Hayat hep boş geldi bana ne cümleler ne kelimeler nede satırlar anlamlı geldi. Ben hep olusuzu düşündüm hep yanlışı kendimde aradım çünki ben buydum ben gamzeyim yaşadağım bütün acılara rağmen dimdik ayakta duran gamzeyim ben önümde çok engel vardı birsürü düşmanım oldu ama aldırış etmedim sizde etmeyin kendinize yazık edersiniz

O gün gelmiş çatmıştı bile bu gün beni istemeye geliyorlardı ben daha evleneceğim adamın yüzünü göremeden beni istemeye geliyorlardı neydi bu şaka falan mı hayır bu sadece gerçeklerdi adam benle yaşıtmı yada adam iyi birimi asla bilmiyorum ama biliyordum ki asla kendimi ezdirmeyeceğim. Saatler su gibi akıp geçerken aklım o zaman da değildi sanki. Anlamıyordum ne istiyorlardı benden ne yaptımda böyle davranıylardı ne günah işledimde bunları yaşıyordum

Saat tam 20:00 dı misafirlerin gelmesi çokta uzun deyildi babam karşımda kötü bakışlarıyla bana bakıyordu

"Sakın beni rezil edeyim deme o bacaklarını kırarım senin"

Dudağımın kenarı kıvrıldı hüzünle ne anlatıtordu benden ne istiyordu anlamıyordum ama onun benş sevmediğine adım kadar emindim babam beni doğduğumdan beri sevmemişti ama ben içimde ona küçük bir yer verdim belki bir gün orayı sular sonra tohum eker çiçek açtırır diye bekldim ama beklemeler ı'm boşunaydı o beni hiç bir zaman sevmemişti belkide ben kafamda kurmuştum...

Dakikalar sonra zil çaldı kalp atışım hızlandı korkuyor muydum hayır sadecesadece daha kötü olacağını hissediyordum

Yavaşca kapıya yürüdüm ve naif el hareketleriyle kapının kolunu indirdim.

Karşımda elinde büyük bir gül buketi ve çikolatası olan biri vardı tahminimce benle yaşıt yada benden 2 3 yaş büyüksün bu biraz içimi rahatlatmıştı

"Buyrun içeri geçin lütfen" Dedim en yorgun ve bitmiş sesimle. Yavaşca elindeki buketi ve çikolatayı aldım ve içeri girenleri selamladım

"Tekrar hoş geldiniz"

"Hoşbulduk hanım kızım" Dedi naif bir kadın sesi

Acaba beni gerçekten seviceklermiydi koşulsuz şartsız hiç bir engel olmadın beni bağrına basıcaklarmıydı hiç sanmam ben bu yaşıma kadar anne kokusu almamıştım annemi ben ben öldürmüştüm. İşte bu yüzden babam benden nefret ederdi anladım onu belkide hayatını altüst ettim belki canından çok sevdiğini aldım ama bu hayatı ben seçmemişdim.

Bütün herkezin elini öptükden sonra koltuğa oturdun

"Ee kzım sen ne iş yapıyorsun bakalım baban okudu demişti" Dedi tonton teyze sanırım o aile büyüdü

"Ben savcıyım teyzecim"

"Ay ne güzel hanım kızım maşşallah Allah nazarlardan korusun"

Cevabına sahte bir tebessüm ile karşılık verdim bir kaç dakika daha oturdukdan sonra ayağa kalktım ve o soruyu sordum

"Kahvelerinizi nasıl içersiniz"

"Kızım sen hepimize sade yap"

Dedi tonton kadın

Yavaşca mutfağa doğru yürüdüm ve dolaptan kahveyi çıkarıp cezvenin içine bir kaç kaşık doldurdum üzerine sayımız kadar fincan su ekleyip ocağa bıraktım. Bir kaç dakika sonra kahve kaynamıştı cezveyi ocaktan aldım ve kahveyi cezvelere doldurdum. Hepsini bir tepsiye koydum ve salona doğru yürüdüm. İlk başta kocam olacak kişiye yürüdüm ve bu sırada biraz yüzünü inceledim

