçtin şimdi çek cezanı" ve tetiği çekti hissettiğim acıyla yere yığıldım gözlerim giderken berkin beşiğe eğilip alini aldığını gördüm. Bağırıp aslanı çağırmak istedim ama o gücü kendimde bulamadım.

Berk gittiğinde aslan geldi beni yerde kanlar içinde bulup alini beşiğinde bulamayınca neye uğrayacağını şaşırdı.

" a- aslan" aslan hemen bana döndü yanıma gelip elimi tuttu

" söyle sevgilim"

" alini aldı onu bul"...