"Ah kalbim ben senden çok çektim söyle nedir bu halin valla sen delisin delisin"

Kendini sarkinin dizelerine kaptirarak şarkı söylüyordu. Bir yandan da ıslak saçlarını tarıyordu.

"Olmaz ki böyle çarpılmaz ki çıldırmışsın sanki valla sen de-"

"NEHİR!"

Şarkısını ikizinin seslenişi ile yarıda kesmişti.Adımlarını yan odasında bulunan kardeşine doğru attı.Kardeşinin odasına geldiğinde Mete'yi yatağında yatar bir pozisyonda gördü.Elinde telefonuyla 'Kesin yine basketbol ile ilgili video izliyor' diye düşündü.

"Ne var Mete?" dedi bıkkınlıkla.

"Biraz sessiz ol.Video izliyorum görmüyor musun?" Mete'nin bu tavrı Nehir'i güldürmüştü.

Nehir sahte bir şaşırma ile ellerini beline koydu.

"Allah allah ne izliyorsun ki?"

Mete yatağında oturur pozisyona geçti ve telefon ekranını ikizi Nehir'e göstererek:

"Basketbol ile ilgili, sen anlamazsın Nehir."

"Sen anlamazsın Nehir."

Nehir bu senaryoyu defalarca yaşadığı için kardeşi ile aynı cümleyi aynı anda söylemişti.Mete kardeşinin bu tavrına sinir olmuştu. Onun aksine Nehir,kardeşinin surat ifadesine kahkaha atacak gibi duruyordu. Nehir gülümseyerek kardeşine yanıt verdi.

"Kulaklığınızı alıp izleyebilirsiniz Mete bey."

"Ya da sen şarkını biraz sessiz söyleyebilirsin değil mi kardeşim?"

Nehir bir yandan saçını taramaya kaldığı yerden devam etti.

"Kulaklığım bozuldu demiyorsun da bana tavsiye veriyorsun Mete."

Mete sanki yakalanmış gibi surat ifadesi değişti ve kafasıyla onaylamadı. "Saçmalama istersen."

"Her neyse Mete ben gidiyorum.Gördüğün gibi saçımla uğraşıyorum.Yarım kalan da bir şarkım var." gülerek dedi ve "Müsade edersen tabii." diyerekte ekledi Nehir.

Mete sırtını Nehir'e dönük bir şekilde yatağa yattı.

"Çıkarken kapıyı kapat." dedi. Nehir şarkısına kaldığı yerden devam etti. "Delisin delisin." Fakat çıkarken bikerek kapıyı kapatmamıştı.

"NEHİİR!"

Nehir gülerek odasına geçti ve kapısını kapattı.Şarkı eşliğinde saçıyla ilgilenmeye devam etti.