=Verda

***

Duyduğum cümleler ile duvarakitlenmişti gözlerim. Benim annem çiçek değildi. Dehliz abim değildi. Benim asıl annem gitmişti. Belki de başka hayat kurmuştu.

" Verda iyi misin? " Dedi yanımda ki emre abi.

" E-evet devam et" Dedim zar zor.

" Çiçeğin yaptığı şeylerden haberimiz yoktu. Dehlizin de. Ben çiçekle evlendiğim de yanında 10 yaşında dehliz ve seninle aynı zamanda doğan melis vardı" Dedi ve gözlerime bakarak devam etti.

"Annen doğumdan sonra beni bırakmış ama yalan söyleyerek. Bana senin öldüğünün haberi verilmişti. Aslında seni ve melisi değiştirmiş. Öyle gitmiş. Melis kızım zannediyordum. Her şeyini yaptım, babalık yaptım. Ama bir süre sonra başka şekilde davranmaya başladı. Dehliz de sürekli bizi aşağlardı. Biliyordum zaten oğlum olmadığını" Dedi ve derin bir nefes verdi. Sol gözünden akan yaşı sildi.

Gözlerimden yaşlar boşalıyor yanımdaki viranın tşörtünü avucuma almış sıkıyordum.

Kendimi kasmaktan vücudum titremeye başlamıştı " Bize bir mektup geldi. Annenden. Mektupta melisin kızımız olmadığını, başka bir kızla yani seninle karıştırdığını söyledi. Hastaneye geldiğimizde melisin gerçekten kızımız olmadığını öğrendik. Orda çıkan kavga aslında üvey annen ile çiçeğin yaptığı bir oyundu" Dediğinde sarsıldım. Gözlerimi kapatıp açtım.

"Sana kötü hisseddirecek bizim ile bağını koparttıracaktı. Ben ne kadar seni istesem de çiçek melisi bırakmak istemedi. Seni hep uzaktan takip ettim kızım. Her zaman arkanda oldum. Üvey annen, çiçek ve gerçek annen eskiden arkadaşlar. Birbirlerine kin beslemişler ve senin hayatınla oynamışlar. Bunu yeni öğrendik. Çiçek ve dehliz şuan hapiste. Melis ve üvey ailen öldü zaten .Gerçek annen ise meçul" Dedi ve sustu.

Başım dönüyor ve midem bulanıyordu. Böyle bir gerçek olduğunu düşünmemiştim.

" Biz çıkalım. Yarın bize gel veya biz gelelim kızım. Çünkü ben önemsiz kişiler yüzünden kızımı geride bırakmam" Dedi ve gitti.

Kapı sesi ile " Güzelim" Dedi viran yüzümü avuçlayarak. Görkem şuanda sessizce açtığım videoyu izliyordu.

Dudadaklarım titremeye başladı. Viranın zifiri karanlık gözlerine sabitlendi mavi haralerim" Niye benim başıma geliyor bunlar. Niye hep ben acı çekmek zorundayım" Diye bağırdım sonunda.

Kapı açıldı ve içeri Oğuzlar girdi" Görkemi al velda" Dedi viran.

Ellerim titremeye başladı. " Niye ben" Diye bağırdım

Virandan

Verda ayağa kalktı ve ellerini saçlarına geçirdi " Niye benim hayatım bu.. Tam her şey düzeldi derken niye her şeyim alt üst oluyor. Yalvarırım bir şey de " Dedi bir anda ayaklarıma kapanarak.

" Verda " Dedim yere çökerek

Benimde gözlerim dolmuştı " Niye" Dedi titrek bir sesle bağırarak.

Bir anda ağzından ve burnundan kan gelmeye başladı. " Verda" Dedim bağırarak.

Hemen kucağıma aldım" Görkem size emanet " Dedim ve koşarak arabaya bindim.

Lara hemen verda ya bakmaya başladı " Be-beyin kanaması geçiriyor olabilir. Her şey olabilir " Dedi verdaya bakarak

Son hızla hastaneye sürdüm. Hiç kimseyi affetmeyecektim. Çiçek orospusunuda, gerçek annesini de öldürecektim.

Hastaneye gelince hemen inip" Sedye " Diye bağırdım. Verdayı kucağıma aldım ve gelen sedeyeye yatırdum. Lara ağlayarak olanları söylüyordu.

Acill ameliya aldılar. Ben ise hissizce çöktüm yere. Sırtımı soğuk duvara, ayaklarımı yere uzattım.

Ben ailemi koruyamıyordum. Sahip çıkamıyordum.

Bir anda " Kizum nerde" Diye gelen anneme ilişti gözlerim. Çoktan ağlamaya başlamıştı. Gözleri yerde olan ben ve kızarık gözlerime baktı.

" Oğlum" Dedi yanıma gelerek " Ne oldi kizuma? "

" Bilmiyorum " Dedim kafamı ellerimin arasına alarak.

Annemin ve laranın ağlamaları, sinan ve babamın onları sakinleştirmeye çalışmaları.

" Susun" Diye bağırdım. Kafam kaldırmıyordu. Tek verdanın sesi iyi gelirdi bana. Onun sesi baş ağrımı giderirdi.

Lütfen bir şey olmasın lütfen.

3 saat sonra

Açılan kapı ile hemen ayağa kalktım" Karım nasıl? "

" Verda hanım beyin kanaması geçirdi maalesef. Ama burundan ve ağzıdan kan atımı olduğu için zorlamadı. Şuanda yoğun bakıma alacağız. Bir hafta boyunca bedenin yorgunluğu atması için" Dedi ve gitti.

Derin bir nefes verdim.

Kapının ardından verdam çıktı ve yoğun bakıma konuldu.

Cama elimi koyup gözlerim dolu kablolarla bağlı sultanıma baktım.

Tek iyi şey her gerçek ortaya çıkmış sadece yüzleşmek ve kabullenmek kalmıştı. Belki zorlu bir süreç olacaktı ama ben varken sultanımın tek göz yaşı akmayacaktı.

Cama alnımı yasladım ve gözlerimi kapattım. Umarım her şey yine desem de yine ve yine iyi olur.

                             ***

Yarın hem final bölümü hemde görkem kitababının ilk bölümü gelecek.

Bu bölüm biraz, hatta fazla kısa oldu. Final bölümü 3000 kelime olacak. İki bölüm attığım için uzun tutmadım. Umarım beğenmişsinizdir. Hepinize iyi geceler çaklıtlarım "😍🥰😘