13. Bölüm

Canlarım kitabın konusu aynı ama bazı olayları değiştirdim bu yüzden kitaba baştan başlamanızı öneririm. Kitabıma bazı yorumlar gelmişti ayrıntılı yazmam konusunda bu yüzden değiştirdim. Şimdi bebeklerim okumaya devam edebilirsiniz.

Yorumlarınızı ve Oy vermenizi bekliyorum canlarım :)

Aramızdaki bu değişik çekim sonrasında birlikte bavullarımızı alıp daireden çıkmıştık ama Kiraz’ın bağırışları hala daha duyuluyordu. “Murat, Kiraz çok ağlıyor. Gerçekten onların o niyette olduğunu zannetmiyorum.” Murat’ın koluna dokundum. “Onu terk ettiğimi düşünüyor Murat. Bu bir kız çocuğu için çok ağır bir durum.” Murat kafasını yere eğdi. Birkaç saniye düşündükten sonra kafasını salladı. Hevesle kapının zilini çaldım. Birkaç saniye sonra kapıyı Ege açmıştı. Kucağında Kiraz vardı. Murat ellerimi tutmuştu. “Merhaba Ege. Kiraz için gelmiştim.” Kiraz, Ege’nin bir şey demesine izin vermeden küçük kollarını boynuma doladı. “G-gittin zannettim.”

“Gitmedim Kiraz. Sadece tatile gideceğim.”

Murat boğazını temizlediğinde Kiraz’ın odağına girdi.

“Tatile gideceğiz. Merhaba ufaklık ben Murat. Alina ablanın kocasıyım. Düğünümüzde bu hafta olacak.”

Kiraz gözlerini kocaman açmış şaşkınlıkla bana bakıyordu. “Şey hani ev arkadaşındı?” Ben öyle demiştim ki öyleydi ama kıvırmam lazımdı. “Nikah kıydık ama düğün yapmadık ondan dedim güzelim.” Kiraz çok üzülmüştü. “Beni neden davet etmedin ki? Güzel cicilerim vardı.” Kıkırdadım çok tatlı bir kızdı. “Çünkü burada olmayacak da ondan güzelim. Hem okulun var.” Öptüm saçlarından. “Seni seviyorum küçük kiraz yanaklım gitmem lazım ama şimdi.”

Kiraz yanaklarını şişirip kafasını salladı. “Ben sana alışmıştım. Dönünce ilk bana uğrarsın değil mi?” Ege tam ben cevap verecekken araya girdi. “Gelirler tabii bizde gideriz. Ne demişler komşu komşunun külüne muhtaçmış. Size de düğününüz için hayırlı olsun. Hadi abim içeriye geçelim.” Kiraz yanağımdan öpüp görüşürüz abla diye mırıldandı. Ege kapıyı kapatacakken Murat ayağını kapının arasına koydu. “Güzel dileklerin için teşekkür ederiz Ege.” Ayağını kapının arasından çekip kendisi de kapıyı örttü. Murat’ı hiç bu kadar sert görmemiştim. Murat elimdeki bavulu da aldı. “Mümkünse az gelsinler Alinam tamam mı?” Sesi bana yumuşak çıksa da gerginliği kasılan kaslarından belliydi. Hı hı diye mırıldandım. Birlikte asansöre bindiğimizde Murat hiç iyi durmuyordu. “Çillim neden bu kadar gerildin?”

“Alalen düğünümüzle tehdit etti Alina.” Kaşlarım çatıldı bunu bu cümleden nasıl anlamıştı ki? “Saçmalama Murat. Bize sadece hayırlı olsun dedi.” Murat sanki ona küfretmişim gibi baktı. “Gerçekten kaç yıldır tanıdığın adama inanmayıp o adama mı inanıyorsun? Peki Alina. Arabaya geç.”

Taksiye bindiğimde içim burkuldu. Murat fazla korumacı davranıyordu yoksa tehdit içerikli söylememişti ama Murat resmen Ege’nin kapısına ayağını koymuş sözlerini söyleyip yüzüne örtmüştü. Murat da bindiğinde havaalanına doğru yola çıkmıştık.

Yorumlarınızı ve Oy vermenizi bekliyorum canlarım :)

Bölümü nasıl buldunuz?

Peki Murat ve Ege arasındaki çekimi nasıl buldunuz?

Sizde Murat gibi Ege'nin bu sözünü bu imada mı düşündünüz?

Murat’ın hemen rolü sahiplenmesine ne diyorsunuz?