Tekrar selamm. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Kitabın ikinci bölümü ile karşınızdayım. Umarım bölümü beğenirsiniz.

Huzur. Beş harf, tek kelime. Benim hayatımda ise bir gelen bir giden şey... Ve şuan huzurluyum. Sabah beş suları, elimde kitabım, sıcacık yatağımın içinde kitap okuyorum. Harikayım.

Tabii aşağıdan gelen sesleri saymazsak. Selin yine bağırıyordu. Kesin bir ayakkabımı daha almaya çalışacaktı.

Daha fazla yatak da durmayıp banyoya gittim. Klasik işleri halledip odaya geldim. Yatağımı toplayıp üstümü giyinmek için giyinme odasına geçtim.

Üstüme beyaz bir bluz geçirip onun üstüne de bir takım giydim. Selinin çenesini dinlememek için direk şirkete geçecektim. Zaten işlerim de vardı. Üzerime bir de kaban geçirip çantamı da aldım. Hazırdım.

Aşağı inip Selinin yanına gittim. Tam da tahmin ettiğim gibi ayakkabılarıma göz dikmişdi.

Geldiğimi görünce direk konuşmaya başladı.

-Yaa kuzen ben bu ayakkabıyı çok beğendim alıyorum bak.

Soru soar gibi bir bana baktı bir ayakkabılara. Onlar en sevdiğimdi. Sevmesem de vermezdim zaten. Cimri olduğumdan değil Selini sevmememden.

Ona doğru ilerledim.

-Hayır Selin bunlar benim ve bugün de ne tesadüf ki bunları giyicem ve sende alamazsın.

Bozulduğunu çok net belli ediyordu ama bananeydi.

-İyi be al senin olsun.

-Zaten benim. Ayrıca ben çıkıyorum seni de bırakayım.

-Ya ben biraz daha kalsam ev çok rahat. Senin de zaten tonlarca adamın var biri gelir alır.

-Birincisi benim adamım değil şirketimde çalışan insanlar ve ikincisi onlar senin uşağın da değil ve benimle geliyorsun. Hadi acelem var.

-Neden bana böyle davranıyorsun?

Ben ona hep böyle davranırım. Saçma sapan sorular soruyordu. Ayrıca onu sevmediğimi de biliyordu.

-Seni sevmiyorum Selin. Dün eğer sarhoş olmasaydın eve bile almazdım. Şükret biraz.

Haklı olduğumu anlayınca çantasını almak için masaya yöneldi. Bende kapıya yöneldim. Peşimden geldiğini hissediyordum. Bozulduğunu da. Ama Selini hiç sevmezdim daha doğrusu ben akrabalarımın hiç birini sevmezdim. Normalde görüşmezdik de sadece Selin benim şirket sahibi olduğumu öğrenince benimle samimi olmaya çalışmıştı o kadar.

Zaten sanki alışveriş merkeziymişim gibi kullanıyordu. Bunu da anlamadığımı zannediyordu. Dün içmesi eve almama sebep olmuştu.

Garajda siyah BMW'yw binip Selin'i eve bıraktım. Hemen şirkete geçtim.

                                 *****

Şirkete gelince herkesin üzerinde bir gerginlik vardı. Biraz garipsedim ama direk odama geçtim. Birkaç dakika sonra asistanım Ebru geldi.

-Evet Ebru bir sorun mu var ?

-Eee şeyy...

-Çekinmene gerek yok şöyle.

-Peki. Babanız bir davet düzenlenmişti hatırlarsınız.

-Evet.

-Orada sizin hakkınızda da birkaç şey söylüyor.

-Videoyu açar mısın?

Ebru videoyu açtı. Ekranda babam olacak şerefsizi gördüğümde bile sinirlendim.

Önce hoşgeldiniz konuşmasını yaptı ardından birşeyler daha geveledi. Konuşmanın bana olan kısmını izlediğimde içten içe şok olmuştum.

Güya şirket onun yardımlarıyla ilerlemiş ve hatta o kurmuştu. Video bitince sinirdim birini gebertebilirdim.

İçimden nefes egzersizleri yaptım.

Benim üzerimde hiçbir emeği olmayan biri söylüyordu bunu. Benim emeklerimi resmen yok etmeye çalışıyordu ve tabii kendini yüceltmeye.

Fakat bilmediği birşey vardı. İlgilenmediği kızı çoktan büyümüştü ve şuan babasını yıkacak güce sahipti.

Bunu belki şuan değil ama yapacağımı bilmesi gerekiyordu. Anlaşılan 15 yıl sonra bir kavuşma sahnesi yaşanacaktı. Tabii buna kavuşma denirse.

Evet bölüm bitti umarım beğenerek okurmuştursunuz. Eğer beğendiyseniz yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın. Yazım hataları ve diğer hatalar için şimdiden özür dilerim.

Bu arada bölüm biraz geç geldi. Kusura bakmayın. Ama bundan sonra böyle gelmeyecek.

Sonraki bölüm görüşürüz...