Ben Alina Demir. İzmir'de annem ve babamla yaşıyoruz. Bir de abim Burak var. Kendisi üç yıldır Amerika'da yaşıyor. Bu yıl tercihlerimi yapmıştık. Abim yurt dışına yanına gelmemi istediği için yurt dışı sınavına da hazırlanmıştım fakat Türkiye'de okumak istediğim için ailem de beni desteklediğinden tercihlerimi yapmıştık. Daha açıklanmasında iki gün olduğu için uyuyordum. Sabah telefonumun sürekli çalması yüzünden uyanmıştım. Kaşlarım çatılmıştı. Kim bu ya? Sabah'ın yedisinde arıyor bir de. Bende soruyorum kim olabilir tabii ki de Murat arıyordu. En yakın arkadaşımdı.Küçüklüğümüz birlikte geçmişti. Ailelerimiz de çok yakın arkadaştı.

- Murat sabahın köründe neden arıyorsun? Canını yolda mı buldun tatlı arkadaşım?

- Lan sonuçlar açıklandı. Aynı üniversite gelmiş mi bak diye aradım. Hadi baksana kızım şuna.

- Bağırıp durma başımda bakıyorum. Sana ilk tercihinden Cerrahpaşa mı geldi?

- Ne sandın kızım. Sana ne geldi?

Ellerim titreyerek bakıyordum. Bir yandan da inşallah aynı okul diye dua ediyordum. Bir süre sonra sayfa açılmıştı. Gözlerimi sımsıkı kapattım. İçimden üçe kadar saydım. Murat da arkadan bağırıyordu hala daha bakamadın mı diye? Gözlerimi açtığımda ekranda Cerrahpaşa üniversitesine kabul aldığımı gördüm. Kocaman çığlık attım. İkimizde bu yıl çok çalışmıştık. Kazanmalıydık ve kazandık.

- Muraaaat aynı üniversite.

- Geliyorum. Bunu kutlamalıyız.

Kapatmıştı. Annem ve babam çığlık seslerime evhamlı bir şekilde geldiler.

"Anne kazandım. Muratla aynı üniversite olacak."

Annemlerde beni ve yanımıza gelen Murat'ı tebrik ettiler. Akşama kadar tüm aile birleşti ve bizim orada nerede kalacağımızı ayarlamaya başladılar. Biz mi? Birbirimize gülümseyerek baktık. Muratla farklı üniversitelere gitmek çok korkutucu olurdu çünkü o benim tek arkadaşımdı. Şimdi her şey daha güzel olacaktı.

"Bence çocuklara yurt tutalım. Hem güvenli de olur." Murat'ın babası Hüseyin amca böyle bir öneri sunmuştu. Babam da onaylamıştı. Akşam boyunca okul ve kalacak yer olarak konuşmuşlardı. Sonra da Muratlar gitmişti. Bende odama gitmiştim. Acaba İstanbul nasıl olacaktı? Abim belki bende İstanbul'a gelebilirim demişti. Heyecanla uyumuştum.

İki gün sonra...

Bugün İstanbul'a üniversite kaydına Muratla birlikte gidecektik. Kalacağımız yurda bakacaktık. Murat bey gene gecikmişti. Sinirle ayağımı sallarken yanağıma biri ıslak bir şekilde öptü.

"Murat ya şöyle öpme. Hem nerede kaldın? Ya uçağı kaçırırsak ya sıra çok olurda güvenlik kapılarından bile geçemeden içeriye giremezsek ya yolda lastiğimiz patlar-" Konuşmamı engelleyen Murat'ın dudaklarımın üzerien kapattığı elleriydi.

"Bal gözlüm biz zaten sırf senin için rahat etsin diye yedideki uçağa üçte gitmiyor muyuz? Biraz geç kalsak da dediklerinden yetişiriz. Şimdi paniklerini kenara bırak."

Ne var yani? Üç gayet doğal bir saatti. Ona kötü kötü bakıp arabaya bindim. Babam bizi bir saatte havaalanına getirmişti. İkimizi de sıkı sıkıya tembihledi.

"Biz gidelim de Fehmi amca yoksa bal gözlüm bizi öldürecek. İçinden sürekli saat hesabı yapıyordur şimdi." Babam ve Murat ikiside bana kıkırdayarak baktı. Gülünecek ne var? Gitmemiz lazım işte.

"Bak babacığım tam yarım saat yirmi saniyedir bizi kapıda tutuyorsun. Anlıyorum evhamlısın ama beni İzmir'de tutmaya mı çalışıyorsun anlamıyorum. Geç kalacağız diyorum gülüyorsun. Hala hala ya."

Babamın yanağından öpüp çantamı da alıp güvenlik kontrollerinin oraya gitmeye başladım. Arkamdan ikisinin de kıkırtısını duydum. Bir süre sonra da Murat yanıma koşturdu ağır çantalar da ona kalmıştı. Yüzü kızarmıştı. Bu haline kahkahalar attı. Bu sefer o bana kötü kötü baktı. Kontrollerden geçip uçağı beklemek için 204 A nolu kapıya gittik. Oradaki koltuklara oturduk. Dün gözüme uyku girmemişti bugünün heyecanı olduğu için.

"Bal gözlüm gel biraz dizlerime yat. Malum uçağa daha 3 saat var."

"Murat benimle dalga geçmeyi bırak. Hem biraz uyusam iyi olur."

Murat'ın dizlerine kafamı koyduktan sonra gözlerim anında kapanmıştı. Onun yanında kendimi çok rahat hissediyordum. Murat bir yandan filim izlerken bir yandan da saçlarımı okşuyordu. Gülümseyerek uykuya daldım. Bekle beni İstanbul.

Yorumlarınız ve kitabıma oy vermeniz beni mutlu eder. Asıl hikaye diğer bölümde başlıyor :)

Sizce Murat nasıl?

Alina'nın evhamlılığına ne diyorsunuz?