(SUNANIN ANLATIMIYLA)

Sınıftan çıktıktan sonra hızla merdivenleri yukarı çıkıp tavan arasına girdim. Yalnız kalmaya ihtiyacım vardı ve burası hem sessiz hemde karanlıktı.

Kulağıma kulaklığımı takıp bu sefer

Anlat baba

Şarkısını dinliyordum

~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nası anlatayım baba içimi dolduran dertleri

Söylesene para dediğin 3 kuruş benden değerlimi

Hayır öyleyse madem bizde yolumuzu çizelim

Bi gün bu evden gitsem gitme diye kolumdan çeker misin?

Bi kere aradığında deki özledimde aradım evlat

Emin ol senden daha sıcak baba yattığım çekyat

Cüzdanıma para koymak yerine sevgi koysan

Emin ol kan çanağı gözlerim uykuya doyar

Elin adamı beni övmekten yıllardır usanmadı

Ben bi kere oğlum diye sarılmanı beklemekten usandım

Hadi indir kalkanı bi kere gülümse çok mu zor

Nolacak tokatın ateş gibi anca bi sigara yaktırıyor

On sekiz yılı boşver benim yaşımdayken baba oldun

Beni anlayacak senken sırt çevirmeyimi çözüm buldun

Borç dediğin dertse bi çok arkadaşım yetim kalmıştı

Biraz sevgin olsaydı sen yaşarken yetim kalmazdım

Kimileri var şarkılar yapıyor cennetteki babalarına

Gel sarıl adam değilim cenneti indirmezsem ayaklarına

Benden adam olmaz diyosun ama diplomamla gelicem

Yıllardır takdir etmediğin oğluna okul mu takdir vericek

Dört duvar arasında 4 kişilik aile bak hayallere

Ne güzel demi baba daha sığdıramadık bile resimlere

Olsun belki bir gün olur o zaman olur muyum buralarda

Hadi gel dertlerime eşlik et bi masal anlat baba

Bana bir masal anlat baba içinde tüm oyunlarım

Kurtlar kuzu olsun şekerle bal

Baba bir masal anlat bana

İçinde tüm sevdiklerim

İçinde istanbul olsun

Baba bak bu masalım güzelmi

Bir yanlışım olduğunda gözlerinle süzerdin

Belli etmesem de her şeyden özeldin

Değer verdiğin şişenin kafası annemden güzel mi

Ben özendim mutluluğa beceremedim düştüm baba

Bu gece kaleme aldığım en sade düşsün

Ne yaptım da daha doğmadan gözlerinden düştüm

Beş kuruşluk sevgi ver ya sen de üstü

İstemedim senden pahalı değerli hediyeler

İnsanoğlu tapar hep bir parça umut getirene

Baba üzgünüm şarkımı bir son getiremem

Anlatacak bir ton şey var sığmaz oldu gecelere

Ben beceremem mutluluğu ayaklarım tutmuyor

Bunca yıldır yanımdayken sensizliği kutluyorum

Susmuyor bu çocuk bak hep insanlar rahatsız

Rüyamda seni anımsadım etraf oldu Karanlık

Ve şimdi soruyorum huzur geri gelir mi?

Ben de dört duvar arası bir hayli delirdim

Ve serindi yazın ortasında dahi soğukluğun

Utanır oldum artık baba kazan biraz sorumluluk

Bana bir masal anlat baba

İçinde tüm oyunlarım kurtlar kuzu olsun şekerle bal

Baba bir masal anlat bana

İçinde tüm sevdiklerim

İçinde istanbul olsun

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Şarkı bitmişti. Sağ gözümden bir damla akıp çenenden elime düşmüştü.

Ben babadan yana çok yaralı bir kızdım.

Ben hiçbir zaman babasının prensesi olan bir kız olmadım.

Yada saçımı tarıyıp beni öpen koklayan, koruyan bir babamda olmadı.