Siyah saçları köyü kahve gözleri ve keskin yüz hatları vardı. Gereğinden fazla baktığımı anlayınca yavaşca olduğum yerden doğruldum ve diyerlerinede kahvelerini verdim. Tepsiyi kucağıma alıp aynı yerime oturdum

Babası olduğunu düşündüğüm adam kahvesinden bir kaç yudum aldıkdan sonra asıl korktuğum noktaya geldi

"Sebebi ziyaretimiz malum" Biraz duraksadı ve devam etti

"Allahın emri peygamberin kavliyle kızınız gamzeyi oğlumuz Altay'a istiyoruz"

Demek ismi Altay dı oda benim ismimi yeni duymuş olacak ki biraz şaşırdı ama tebessüm etti. Yani bence öyle oldu çünki keski yüz hatları duygularını ayrıştırmamı zorlaştırıyordu

Babam dünden razı bir tavırla

"E verdik gitti"

Hah hayat zaten onun için çocuk oyuncağı kimse gamzeyi düşünmez kimse gamzeyi varlığınk hisetmez. Söylesenize bana benim ben burdayım! Diye haykırmam mı gerekiyor bende bu dünyadayım benimde duygularım benim de fikirlerim var diye avaz avaz bağırmam mı gerekiyor

Bu hayat gamzeden ne istiyor benden ne istiyor bu hayat

**********

Bu gün cumartesiydi babam para çabuk gelsin diye düğünü bir hafta sonra yapalım demişti ve bir haftanın dolmasına son 24 saat vardı bu bir hafta boyunca işe gitmedim kimseyle görüşmedim istemedim insanlarla muhattap olmak zaten insanlar gerçek bile deil ki hepsi sahte halam hep

"Kendinden başka kimseye güvenme" Derdi doğrı da demiş kendim den başka kimseye güvenmedim ben çünkü bütün güvendiğim insanlar arkamdan bıçakladı beni....

1 GÜN SONRA

ahh o illet gün gelip çatmıştı istemediğim aşık olmadığım bir adamla evlenecektim şaka gibi deyilmi. Aslında bakarsanız arada bu duruma gülüyorum zaten anca benim başıma gelebilir böyle şeyler

Aşağıdan babamın nefret dolu sesi geldi

"Gamze yürü artık hadi! "

"Geldimm! "

Kapımı açtım ve merdivenlerden inmeye başladım aşağıda babam, Altay, altayın babası murat amca ve altayın annesi münesser teyze vardı babaannesi nerde bilmiyordum sanırıö düğün salonundaydı

Aşağı indiğimde Altay sertçe yutkundu gözlerinden hayranlık akıyordu

"Maşşallah gelinime tüh tüh tüh"

Yüzüme münesser teyze tarafından tükürükle abdest aldıkdan sonra yavaş adımlarla Altay'a ilerledim ve bana uzattığı koluna girdim

Birbirimizle doğru düzgün bir konuşmamız olmamışdı onun hakkında hiç bir şey bilmiyordum

Önümüzdeki arabaya binmeye koyulduk Altay benden önce davranıp kapımı açtı. Bende tebessüm ettim ve arabanın içine girdim

Gelinliğin çok abartı deildi çünkü sadece nikah kıyılacaktı saten kumaş yırtmaçlı ve tütülü bir elbise giymiştim oturduğumda yırtmacım derinleşiyordu

Altay arabaya bindi ve gözleri bacağıma takıldı az önceki gibi sertçe yutkundu sanki kendini zor tutuyırmuş gibiydi

Tekrar önüne döndü ve yolu takip etti. Camdan dışarıyı seyrederken bacağımın üstünde sıcak bir el hissettim bu sıcaklık fazlaydı. Kafamı yavaşça o tarafa çevirdim Altay benim bacağımı okşuyordu hemde çıplak bacağımı. Ama şöyle birşey vardı ben bundan rahatsızlım duymuyordum......

Yeni bölimmmm okumalısınızz🍬🎃🍁