Hiç kimseyi rüyanda görecek kadar sevme. Çünkü o zaman uyusanda geçmez.

Özdemir Asaf

Hayat süprizlerle dolu bir hediye. Yıllar önce yaşanan olay, bugün gidip o kıza anlatsalar, Ya bir yürüyün gidin der. Hayatta gerçekten anlayamadığımız olaylar yaşana biliyor. Bazen bir saat, bir dakika, bir saniye, bir salise bile kıymete biner.

Yıllar önce yaşanan olay şu: Genç kız istiklal caddesinde elinde kitaplar ve lavinia çiçek buketi, kolunda çanta ve elinde tuttuğu kafa üstü kulaklıklarıyla, hızlı adımlarla akademiye gidiyordu. Yolda ezber yapıyordu çünkü bugün kıdemli hocalarından biri onlara sözlü yapacaktı. Kızın sakarlığından bahsetmişmiydim, sanırım söylemedim. Genç kız hızlı adımlarla yürürken birine çarptı, bir delikanlının omzuna çarptı. Elindekiler yere dağılırken kızın canı çok yanmış olmalı ki dudaklarından "hassiktir" kelimesi döküldü. Omzunu tuttarak, yüzünü buruṣturdu. Siyah güneş gözlüğü takan, siyah saçları olan, siyah kirli sakalı, kaslı hemde çok kaslı, sert yüz hatları olan delikanlıya baktığında kaşlarını çatmış olduğunu fark etti.

Genç kız durumu toparlamak istedi. "Affedersiniz size söylemedim, bu aralar kafam sözlülerde, yani kendime söyledim."diye açıklamada bulunmuştu. Delikanlı, genç kıza, göz ucuyla baktı. "Anladım. Sanırım bir yere yetişmeye çalışıyorsun."demişti. Genç kız hızlıca kafasını aşağı yukarı salladı. Genç kızın merak ettiği bir şey vardı, o güneş gözlüğüyle saklanan gözlerinin rengiydi. "Gitmek istediğin yere ben götürebilirim."diye bir teklifte bulunmuştu delikanlı. Kız ne yapacağını bilmez bir biçimde yere düşen eşyaları topladı. "Neyle gideceğiz?" diye sormuştu genç kız.

Delikanlı da cadde de duran R6 gösterek. "Motorla" diye cevaplamıştı. Genç kızın gözleri parlamıştı çünkü motorlara acayip bir şekilde ilgisi vardı. Kolunda ki saate baktı ve çok geç kaldığını fark etti. "Sana zahmet olmasa, gelirim."diye yanıtlamıştı. Delikanlı, eliyle buyurun der gibi motoru gösterdi. Delikanlının arkasına binip, kollarını beline sardı. Sonra genç kızın telefonu çaldı. Arayan kişi Emremm(Abicik) diye kayıtlıydı. Genç kız çağrıyı hemencecik yanıtladı.

"Efendim Emre?"demişti genç kız. "Lavinia neredesin sen? Hoca yoklama alıyorum."diye uyardı. Kız telaşla "5 dakikaya oradayım."demişti ki Delikanlı ise "7 dakika 30 saniye, 5 salisede orada olursun."diye düzelti. Emre erkek sesi duyunca küplere bindi, sonuçta abi. "Kim lan yanında ki herif?"diye sinirle sordu. Genç kız "Sakin ol abicik. Beyefendi beni akademiye yetiştiriyor."diye sakinleştirmeye başladı. Gerçekten 7 dakika da akademiye varmışlardı. Genç kız motordan inerken, omzunu hareket ettirmemeye çalışıyordu ve bu durum delikanlının gözünden kaçmamıştı. "Omzun hâlâ acıyor mu?"diye sormuştu. Genç kız onu başıyla onaylamıştı. "Oluyor bazen öyle, hatta çıkmış bile olabilir."demişti. Delikanlı sen ciddi misin? der gibi bakıyordu. "İstersen ben takabilirim."diye teklifte bulunmuştu.

Saat mi takıyorsun ne bu rahatlık delikanlı?

"Yok teşekkür ederim, şuan burayı çığlıklarımla ayağa kaldırmak istem-" cümlesini bittiremeden, delikanlı, kızın kolunu yukarı kaldırıp omzunu takmıştı. Genç kız "hassiktir" diye inleyip omzunu tuttu. Birkaç saniye sonra "Acısı geçti mi?"diye sormuştu delikanlı. Meraklı bir sesi vardı. Genç kız yine başıyla onu onaylamıştı. "Çok teşekkür ederim, bir gün bunu telafi etmek isterim."demişti gülümseyerek. "Bak bunu hatırlatırım."diyip gülümsemişti delikanlı. Delikanlı gülümseyince yanaklarında ki çukur belirginleşti.

Genç kız galiba heyecanlanmıştı. Yok yok genç kız ciddi ciddi delikanlının gamzelerini görünce heyecanlanmıştı.

Genç kız "Sevinirim ama ya beni bulamazsanız."dedi telaşla. Delikanlı ise onu aksine çok rahatı. "Ben seni her yerde bulurum ama tedbir olsun diye sende olan bir şeyi bana verebilirsin."diye teklifte bulundu. Genç kız başını salladı. Boynundaki rahmetli annesine ait olan Lavinia çiçek kolyesi ve elinde tuttuğu Lavinia çiçek buketini delikanlıya uzattı. "Beni Lavinia çiçeğinden bulabilirsin ve beni bulduğunda boynumda yine bir Lavinia çiçek kolyesi olacak."dedi ve yine gülümsedi."Lavinia çiçeğine takıntılı mısın?"diye sordu. "Onun gibi bir şey."dedi. "Görüşmek üzere delikanlım." Ah son iki harfi yanlışlıkla ağzından kaçırdı. Delikanlı neşeli bir kahkaha attı. "Görüşmek üzere Genç kızım."dedi. Genç kız heyecanlı ve utanmış bir şekilde koşturarak akademiye girmişti. Delikanlı ise gözlerini kızdan alamıyordu.

Hayran mı kaldı o? Evet o genç pırıl pırıl parlayan gülümsemesine bile hayran kalmıştı.

Burada gerçek acıyı, gerçek korkuyu, gerçek mutluluğu. Aksiyon ve aşk dolu geçecek. Saklanan sırlar, yalanlar ortaya çıkınca neler neler yaşanacak.

Gökten üç elma düşmüş biri anlatana biri dinleyene biri okuyana.