Selammm. Nasılsınız? Beni sorarsanız iyi. Günüm güzel geçti yani mutsuz olmam için bir sebep yok. Size yeni bir bölümle de gelince ee keyfim yerinde. Umarım beğenerek okursunuz.

Arabayla giderken kafam koltuğun arka kısmında kaldığı için pek de görünmüyordu yüzüm. Bende bu sebeple yolları inceliyordum.

Aslında şuan da adamın on kere pertini çıkarmıştım. Ama bunu kimin neden yaptığını merak ediyordum.

Araba yavaşlamaya başladığında gözlerimi tekrar kapadım. Adam arabadan çıkıp beni kucağına aldı. Köpek.

Bende sanki yeni uyanıyormuş gibi yapıp gözlerimi araladım. Adam yalandan mırıltılarımı duymuş olacak ki bana baktı.

Sanki çok normalmiş gibi bir de gülümsedi.

Üstümde bir telaşın olmadığını görünce kaşları çatıldı.

-Korkmuyor gibisin?

-Öyle

-Neden?

-Korkmam için birşey yok ortada senden korkmamı mı bekliyorsun?

-Evet

-Bence rüyanda bile göremezsin

-Kes sesini

Sinirli konuşmasıyla alayla sırıttım sanki kucakta taşınmak da hiç sorunum değil de sanki ayaklarımın yorulmaması beni mutlu ediyormuş gibiydim.

Beni bir depoya getirdi kapı şifre ile açılıyordu. Beni kaçıran kişinin bu kadar salak olması zaten ayrı bir dertti. Deponun kapısının şifresini gördüm bile.

Benimle birlikte içeri girdi ve bir sandalyeye bağladı.

-Kucağında taşıyıp yormadığın için sağol.

-Sen dayak istiyorsun herhalde.

-Şartlar bu şekildeyken sen bana dayak atabilirsin ama ikimiz de eşit olduğunda seni tek elimle geberteceğimi biliyorsun.

Evet biliyorum veya yok öyle birşey demedi ama burnundan soluması beni gülümseten bir cevaptı.

-Belli ki sen senden isteneni yapıyorsun ama bu buradan çıkınca seni öldürmeyeceğim anlamına gelmiyor. Her neyse sonuç olarak burada size yardım edip benim kaçırılmamda parmağı olan herkes ölecek. Söyle de patronun gelsin.

Söylediklerimden sonra gerçekten şaşkın bakıyordu bu da tahminlerimin doğru olduğunu açıkça ifade ediyordu.

Birşey söylemeden yanımdan uzaklaştı. Sonra karanlık depoda tek başıma kaldım. Evet sıra benim sıramdı. Önce arabada bulup yanıma aldığım cam parçasıyla ellerimi çözdüm sonra da ayaklarımı.

Aslında bunlarla dövüşecektim o kesindi bu yüzden elbisenin eteklerini yırtmak mantıklıydı ama anlayabilirlerdi. Onun yerine uçlarından bacaklarıma belli olmayacak şekilde bağladım.

Sonra da ipleri elime ve ayaklarıma doladım. En baştaki halim gibi görününce arkama yaslandım ve keyifle şu adamları salak olan adamı beklemeye başladım.

*******

Gelen adım sesleri ile eğilen başımı kaldırdım ve dik bir pozisyona geçtim. Ne olursa olsun hep dik duracaktım.

Gelen adam uzun boylu, açık tenli simsiyah gözleri ve ona eş değer saçları olan bir adamdı.

-Sonunda tanışabildik ha.

-Henüz değil

Sırıttı.

-Olduğun yere göre fazla özgüvenlisin.

Ağzından laf almam gerekti.

-Evet, doğru. Ama eğer ellerim bağlı olmasaydı seni kolayca öldürebilirdim. Ondan sonra da çıkıp giderim.

-Bu kadar kolay sanıyorsan yanılıyorsun. Beni geçtin farz edersek dışarıda ki iki adamla, Adam derken dev gibi olanlardan.

Bu sözden sonra sırıttı. Ve konuşmaya devam etti.

-Hadi onları da geçtim diyelim. Sonra kapının şifresi var. Asla çözemeyceğin kadar zor.

İçimden tekrar ettim.

7997267

Sırıtmamak için zor duruyordum.

-Ve birde ellerinde ki ipler var.

Bir anda ayağı kalkıp iplerden kurtuldum. İleri atılıp adamı yere düşürdüm.

-İpleri ve seni saymayı bırak bence.

Elimdeki camı karnına sapladım. Bayılmasın içinde birkaç yumruk attım. Zaten bayıldı hemen.

Ama bununla işim bitmemişti.

Adamın silahını alıp geldiği yöne gidip kapıyı açtım adamlar daha ne olduğunu anlayamadan ikisini de indirdim. Yine de etrafı bir kolaçan edip tekrar adamın olduğu odaya girdim. Sürüyerek adamı kapıya kadar getirdim şifreyi girip kapıdan da çıkardım önümde duran arabaya doğru ilerleyip adamı arabanın bagajına attım.

Telefonunu aldım. Bagajı kapatıp kilitledim. Arabanın sürücü koltuğuna geçip konumu açtım. Arabayı sürmeye başladım.

İşte bu kadar basitti benim için bazı işler. Herkese korkunç gibi gelen olaylar benim yaşamımda hep vardı ve hep olacaktı. Tabii ben istediğim sürece.

Bölüm sonundan tekrar selammm. Umarım beğendiniz. Bölümler kısa mı yoksa yerinde mi. Ne fazla uzatıp sizi bunaltmak istemiyorum ne de fazla kısa bırakmak bence şuan tam yerinde.

Bu arada bölümde dediğim gibi

Ne olursa olsun hep dik durun, duralım.

Sonraki bölüm görüşmek üzere...