02/12/2006 Trabzon /Sürmene

"Baba ne zaman gideceğiz?" dedi Alkım etrafa korkulu bakışlarını atarken. Babası ve Alp amcası halatlarla bağlanmış karşısında duruyordu. Alkım bağlı değildi ama yolda edilen eteş sesleri vüdunda ki kaslar gerilmiş felç olmuştu. Şuanda birisi kaldırsa yardımı ile ayakta dururdu. Kahverengi uzun saçları kesilmiş yüzü gözü yara bere içinde yeşil gözleri yaşlı babasına bakıyordu. Yolda iki defa vurulmuş olan Akif şehid olacağını baştan beri hissediyordu ama kızı için dayanmalıydı.

İçeri bir terörsit girdi. "komutanım sizi çıkarmaya çalışacağım. Bir süre dayanın"

"reis sen misin?"

"benim komutanım"

"neredeydin sen Reis, her yerde seni aradık oğlum?"

"sonra komutanım. Sonra" diyemedi ailem terörist diye. Diyemedi ailemi kendi ellerim ile öldürdüm. Reisin gözleri çimen yeşili gözlere ilişti. Dolu gözlerle askere korkarak bakıyordu. "korkma benden alkım"

"siz babamlayı kaçıydınız. Ben babamın meleğiyim ,kuytayıyım dimi baba?". Akif kızının gözlerine sanki son bakışlarıymış gibi derin bir şekilde baktı

"kurtarır ya. O benim meleğim " . Alp eli karnının sol tarafında duruyor baba-kıza bakıyordu. Şuanda yanında oğullarını istemişti. Çıkamayacağını biliyordu buradan . Son kez o iki çift göze bakmak istedi. Karısının neşeli halini görmek istedi. Akif ise kızını bırakmak istemedi. Biliyoru ki ondan başkası Alkımına bakmayacaktı. Karısını severek evlenmesede çekmişti bütün kahrını. İki kızı olmuştu. Alya ve Alkım.

Anasına güvenerek yumacaktı gözlerini. Alkıma düşkünlüğünü biliyordu. Her şeyden uzak ona yakın olsun isterdi. Herkesin lafını ağzına tıkan ailesine kötü söz ettirmeyen birisiydi Deli Asiye.

"baba?" dedi Alkım "acıktım" . Elini karnına koydu ve ovalamaya başladı "evden çıkayken annem pişi yapmıştı. Sana saklamıştım ama bulup abyama veydi" . Üzgünce kafasını eğdi. Babası görevden dönünce ona verecekti sakladığı pişileri. Ama ablası ve annesi yine izin vermemişti.

"dayan kızım. Çıkarız Allahın izni ile" dedi Alp acı ile inlerken. Vurulduğunu kimse görmemişti. Alkıma gelecek olan kurşunu görmüş Alkıma siper olmuştu. Reis son kez yeşillere baktı ve hızlıca çıktı mağaradan.

"iyi misin Alp?" dedi Akif dönebildiği kadar . Alp kafası ile onayladı. İkiside Alkım için dayanacaklardı. O sırada içeri havar ile bir kaç terörist girdi.Hepsinin yüzünde pis bir sırıtış belli olmuştu. Alp ve Akifin kollarından tutup ayağa kaldırdılar.

"babamı bıyakın" diyip Alkım bir tersöristin elini ısırdı.Akifin dudaklarında buruk ve yorgun olduğu belli olan bir tebessüm yerleşti. Yaka paça mağaradan çıkarıldılar. Alkımı elinde tutan Reisti. Alkımın arkasına bir terörsit ve Akiflerin arkasına eli silahlı havar geçti.

"kızının önünde gebermek nasıl bir travma olur sence Yüzbaşı Akif?" dedi Havar alayla.

"siktiğimin çocuğu. Sakın aklından bile geçirme" diye kükredi Akif. Kızına bu görüntüyü görmesini istemezdi.

"pekala.Bakalım kızımız kimi seçecek. Pişt güzel kız. Söyle bakalım. Baban mı yoksa Alp amcan mı?" dedi havar. Akif ve Alp dehşetle baktı Havara

"beni öydüyün" dedi Alkım titrek bir sesle. Herkesi es geçip küçük yaşı ve bedenine rağmen kendini feda etmişti.

"üzgünüm ama maaselef c şıkkı yoktu ,güzellik son kez bir şey diyecek misin?" . Alkım göz yaşları akarak gözleri kapanmak üzere olan babasına baktı.

"ben vuyucam" dedi Alkım. Havar güldü. Akif üse tebessüm etti. Demek ki kızı hatırlıyordu . Akif Alkıma 'türk askeri asla düşmanın silahı ile şehit olmaz kızım' demişti. Reis kendi silahını Alkıma verdi. Eline gelen büyük silaha korkulu gözlerle baktı. Dudaklarını korku ile dişledi , babasının öğrettiği kadarı ile silahı kaldırdı ve babasına tuttu. Reis ise başka bir silahı Alpe tuttu.

Havada iki el ateş sesi duyuldu ve Bomba sesi. Alkımı kucağına alıp koşarak çukura atlayan Reisten sonra iki bomba ile yer sallandı ve gök gürledi aynı anda.

Alkımın çığlığı yeri göğü inletti. O çığlık bir çok şeyi barındırıyordı. Bir kız çocuğunun acısı,yokluğu,hüznü ve pişmanlığı.

"bir şey yok geçti" dedi Alkımın kulağına. Halbu ki o seçim anı kulağına kazınmıştı çoktan. Asıl şimdi başlıyordu Alkımın acı dolu hayatı. Geçmişi onun önüne engeller koyacaktı.

Reis kucağında Alkım ile çıktı çukurdan. Alkım gördüğü görüntü ile midesi bulandı ve kusmaya başladı. Her yerde kollar,bacaklar ve kafalar vardı. Her vücud farklı yerlere savrulmuştu.

Reis gözleri dolu şekilde baktı gökyüzüne yükselen dumana ve yerde yatan bedenlere. Az ötede kolu ve bacağı olmayan babasını gördü Alkım.

"baba" diye bağırdı . On doğru koşacakken bacaklarında hissizlikle düştü yere. Gidemedi babasına. Kaldı öyle tek başına orada. Boynundaki iki künyeye ilerledi eli. Babası ve Alp amcası vermişti ona ve 'doğru zamanda bunu oğullarıma ver' diyen Alp amcası ile 'bu künye senim engellerini kaldırsın,her baktığında güç al kızım'. Alkım öyle bir güç alacaktı hiç bir engel onu yolundan çevirmeyecekti.

Televizyonlara yansıyacak haberlerde bazılarının asla unutamayacağı ama bazılarının dönüm noktası olacak o haber yayınlanacaktı

"Şehit Yüzbaşı AKİF ŞAFAK ve Yüzbaşı ALP KORKMAZ bombalı saldırıda şehit düşmüştür. Ailelerine baş sağlığı türkiyemizide VATAN SAĞOLSUN..."