9. Bölüm

Satır arası yorum özelliği gelmiş hadi görelim yorumlarınızı canlarım :)

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın ❤😍

Alina Demir

Murat’ın burnunu biraz sürtsem de sonunda bir kahvaltıyla aklımı çelmişti. Hatta kendini affettirmek için bana pankek olmadığını duyunca yarım saat yürüyüp pankek alıp soğumasın diye de taksiye binip pankekimi getirmişti. Şimdi nasıl affetmeyeyim bu ponçik kalpli çillimi. “Doydun mu cadım?”

“Doydum doydum.” Yanındaki iki arkadaşına hala ters ters bakıyordum çünkü koskocaman adam olmuşlar düştükleri hale bak. Aklım çıkmıştı o an her şeyi düşünmüştüm. Arda’ya sanırım uzun baktığım için bana döndü. “Özür dilerim Alina. Bir daha içersem tövbe. Siz iç deseniz de içmem o kadar yani. Hem sen böyle baktıkça Murat’ın beni dövme isteği artıyor. Hiç böyle yakışıklı tatlı bir adamın dövülmesini ister misin? İstemezsin değil mi? Bu yüzden ben biraz daha ayılayım Emre kalk bana kahve getir.”

Son cümlesine kadar çatık olan kaşlarım son cümlesiyle gevşedi ve dudaklarımdan kıkırtı çıktı. Arda, Emre ve Murat ediyle büdü gibiydi. Sürekli tartışıyorlar ama dışarıdan izleyen için çok komikti. Emre, Arda’nın kafasına bir tane vurdu. “Neden ben alıyormuşum it! Sende durup durup birimize süt birimize kahve aldırıyorsun sırf masada Alina var diye alıp geliyorum. Sulu herif!” Kıkırtılarımı zor durdurabilmiştim. Murat bana muzipçe bakıp göz kırptı. “Bakıyorum bizimkilere çok çabuk alıştın.” Kafamı istemsizce salladım. “Şaka gibiler. Özellikle tartışmalarınızı çekip sosyal medyaya eklesem deli gibi tıklanma olur.” Murat da kahkaha attı. “Bugün benim cadım ne yapmak ister? İşe başlamadan sana buralarda tur attırayım mi? Bugün gidip bir araç alacağım. Babam dedi rahat etmemiz için de güzel olur.”

Kafamı salladım. Keşke beni de annem veya abimden biri arasa. Babam da aramıyordu neden ki? “Ben bir lavaboya gideceğim geliyorum.” Kafasını salladı. Lavaboya gittiğimde telefonumdan babamı aradım. Beni bin kez araması lazımdı ama hiç aramamıştı. İkinci çalışta hemen açtı.

– Kızım. Güzelliğim nasılsın?

– İyiyim baba. Beni hiç aramadın ama alındım biraz.

– İnsan hiç babasına alınır mı? Arayamadım kızım ama bugün arayacaktım. Nasıl gidiyor her şey?

– Güzel gidiyor baba. Eve taşındık sağ olsun Murat’ın babası evi satın aldı rahat edebilmemiz için çünkü zor bulduk. Kadın erkek evli değilse ve akraba değilse ev vermezlermiş deyince Murat’lar da bunun olacağını bildiği için bütçe ayırmışlar. Eve eşyalarımızı da aldık. Güzel bir yer oldu. Mutluyum yani babacığım.

– Güzel kızım sana destek göndereceğim. Bugün bir adam gelecek sana bir yıl boyunca yeten parayı verecek. O abinin adamı.

Ne? Abim beni düşünmüş müydü?

– Emin misin? Abim burada kaldığım için bana korkak demişti. Kızgındı da.

– En mantıklısı zaten orada kalmanmış kızım. Bu konuları konuşmak istemiyorum şimdi.

Biraz daha konuşup kapatmıştım. Neden abim beni korumuştu ki? Yoksa ailemin katilleri çok mu dibimizdeydi. Yukarıya çıktığımda Murat suratımdaki ifade anlamıştı. “Cadım bir şey mi oldu?” Kafamı iki yana salladım. Arda ve Emre de gitmişti. “Emrelere ne oldu? Şey babamla konuştum tuhaf geldi. Eve gidelim.” Murat kafasını salladı. “Tamam gidelim cadım. Evde bana anlat. Arda’yla Emre’nin eve gitmesi gerekti.” Kafamı salladım. Birbirimize sarılıp birlikte eve kadar yürüdük. Murat bana gezdiğimiz yerleri tanıtmıştı. Çok güzel bir şehirdi. Eve geldiğimizde içeriye girecekken biri koluma dokundu. Karşımda en son beklediğim kişiyi gördüm. Abimi. Abim kolumdan tutup bana sımsıkı sarıldı. Taktığı şapkayla yüzünü zor görmüştüm neden saklanarak gelmişti ki? Abimin sarılışına karşılık verdim.

“Alina aracını otoparka bıraktırdım. Kurşun geçirmez. Bu araç dışı kullanmıyorsun. Bu da kart. Limitsiz istediğini alabilirsin. Bir süre ne babamı ne de beni ara.”

Neler oluyordu burada? Abim uzun zaman sonra ilk defa saçlarımdan öptü. “Abim bir süreliğine sadece konuşmalarını Murat’ın ailesine iletiyorsun bize ne söylemek istiyorsan ve gözünü dört açıyorsun kimseye de güvenmiyor musun? Onun çocuğu bizim peşimizde ben bulunca yapacağımı biliyorum ama kendimi göstermem seni de tehlikeye attı.”

Gözlerime hüzün çökmüştü. Onu uyarmıştım bu kadar göstermek zorunda değildik diye ama şimdi tehlike artmıştı. Bana sarılı olan kollarını çekmişti. Uzaktan bana son kez baktığı sırada yanıma Ege geldi. Abim kaşları çatık gelen Ege’ye bakıyordu.

“Alina nasılsın? Kiraz bugün sana geleceğini söyledi. Dün hırkanı çıkarmıştım uyurken. Hırkan bizde kaldı. Yanındaki kim?”

Şimdi bitmiştim. Hem abim, Murat’ın evde olmadığını anladı hem de olayı yanlış anlamıştı. Murat da abim kadar olayı yanlış anlamıştı. Abim kaşları çatık gelen kişiye bakmaya devam ediyordu. Murat da bu durumu bilmediği için bana bakıyordu. “Şey Kiraz’ın geleceğini bile unutmuşum ama sen evdesin gelmez diye düşünüyorum. Yanımdaki a-” Abim hemen araya girdi. “Bu seni hiç ilgilendirmez. Çok merak ediyorsan da yolda telefonunu düşürdü getirdik. Hadi eyvallah bacım. Allah da uzun ömür versin evliliğinize.” Dur biraz ne? Murat olayı anında anlamış gibi yanıma gelip kollarını belime sardı. “Kim bu hayatım? Ben hiç görmedim? Tanışmadık da.” Ege’nin kaşları şaşkınlıkla kalkıp ikimiz arasında gitti. İşte şimdi bitmiştim. Abim giderken bana öyle bir baktı ki. Başarısızlığımı gözlerinde gördüm.

Bölümü nasıl buldunuz?

Abisinin geleceğini düşünüyor muydunuz?

Murat’ın hemen rolü sahiplenmesine ne diyorsunuz?