Hani kızların ilk aşkları babalarıdırya, benim babam ise benim ilk korkum olmuştu.

Kimseye göstermediğim tarafım , duygusuz, hatta sözde taşkalpliydim ben.

Gülmeyen, ağamayan sadece sinirlenen, sevmek nedir bilmeyen

Oysa ben hiç sevilmedimki sevgiyi nasıl bileyim ne olduğunu.

Benim hiç çocukluğum olmadı, babam benim elimden tutup beni okula götürmedi, sırtım ağırmasın diye çantamı taşımadı.

Hani bir söz vardır

Çocukluğumu yaktılar benim, alevlerin gençliğime kadar sıçradı.

Bu söz çok anlamlı ve derin bir sözdü, yaşamayan anlamazdı.

Annem, yani üvey annem.

Onu çok severdim annemi benim o nekadar kan bağımız olmasada.

Babam, belkide üvey babam annemi asmıştı.

Evet bunu görmüştüm, kendi gözlerimle astığını görmüştüm.

Annemin yemeğine uyku ilacı katıp annemi asmıştı,

İntahar süsü vermek için.

Kapının aralığından görmüştüm annemin, ipin ucundaki asılı bedenini.

Babam, kapıyı açıp bana baktı ve sırıttı.

"sonunun böyle olmasını istemiyorsan susacaksın" dedi o zamanlar 6 yaşındaydım çok küçüktüm ve korkuyordum o odada ne kadar kaldım bilmiyorum

Ama annemin bedeni hala ipte asılıyordu.

Abim, gelip annemi indirmişti, o gün bir söz verdim anneme, bunu ona yapan adamı kendi ellerimle ben asacaktım.

İstesem giderdim polise adam öldürme, adam yaralama, uyuşturucu, gasp, kadın, çocuk ticareti, kumar, taciz, tecavüz...

Adam pisliğin tekiydi elimde kanıt vardı, delillerle.

Ama ben onun cazasını kendim vericem, kendi ellerimde ölecek, ikisinde hem abim hemde babam.

Annemin intakımı alacağım, aynı zamanda çocukluğumun intikamını alacağım.

Ben düşünceler dalmışken Kolumda bir el hissedince irkildim ve otarafa baktım.

Boraydı,neden gelmişti? Ve burayı nasıl bulmuştu? Sıraların altına girmiştim.

"iyimisin" dedi bana hitaben

O zaman yeni farketmiştim ağladığımı elimle yüzü sildim, ondan ağladığımı saklayacak deyildim kaçkere omzunda ağlamıştım.

"iyim" dedim derin bir nefes alarak.

"neden ağladın?"

Sustum. Konuşmak istemiyordum sadece yalnız kalmak, müzik dinlemek istiyordum.

"aras baba ardı beni seni aramış ama açmamışsın."

Tekefonuma baktım kapanmıştı. Şarjı bitti sanırım.

"şarjım bitmiş, ne dedi sana?"

"hastane olayını anlattı"

Kafamı ona çevirdim

"o nasıl biliyormuş? Nasıl öğrenmiş?"

"baban yani üvey baban aramış olayı anlatmış, birdaha karşımıza çıkmasın ve DNA testi pozitif çıkmış, gerçek ailen numaranı almış ama sana ulaşamamışkar, biyolojik baban aramış üvey babanı oda aras babayı aramıl oda beni aradı, biyolojik ailen seninle konuşmak istiyormuş."

"söyle Aras babaya ben istemiyorum yeni aile, benim bir ailem var o da çukur, oradaki çocuklar bana aile oluyor yeni bir aileye gerek yok."

"Aras baba da böyle demiş, ama biyolojik baban eyer bizimle gelmesse polisle gider alırız demiş"

"gelsin alsınlar göreyim" dedim sıranın altından yavaşça çıkıp merdivenleri indim. Lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım ve sınıfa döndüm sınıf boştu pirize telefonunu taktım.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın